Marzyciel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marzyciel
Finding Neverland
Gatunek

dramat

Rok produkcji

2004

Data premiery

29 października 2004
4 lutego 2005 (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone
Wielka Brytania

Język

angielski

Czas trwania

106 min

Reżyseria

Marc Forster

Scenariusz

David Magee

Główne role

Johnny Depp
Kate Winslet

Muzyka

Jan A.P. Kaczmarek

Zdjęcia

Roberto Schaefer

Scenografia

Gemma Jackson
Trisha Edwards
Peter Russell

Kostiumy

Alexandra Byrne
Mary Kelly

Montaż

Matt Chesse

Wytwórnia

Miramax Films
FilmColony

Dystrybucja

SPInka

Budżet

25 000 000$

Strona internetowa

Marzyciel (ang. Finding Neverland) – film z 2004 roku, opowiadający opartą na faktach historię pisarza Jamesa Matthew Barriego – autora Piotrusia Pana.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Po porażce swojej ostatniej sztuki, pisarz James Matthew Barrie zaprzyjaźnia się z młodą wdową, Sylvią Llewelyn-Davies, oraz jej czterema synami. Z chłopcami i ich matką zaczyna spędzać więcej czasu niż we własnym domu, co nie podoba się jego żonie, Mary. Wspólne zabawy z Daviesami podsuwają Barriemu pomysł do opowieści o chłopcach, którzy nie chcą dorosnąć. Pisze sztukę o Piotrusiu Panu, która wbrew obawom okazuje się ogromnym sukcesem. W międzyczasie okazuje się jednak, że Sylvia jest ciężko chora. Barrie wystawia przedstawienie w jej domu, podczas którego ona umiera. Po jej śmierci, zgodnie z wolą Sylvii, wraz z babką chłopców zostaje ich opiekunem.

Obsada i twórcy[edytuj | edytuj kod]

Film został wyreżyserowany przez Marca Forstera, twórcę filmu Czekając na wyrok, scenariusz zaadaptował David Magee ze sztuki Człowiek, który był Piotrusiem Panem. W filmie wykorzystano utwór Eltona Johna.

W głównych rolach wystąpili Johnny Depp i Kate Winslet. Udział wzięli także: Dustin Hoffman, Julie Christie oraz Radha Mitchell.

W filmie występuje pies rasy landseer.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Różnice między scenariuszem a rzeczywistością[edytuj | edytuj kod]

W rzeczywistości:

  • Było pięciu chłopców zamiast czterech.
  • Arthur Llewellyn-Davies wciąż żył, gdy Barrie poznał Sylvię i jej synów.
  • Arthur Llewellyn-Davies żył również w czasie, gdy Barrie wystawiał Piotrusia Pana. Zmarł dopiero 3 lata po premierze sztuki.
  • Sylvia Llewelyn Davies zmarła dopiero 6 lat po premierze sztuki.
  • Mary Ansell, żona Barriego, była aktorką i występowała w jego sztukach. Romans z Gilbertem Cannanem nawiązała dopiero 5 lat po premierze sztuki.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Amerykańska Akademia Sztuki i Wiedzy FilmowejOscar

Hollywoodzkie Stowarzyszenie Prasy ZagranicznejZłote Globy 2004

Brytyjska Akademia Sztuk Filmowych i TelewizyjnychBAFTA

Festiwal Filmowy w Wenecji

Akademia Science Fiction, Fantasy i HorroruSaturn

Gildia Aktorów FilmowychAktor

Międzynarodowa Akademia PrasyZłota Satelita

Amerykańska Gildia Producentów Filmowych – Złoty Laur

Amerykańska Gildia Reżyserów Filmowych

  • nominacja: Najlepsze osiągnięcie reżyserskie w filmie fabularnym – Marc Forster

'Amerykańska Gildia Scenografów

Amerykańskie Stowarzyszenie Montażystów – Eddie

MTV Movie Awards – Złoty Popcorn

Nagrody Amerykańskiej Publiczności (People’s Choice) – Kryształowa Statuetka

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]