Uładzimir Ryżankou

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uładzimir Ryżankou
Уладзімір Рыжанкоў
Pełne imię i nazwisko

Uładzimir Mikałajewicz Ryżankou

Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1945
Dobrusz lub Płoskaje w rejonie dobruskim

Data śmierci

12 grudnia 1996

Minister sportu i turystyki Republiki Białorusi
Okres

od 20 listopada 1995
do 12 grudnia 1996

Poprzednik

stanowisko utworzone

Następca

Uładzimir Makiejczyk

Prezes Narodowego Komitetu Olimpijskiego Republiki Białorusi
Okres

od ?
do 12 grudnia 1996

Poprzednik

stanowisko utworzone

Następca

Alaksandr Łukaszenka

Zastępca ministra kultury i prasy – przewodniczący Komitetu ds. Sportu Ministerstwa Kultury i Prasy Republiki Białorusi
Okres

od ?
do 20 listopada 1995

Uładzimir Mikałajewicz Ryżankou (biał. Уладзімір Мікалаевіч Рыжанкоў[a], ros. Владимир Николаевич Рыженков, Władimir Nikołajewicz Ryżenkow; ur. w 11 listopada 1945 w Dobruszu lub w osiedlu Płoskaje w rejonie dobruskim, zm. 12 grudnia 1996) – białoruski działacz sportowy i partyjny, w latach 1995–1996 minister sportu i turystyki Białorusi, pierwszy prezes Komitetu Olimpijskiego Białorusi.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 11 września 1945 roku[1][2] w Dobruszu, w obwodzie homelskim Białoruskiej SRR, ZSRR[3][1] (według innego źródła – w osiedlu Płoskaje w rejonie dobruskim[2]). Jego ojciec, Mikałaj Dzmitryjewicz Ryżankou, urodzony w 1917 roku, pracował jako brygadzista w przedsiębiorstwie przemysłu drzewnego „Płoskaje” w Leśnictwie Dobrusz. Matka, Zinaida Michjłauna Ryżankawa, urodzona w 1923 roku, zajmowała się domem[2]. Uładzimir Ryżankou w 1964 roku ukończył Homelskie Technikum Drogowo-Budowlane[3][1], w 1972 roku[2] – Białoruski Państwowy Instytut Kultury Fizycznej, a następnie Mińską Wyższą Szkołę Partyjną[3][1].

Pracę rozpoczął w 1964 roku jako majster drogowy, następnie służył w szeregach Armii Radzieckiej[3]. Po ukończeniu Instytutu Kultury Fizycznej od 1972 roku pracował w nim jako wykładowca, sekretarz komitetu Komsomołu, a następnie kierownik gabinetu metodycznego Białoruskiej Republikańskiej Rady Związków Zawodowych. W 1978 roku został zastępcą przewodniczącego Rady Centralnej Wiejskiego Ochotniczego Towarzystwa Sportowego „Urożaj” (pol. Urodzaj). Od 1979 roku był naczelnikiem Wydziału Wychowania Fizycznego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu przy Radzie Ministrów Białoruskiej SRR. Od 1982 roku zajmował się pracą partyjną. Był instruktorem, kierownikiem Sektora Kultury Fizycznej i Sportu Wydziału Organów Administracyjnych Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Białorusi[3][1].

W lipcu[1] 1990 roku został przewodniczącym Komitetu ds. Kultury Fizycznej i Sportu Białoruskiej SRR (od 1991 roku – Państwowego Komitetu Republiki Białorusi ds. Kultury Fizycznej i Sportu)[3][1]. Był pierwszym prezesem Narodowego Komitetu Olimpijskiego Białorusi[1]. Po utworzeniu Katedry Kultury Fizycznej Akademii Zarządzania przy Prezydencie Republiki Białorusi 9 września 1993 roku, Ryżankou objął także posadę jej kierownika[4]. Pełnił funkcję zastępcy ministra kultury i prasy – przewodniczącego Komitetu ds. Sportu Ministerstwa Kultury i Prasy Białorusi. 20 listopada 1995 roku[5] przeszedł z niej na nowo utworzony urząd ministra sportu i turystyki Białorusi[3][1][5]. Zmarł 12 grudnia 1996 roku. Pochowany został na cmentarzu Wschodnim w Mińsku[1], w pobliżu miejsca spoczynku Iwana Szamiakina[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Uładzimir Ryżankou był żonaty z Branisławą Francauną Ryżankawą i miał z nią dwoje dzieci: syna Maksima i córkę Daszę[2]. Maksim Ryżankou jest politykiem, dyplomatą i działaczem sportowym; pracował m.in. w ambasadzie Białorusi w Polsce[6].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Wizerunkiem Uładzimira Ryżankoua ozdobiony jest puchar – przechodnia nagroda w turnieju obwodu homelskiego w futsalu[2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Уладзімер Мікалаевіч Рыжанкоў (czyt. Uładzimier Mikałajewicz Ryżankou).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j Рыженков Владимир Николаевич (1945-1996). sport-necropol.narod.ru. [dostęp 2021-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-04)]. (ros.).
  2. ↑ a b c d e f g Рыженков Владимир Николаевич. Dobruska Fabryka Papieru „Gieroj Truda”. [dostęp 2021-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-26)]. (ros.).
  3. ↑ a b c d e f g Рыженков Владимир Николаевич. bymedia.net. [dostęp 2021-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-26)]. (ros.).
  4. ↑ Историческая справка о кафедре физической культуры (ФК). Akademia Zarządzania przy Prezydencie Republiki Białorusi. [dostęp 2021-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-26)]. (ros.).
  5. ↑ a b А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 20 ноября 1995 г. №472. laws.newsby.org, 1995-11-20. [dostęp 2021-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-16)]. (biał.).
  6. ↑ Trzeci polski dyplomata wydalony. Wirtualna Polska, 2005-07-26. [dostęp 2021-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-26)].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Uładzimir_Ryżankou&oldid=73065967”