Wojska lądowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wojska lądowerodzaj sił zbrojnych przeznaczony do wykonywania zadań operacyjnych przede wszystkim na obszarach lądowych.

Mają na celu obronę granic lądowych, bądź atak na terytorium nieprzyjaciela bezpośrednio tam wkraczając.

Składają się z wojsk operacyjnych, wojsk obrony terytorialnej oraz jednostek i instytucji podporządkowanych Dowództwu Wojsk Lądowych. Wojska operacyjne w czasie realizacji określonych przedsięwzięć alarmowych podporządkowywane mogą być dowództwu sojuszu. Wojska obrony terytorialnej, instytucje i jednostki centralne Dowództwa Wojsk Lądowych pozostają pod dowództwem narodowym.

W okresie pokoju wojska lądowe utrzymują jednostki, które po krótkotrwałym okresie przygotowania uczestniczyć mogą w przezwyciężaniu sytuacji kryzysowych w ramach misji pokojowych, brać udział w przezwyciężaniu skutków klęsk żywiołowych i katastrof oraz w pomocy humanitarnej.

W okresie kryzysu, wykorzystując jednostki reagowania i część sił głównych zapewniają swobodę operacyjną osłaniają linie komunikacyjne, wspierają działania wojsk sojuszniczych, a poprzez rozwinięcie operacyjne i realizację zadań pogotowia operacyjnego przyczyniają się do deeskalacji napięcia lub przygotowują do prowadzenia operacji obronnej.

W okresie wojny (konfliktu), po przeprowadzeniu mobilizacji osiągają gotowość bojową i biorą udział w zachowaniu bądź przywróceniu integralności terytorialnej państwa i sojuszu poprzez:

  • obronę terytorium
  • załamanie natarcia przeciwnika i odzyskanie utraconego terytorium
  • osłonę rejonów i obiektów w głębi, ochronę linii komunikacji utrzymanie swobody operacyjnej

Struktura wojsk lądowych[edytuj | edytuj kod]

  • zmechanizowane i pancerne
  • obrony przeciwlotniczej
  • rakietowe i artyleria
  • chemiczne
  • inżynieryjne
  • aeromobilne
  • rozpoznania i walki radioelektronicznej
  • łączności i informatyki

Podział wojsk ze względu na przeznaczenie:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]