Metr bieżący

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Metr bieżący (skrót: m.b.[1] lub m b.[2]) – jednostka miary długości odpowiadająca jednostce metr, używana w odniesieniu do przedmiotów wielowymiarowych, w których jeden z wymiarów ma szczególne znaczenie będąc miarą tego przedmiotu, pozostałe wymiary są zazwyczaj stałe i nie mają znaczenia.

Półki z aktami

Przykłady użycia:

  • określenie ilości – metr bieżący wykładziny podłogowej, w przeciwieństwie do metra kwadratowego.

W archiwistyce jednostka miary akt. Jest to ilość akt ułożonych ściśle przy sobie, lub leżących jedne na drugich mierzona grzbietami, która powinna mieścić się na 1 metrze półki. W rzeczywistości jest to jednostka miary niedokładna, gdyż liczba metrów bieżących - przy zachowaniu dotychczasowej liczby jednostek archiwalnych - może zmienić się wskutek oprawy akt (dochodzi grubość okładki), lub też brakowania wewnątrz jednostek. Największy jednak ubytek związany jest z długoletnim przechowywaniem akt i wynika z ubijania się papieru pod wpływem ciężaru własnego, ponieważ teczki z dokumentacją leżą na półkach z reguły jedne na drugich. Jak wynika z praktyki, zmiany takie jednak nie przekraczają 10% pierwotnej wielkości zespołu.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. m. b.. W: Mieczysław Szymczak: Słownik ortograficzny języka polskiego z zasadami pisowni i interpunkcji. Wyd. 17. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 464. ISBN 83-01-11882-2.
  2. Jednostki miar i wielkości mierzalne. Słowne, cyfrowe, słowno-cyfrowe i symboliczne elementy tekstu. W: Adam Wolański: Edycja tekstów. Praktyczny poradnik. Książka – prasa – WWW. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 123. ISBN 978-83-01-15623-7.