Ricardo Bofill

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ricardo Bofill Leví
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1939
Barcelona

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 2022
Barcelona

Narodowość

hiszpańska

Praca
Styl

postmodernizm

Odznaczenia
Oficer Orderu Sztuki i Literatury (Francja)

Ricardo Bofill Leví (ur. 5 grudnia 1939 w Barcelonie, zm. 14 stycznia 2022 tamże[1]) – hiszpański architekt pochodzenia katalońskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na The Architectural School w Barcelonie oraz później w Genewie.

Był jednym z głównych reprezentantów postmodernizmu we współczesnej architekturze.

Autor wielu budynków w Barcelonie (m.in. Institut Nacional d’Educacio de Catalunya, Teatre Nacional de Catalunya, nowoczesnego osiedla Walden 7) oraz wielu hoteli, budynków mieszkalnych, biurowych i użyteczności publicznej, głównie w Hiszpanii, Francji i Chinach.

Laureat wielu konkursów, głównie w architekturze mieszkaniowej.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Pałac i teatr d’Abraxas, 1985 – zespół na wschód od Paryża, w całości wykonany z różnokolorowego betonu, fakturą imituje kamień. Teatr przypomina rzymskie Koloseum
  • Saint Quentin – tzw. Wersal dla ubogich – zespół mieszkaniowy działający na zasadzie małego miasteczka, posiada rynek z wolnostojącym portykiem i założony jest osiowo. Z lotu ptaka jego rzut oddaje układ ogrodów wersalskich
  • Antygona – największy zespół mieszkaniowy Bofilla, powstały w latach 90., zorientowany osiowo, idealnie geometryczny. Posiada plac, na którym stoi posąg Nike, budynki administracyjne, dom handlowy w stylu renesansowym. Zespół obsadzony jest dużą ilością zieleni

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ricardo Bofill Passes Away at 82 [online], ArchDaily, 14 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-14] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]