Skalne Grzyby
Skalne Grzyby (niem. Goldbacher Felsen) – skupisko skał w Górach Stołowych, w Sudetach Środkowych, w południowo-zachodniej Polsce.
Położenie i opis[edytuj | edytuj kod]
Skalne Grzyby znajdują się w południowo-wschodnim fragmencie stoliwa Gór Stołowych. Ciągną się wzdłuż dolnego piętra Gór Stołowych między Batorowem a Radkowskimi Skałami po południowo-zachodniej stronie wierzchowiny[1].
Jest to grupa oryginalnie ukształtowanych w różnym zagęszczeniu form skalnych, rozrzuconych na wysokości ok. 680–700 m n.p.m. i ciągnących się na długości około 2 km, często ustawionych piętrowo na sobie[2]. Skałki mają kształty grzybów, maczug, baszt i bram. Szereg form skalnych posiada własne nazwy, są to np. "Borowik", "Skalne Wrota", "Zrośnięte Grzyby", "Pingwinki", "Piętrowe Grzyby"[2].
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Grupa skalna "Skalne Grzyby" – powstała w wyniku erodowania ławic piaskowca na krawędzi wierzchowiny[2]. Są to formy skalne zbudowane z piaskowców i nieprzepuszczających wody margli i łupków[2]. Przed orogenezą stanowiły dno morza[2].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Polanica-Zdrój – Radków,
Karłów – Wambierzyce[2],
droga Szklary-Samborowice – Jagielno – Przeworno – Gromnik – Biały Kościół – Żelowice – Ostra Góra – Niemcza – Gilów – Piława Dolna – Góra Parkowa – Bielawa – Kalenica – Nowa Ruda – Przełęcz pod Krępcem – Sarny – Tłumaczów – Gajów – Radków – Skalne Wrota – Pasterka – Przełęcz między Szczelińcami – Karłów – Lisia Przełęcz – Białe Skały – Skalne Grzyby – Batorówek – Batorów – Skała Józefa – Duszniki-Zdrój – Schronisko PTTK „Pod Muflonem” – Szczytna – Zamek Leśna – Polanica-Zdrój – Łomnicka Równia – Huta – Bystrzyca Kłodzka – Igliczna – Międzygórze – Przełęcz Puchacza[3].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Do Skalnych Grzybów najłatwiej dojść z Batorowa szlakiem żółtym (ok. 30 minut) lub z Wambierzyc szlakiem niebieskim (ok. 70 minut), a także z parkingu przy Szosie Stu Zakrętów szlakiem czerwonym (ok. 70 min).
Szlak niebieski wiodący przez Skalne Grzyby z reguły jest rzadziej uczęszczany. W wielu miejscach pomiędzy drzewami pojawiają się widoki w kierunku Wzgórz Ścinawskich.
W latach 50. XX wieku silna wichura, powalając część lasu, odsłoniła Skalne Grzyby.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Skalne Grzyby
- ↑ a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 215-217. ISBN 83-7005-301-7.
- ↑ Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 3.08.2015
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-301-7
- J. Potocki, Przewodnik turystyczny: "Góry Stołowe". Wyd. „Plan”, Jelenia Góra 2005 ISBN 83-60044-16-3
- praca zbiorowa, Mapa turystyczna "Góry Stołow"; skala 1:30 000; Wyd. „Plan”; Jelenia Góra 2007; ISBN 978-83-60975-60-2