Prawo Grassmanna (elektromagnetyzm)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Prawo Grassmanna – wzór pozwalający obliczyć siłę, z jaką jeden przewodnik z prądem w próżni oddziałuje na drugi.

gdzie:

– elementarna siła,
przenikalność magnetyczna próżni,
– prądy płynące w obu przewodnikach,
– różniczkowe elementy długości obu przewodów,
promień wodzący o początku w określonym punkcie pierwszego przewodnika i końcu w rozważanym punkcie drugiego przewodnika,
– symbol działania iloczynu wektorowego.

Ma on znaczenie tylko formalne. Wynika z siły Lorentza i prawa Biota-Savarta.

Wtedy:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]