Park Narodowy Canaima
 Jezioro Canaima | |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie |
stan Bolívar |
| Data utworzenia |
12 czerwca 1962 |
| Powierzchnia |
30 000 km² |
| Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) |
Położenie na mapie Wenezueli  | |
 5°29′59″N 62°00′00″W/5,499722 -62,000000
| |
| Strona internetowa | |
.jpg)
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
przyrodniczy |
| Spełniane kryterium |
VII, VIII, IX, X |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Ameryka Łacińska i Karaiby |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
1994 |
Park Narodowy Canaima (hiszp. Parque nacional Canaima) – park narodowy w południowo-wschodniej części Wenezueli, w stanie Bolívar. Został utworzony 12 czerwca 1962 roku i zajmuje obszar 30 000 km². W 1994 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, a w 2008 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA[1][2][3][4].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Park znajduje się przy granicy z Gujaną i Brazylią i obejmuje płaskowyż Gran Sabana w środkowej części Wyżyny Gujańskiej, w dorzeczu rzeki Caroní. 65 procent jego powierzchni zajmują góry stołowe (stoliwa), w tym m.in. stoliwa Roraima i Auyán Tepuí. Niżej położone obszary parku pokrywa wilgotny las równikowy. Nad brzegami rzek występują lasy galeriowe. Wyżej położone obszary parku zajmuje sawanna. Znajduje się tu wiele rzek i wodospadów, w tym, spadający ze stoliwa Auyán Tepuí, wodospad Salto Angel (979 m wysokości) z najdłuższym swobodnym spadkiem wody na świecie (807 m). Innym znanym wodospadem w parku jest Salto Sapo[1][2][4][5][6].
Flora[edytuj | edytuj kod]
W parku występuje ponad 300 gatunków roślin endemicznych należących m.in. do rodzajów: Hymenophyllopsis, Achnopogon, Chimantaea, Quelchia, Tepuia, Mallophyton, Adenanthe, bromelia, rosiczka, Heliamfora, pływacz, Aphanocarpus, Coryphothamnus, Ayensua i Pterozonium[1][2][4].
Fauna[edytuj | edytuj kod]
W parku odnotowano 351 gatunków ssaków. Są to zagrożona wyginięciem (EN) arirania amazońska, narażone na wyginięcie (VU) manat karaibski, ocelot tygrysi, tapir amerykański, mrówkojad wielki i zębolita olbrzymia, a także m.in.: duszek duży, jaguar amerykański, pakożer leśny, ocelot wielki i ocelot nadrzewny. Występują tu też takie gatunki endemiczne jak np. narażony na wyginięcie (VU) roraimczyk wenezuelski czy oposek wyżynny[4][2][1].
Zarejestrowano tu 536 gatunków ptaków, w tym 32 endemiczne. Występuje tu narażona na wyginięcie (VU) harpia wielka, a także m.in.: harpia gujańska, amazonka niebieskolica, gardlinek płowy, murawnik brodaty, modrotanager, kusacz białooki, czubacz kędzierzawy, lotniarz widłosterny, lelkowiec wenezuelski, kolibrzyk wenezuelski, tukanik gujański, stokóweczka żółtooka, mrówczynek popielaty, kusaczek wenezuelski i moczarnik szarobrzuchy[4][2][1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Canaima [online], www.inparques.gob.ve [dostęp 2023-11-26] (hiszp.).
- ↑ a b c d e Parque Nacional Canaima – Inparques [online], web.archive.org, 2 września 2019 [dostęp 2023-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-02] (hiszp.).
- ↑ UNESCO World Heritage Centre, Canaima National Park [online], UNESCO World Heritage Centre [dostęp 2023-11-26] (ang.).
- ↑ a b c d e Parque Nacional Canaima [online], datazone.birdlife.org [dostęp 2023-11-26] (ang.).
- ↑ Canaima National Park (Official GANP Park Page) [online], national-parks.org [dostęp 2023-11-26] (ang.).
- ↑ Wielka Encyklopedia Gór i Alpinizmu, t. 4 Góry Ameryki, str. 646, Katowice: Wydawnictwo STAPIS, 2009, ISBN 978-83-61050-09-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. Żaba, 2008. Park Narodowy Canaima (Wyżyna Gujańska, Wenezuela)—impresje geologiczne. Przegląd Geologiczny, nr 4.
