Wodorotlenek litu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wodorotlenek litu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

LiOH

Masa molowa

24 g/mol

Wygląd

bezbarwny

Identyfikacja
Numer CAS

1310-65-2
1310-66-3 (monohydrat)

DrugBank

DB14506

Podobne związki
Inne kationy

NaOH, KOH, RbOH, CsOH, FrOH

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Wodorotlenek litu, (LiOH) – nieorganiczny związek chemiczny z grupy zasad. Występuje jako odmiana bezwodna lub monohydrat (LiOH·H
2
O
).

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Wodorotlenek litu jest ciałem stałym bezbarwnym (bezwodny) lub barwy białej (monohydrat), rozpuszczalnym w wodzie. pH jego roztworów wynosi ok. 12.

Reaguje z kwasami, dając sole litu, np. LiOH + HClLiCl + H
2
O
.

Bezwodny wodorotlenek litu ma właściwości higroskopijne.

Uwodniony wodorotlenek litu podczas ogrzewania traci wodę krystalizacyjną.

Powoduje denaturację białka.

Otrzymywanie[edytuj | edytuj kod]

Można go otrzymać w wyniku elektrolizy wodnego roztworu chlorku litu lub w reakcji siarczanu litu z wodorotlenkiem sodu:

Li
2
SO
4
+ 2NaOH → Na
2
SO
4
+ 2LiOH
.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Toksyczność[edytuj | edytuj kod]

Podczas połknięcia substancji może nastąpić podrażnienie błon śluzowych ust, gardła, przełyku i dróg pokarmowych oraz perforacja przełyku i żołądka.

Przy kontakcie wodorotlenku litu z oczami występują oparzenia oraz utrata wzroku.

Pary wodorotlenku litu działają drażniąco na drogi oddechowe oraz parząco na skórę.

Pierwsza pomoc[edytuj | edytuj kod]

Oczy skażone wodorotlenkiem litu należy przepłukać przez co najmniej 10 minut dużą ilością wody, zaś skażoną skórę należy przepłukać dużą ilością wody oraz zastosować glikol polietylenowy.

Po spożyciu substancji należy podać choremu dużą ilość wody. Nie należy powodować wymiotów ani nie próbować zobojętniać substancji.

Działanie na organizmy wodne[edytuj | edytuj kod]

Wodorotlenek litu działa szkodliwie na organizmy wodne. Szkodliwość zależy od wartości pH. Dawka toksyczna dla ryb wynosi 100 mg/l, zaś dla roślin 0,2 mg/l (w przeliczeniu na lit).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Priscila Barrera, Will Lithium Hydroxide Really Overtake Lithium Carbonate? [online], 28 czerwca 2019 [dostęp 2021-05-18] (ang.).
  2. Jennifer R. Jaunsen, The Behavior and Capabilities of Lithium Hydroxide Carbon Dioxide Scrubbers in a Deep Sea Environment, United States Naval Academy, 1989 [zarchiwizowane z adresu 2011-07-09] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]