Wincenty (Morar)
| Wiktor Morar Виктор Морарь | |
| Metropolita taszkencki i uzbecki | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 października 1953 |
| Metropolita taszkencki i uzbecki | |
| Okres sprawowania |
od 2011 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
1981 |
| Diakonat |
1981 |
| Prezbiterat |
1982 |
| Chirotonia biskupia |
2 września 1990 |
| Data konsekracji |
2 września 1990 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Wincenty, imię świeckie Wiktor Aleksandrowicz Morar (ros. Виктор Морарь; ur. 4 października 1953 w Sculeni) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu szkoły średniej i odbyciu służby wojskowej wstąpił do seminarium duchownego w Moskwie, a po uzyskaniu jego dyplomu – do Moskiewskiej Akademii Duchownej. Ukończył ją w 1982, pisząc pracę poświęconą nauce św. Ignacego (Brianczaninowa) nt. modlitwy. Rok wcześniej złożył śluby zakonne i został hierodiakonem, zaś w styczniu 1982 – hieromnichem. W 1985 nadano mu godność igumena. Cały czas zamieszkiwał w ławrze Troicko-Siergijewskiej. Od 28 sierpnia 1990 r. archimandryta.
2 września 1990 w soborze Narodzenia Pańskiego w Kiszyniowie miała miejsce jego chirotonia na biskupa benderskiego, wikariusza metropolii kiszyniowskiej. 18 czerwca 1995 przeniesiony do nowo powołanej eparchii abakańskiej i kyzylskiej. 19 lutego 1999 podniesiony do godności arcybiskupiej. W lipcu 1999 mianowany arcybiskupem jekaterynburskim i wierchoturskim. W 2000 założył monaster Świętych Cierpiętników Carskich w uroczysku Ganina Jama w pobliżu Jekaterynburga – jedno z centrów kultu świętego cara Mikołaja II i jego rodziny[1].
W 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go na katedrę taszkencką i uzbecką[2]. W związku z powołaniem Środkowoazjatyckiego Okręgu Metropolitalnego został jego zwierzchnikiem z godnością metropolity[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ О монастыре. Мужской монастырь во имя Святых Царственных Страстотерпцев. [dostęp 2017-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-29)]. (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛ № 68
- ↑ Указом Святейшего Патриарха Кирилла архиепископ Ташкентский и Среднеазиатский Викентий возведен в сан митрополита