Problem przesunięcia sofy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pole sofy Hammersleya to 2,2074..., jednak nie jest to optymalne rozwiązanie problemu

Problem przesunięcia sofy – nierozwiązane do dziś zadanie, sformułowane przez austriacko-kanadyjskiego matematyka Leo Mosera w 1966 roku[1]. Problem dotyczy znalezienia kształtu sofy o jak największym polu A, tak aby można było ją przesunąć w korytarzu o kształcie litery L szerokości 1. Otrzymane pole „A” jest określane jako „stała sofy”. Dokładna wartość stałej A nie jest znana.

Uniwersytet w Aalborgu wykorzystuje problem przesunięcia sofy jako zadanie pilotażowe dla studentów pierwszego roku matematyki i informatyki. Muszą oni spróbować rozwiązać ten problem w grupach[2].

Dolne i górne kresy[edytuj | edytuj kod]

Półkole o promieniu 1 spełnia warunki problemu i można je przesunąć przez narożnik. Pole takiej figury to i jest to łatwe do uzyskania dolne ograniczenie na wartość stałej sofy.

John Hammersley otrzymał większe dolne ograniczenie tworząc sofę składającą się z dwóch ćwiartek kół po każdej stronie prostokąta 1 na 4/π, z wyciętym półkolem o promieniu [3][4].

Matematyk Joseph L. Gerver znalazł sofę dającą jeszcze wyższe ograniczenie na stałą sofy: 2,219531669...[5]

Hammersley dowiódł natomiast prostym argumentem, że stała sofy może wynosić najwyżej [6][7]. W 2017 roku Yoav Kallus i Dan Romik udowodnili nową górną granicę wynoszącą 2,37[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leo Moser. Moving furniture through a hallway. „SIAM”. 8, s. 381, 1966. (ang.). 
  2. Aalborg Universitet og forskningsprojekter. [w:] Forskningslignende situationer: En empirisk, didaktisk undersøgelse af et eksperimentelt matematikforløb for danske gymnasieelever [on-line]. ku.dk, 2007-06. s. 43–44. [dostęp 2014-06-21]. (duń.).
  3. Hallard T. Croft, Kenneth J. Falconer, Richard K. Guy: Unsolved Problems in Geometry. T. II. Springer-Verlag, 1994, s. 171, seria: Problem Books in Mathematics; Unsolved Problems in Intuitive Mathematics. ISBN 978-0-387-97506-1. (ang.).
  4. Joseph L. Gerver. On Moving a Sofa Around a Corner. „Geometriae Dedicata”. 42 (3), s. 267–283, 1992. DOI: 10.1007/BF02414066. ISSN 0046-5755. (ang.). 
  5. Moving Sofa Constant. mathcad.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-07)]. by Steven Finch at MathSoft, zawiera diagramy sofy Gervera.
  6. Neal R. Wagner. The Sofa Problem. „The American Mathematical Monthly”. 83 (3), s. 188–189, 1976. DOI: 10.2307/2977022. (ang.). 
  7. Ian Stewart: Another Fine Math You’ve Got Me Into.... Mineola, N.Y.: Dover Publications, January 2004, s. 269. ISBN 0-486-43181-9. (ang.).
  8. Yoav Kallus, Dan Romik, Improved upper bounds in the moving sofa problem, „Advances in Mathematics”, 340, 2018, s. 960–982, DOI10.1016/j.aim.2018.10.022, arXiv:1706.06630 [dostęp 2023-06-29] (ang.).