Seryk Konakbajew
 Konakbajew (z lewej) i José Aguilar na igrzyskach olimpijskich w Moskwie | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
25 października 1959 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Seryk Kerymbekuły Konakbajew (kaz. Серік Керімбекұлы Қонақбаев, ros. Серик Керимбекович Конакбаев, ur. 25 października 1959 w Pawłodarze[1]) – kazachski bokser walczący w barwach ZSRR, wicemistrz olimpijski z 1980 i dwukrotny mistrz Europy, kazachski parlamentarzysta.
Zwyciężył w wadze lekkopółśredniej (do 63,5 kg) na mistrzostwach Europy w 1979 w Kolonii, gdzie w eliminacjach pokonał Kazimierza Szczerbę, w półfinale Karla-Heinza Krügera z NRD], a w finale zwyciężył Patrizio Olivę z Włoch[2].
Zdobył srebrny medal w tej samej kategorii wagowej na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie. Wygrał cztery walki (w tym eliminacyjną z Simionem Cuțovem z Rumunii i półfinałową z José Aguilarem z Kuby), a w finale pokonał go Patrizio Oliva[1]. Na mistrzostwach Europy w 1981 w Tampere Konakbajew ponownie zdobył złoty medal, tym razem w wadze półśredniej (do 67 kg). Wygrał cztery pojedynki, w tym finałowy z Karlem-Heinzem Krügerem[3].
Zdobył srebrny medal w wadze półśredniej na mistrzostwach świata w 1982 w Monachium. Pokonał m.in. José Luisa Hernándeza z Kuby w eliminacjach. W pojedynku finałowym zwyciężył go Amerykanin Mark Breland[4]. Z powodu bojkotu radzieckiego nie wziął udziału we igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles. Na turnieju Przyjaźń-84 zorganizowanym w Hawanie dla pięściarzy z państw bojkotujących igrzyska zdobył brązowy medal, po porażce w półfinale z José Luisem Hernándezem[5]. Zakończył karierę bokserską w 1984[6].
Seryk Konakbajew był mistrzem ZSRR w wadze lekkopółśredniej w 1980[7] oraz w wadze półśredniej w 1984[8], a także brązowym medalistą w wadze lekkopółśredniej w 1979[9].
Później był trenerem bokserskim i działaczem bokserskim. W latach 1992–2007 był prezesem Kazachskiej Federacji Bokserskiej, a od 2007 jej honorowym prezesem[6][10].
W latach 1999-2011 był deputowanym do Mażylisu Parlamentu Republiki Kazachstanu[6][11].
W 1981 otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Serik Konakbayev [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ 23.European Championships – Cologne, FRG – May 5-12 1979 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-12] (ang.).
- ↑ 24.European Championships – Tampere, Finland – May 2-10 1981 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-12] (ang.).
- ↑ 3.World Championships – Munich, FRG – May 4-15, 1982 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-12] (ang.).
- ↑ Friendhips Tournament - Havana, Cuba - August 18-24 1984 [online], Amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-12] (ang.).
- ↑ a b c d КОНАКБАЕВ Серик Керимбекович [online], infosport.ru [dostęp 2017-11-12] (ros.).
- ↑ 46.Soviet Union National Championships – Rostov – May 3-11 1980 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-12] (ang.).
- ↑ 50.Soviet Union National Championships – Tashkent – February – March 4 1984 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-12] (ang.).
- ↑ 45.Soviet Union National Championships (7.Spartakyada) – Moscow – July 22 – August 2 1979 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-12] (ang.).
- ↑ Казахстанская федерация профессионального бокса – История [online], profiboxing.kz [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-12] (ros.).
- ↑ Конакбаев Серик Керимбекович [online], parlam.kz [dostęp 2017-11-12] (ros.).