Proch bezbłyskowy
Proch bezbłyskowy, proch bezpłomieniowy - jest rodzajem prochu bezdymnego. Substancje, które zawiera (winian potasowy, azotan potasu, chlorek potasu), uniemożliwiają zapłon gazów po wyjściu z lufy (płomień wtórny). Używane aby utrudnić lub uniemożliwić wykrycie stanowiska strzelającej broni.
W czasie II wojny światowej armia niemiecka stosowała proch gudolowy zawierający nitroguanidynę.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia techniki wojskowej. Wydawnictwo MON, 1978, s. 532.