Obóz jeniecki NKWD w Griazowcu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obóz jeniecki NKWD w Griazowcu
Państwo

 Rosja

Obwód

 wołogodzki

Położenie na mapie obwodu wołogodzkiego
Mapa konturowa obwodu wołogodzkiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Obóz jeniecki NKWD w Griazowcu”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Obóz jeniecki NKWD w Griazowcu”
Ziemia58°53′N 40°15′E/58,883333 40,250000

Obóz jeniecki NKWD w Griazowcu – obóz jeniecki właściwy Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych ZSRR dla przetrzymywania jeńców polskich z tw. pierwszej grupy.

Mieścił się w mieście Griazowiec pod Wołogdą, na linii kolejowej JarosławWołogda, w byłym klasztorze, później domu wczasowym przedsiębiorstwa Siewierolies, ok. 8 km od miasta i stacji kolejowej.

Pierwotnie polscy jeńcy wojenni, aresztowani po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939, byli przetrzymywani od jesieni 1939 w obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. Zdecydowana większość z nich na wiosnę 1940 została zamordowana w ramach zbrodni katyńskiej. Niewielka część z przetrzymywanych Polaków, nie została skierowana do miejsc kaźni, lecz została wywieziona do obozu w Juchnowie, a następnie do obozu NKWD w Griazowcu, który stanowił miejsce gromadzenia jeńców wyselekcjonowanych przez NKWD z obozów specjalnych do realizacji perspektywicznych planów (w maju 1940 było ich 395).

Pierwotnie powstała lista przetrzymywanych w Griazowcu, którą stworzył jeden z jeńców, ówczesny podchorąży Jerzy Turski (ur. 1920); liczyła 432 osoby[1]. Wśród nich było dwóch duchownych rzymskokatolickich: ks. Kamil Kantak i ks. Franciszek Tyczkowski, którzy do Griazowca został przewiezieni z więzień moskiewskich Butyrki i Łubianka.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Jeńcy polscy obozu NKWD w Griazowcu (1940–1941).

W następnych latach w obozie w Griazowcu byli przetrzymywani inni polscy żołnierze.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Więźniowie Obozu NKWD nr 150 w Griazowcu.

W wyniku podpisania układu Sikorski-Majski i tworzenia Armii Polskiej w ZSRR, jeńcy polscy opuścili obóz w Griazowcu 2 września 1941[2].

Komendantem obozu jenieckiego NKWD w Griazowcu był por. bp Michał Filippow.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Turski: Zdzisław Peszkowski: Wspomnienia jeńca z Kozielska. Warszawa: Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej, 1989, s. 66-78. ISBN 83-85015-66-3.
  2. Zdzisław Peszkowski: Wspomnienia jeńca z Kozielska. Warszawa: Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej, 1989, s. 57. ISBN 83-85015-66-3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]