Wołodymyr Iwasiuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołodymyr Iwasiuk
Володимир Івасюк
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1949
Kocmań

Data i miejsce śmierci

24 lub 27 kwietnia 1979
Brzuchowice

Odznaczenia
Narodowa Nagroda im. Tarasa Szewczenki (Ukraina)
Bohater Ukrainy „Orderu Państwa”
Strona internetowa

Wołodymyr Iwasiuk (ukr. Володимир Івасюк; ur. 4 marca 1949 w Kicmaniu, zm. 24 lub 27 kwietnia 1979 w Brzuchowicach) – ukraiński poeta, kompozytor i muzyk. Odznaczony pośmiertnie tytułem bohatera Ukrainy w 2009 roku. Jego największym przebojem muzycznym była piosenka Czerwona ruta (Червона Рута)[1] skomponowana w 1970 r.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wołodymyr Iwasiuk urodził się w 4 marca 1949, w mieście Kicmań, w rodzinie nauczycieli. Będąc dzieckiem uczęszczał do miejscowej muzycznej szkoły dla dzieci. Później kontynuował naukę w średniej szkole w Kicmaniu. Od dziecka brał udział w licznych koncertach i przeglądach muzycznych. W 1964 założył swój własny zespół „Bukowynka”, który zwyciężył na konkursie republikańskim. W 1966 rodzina Iwasiuków przeprowadziła się do Czerniowców, tam zostaje przyjęty do Instytutu Medycznego.

Był jednym z założycieli ukraińskiej muzyki pop, autor 107 pieśni, 53 utworów instrumentalnych oraz muzyki do kilku spektakli, z zawodu lekarz i skrzypek, grał na fortepianie, wiolonczeli i gitarze. Jego ciało znaleziono 18 maja 1979 powieszone w lesie. Według oficjalnej wersji popełnił samobójstwo, jednak społeczeństwo i współcześni badacze mają wątpliwości co do tej wersji[2].

Dokumenty archiwalne opisujące sprawę znajdują się w Moskwie i nie były udostępnione ani krewnym, ani pracownikom muzeum poświęconego kompozytorowi. Krewni Iwasiuka uważają, że został on zabity. Podobne stanowisko formułują obecnie służby bezpieczeństwa, a także medyczne zespoły badawcze[2]. 26 stycznia 2009 roku Prokuratura Generalna Ukrainy wznowiła dawno zamkniętą już sprawę kryminalną dotyczącą śmierci kompozytora, która w 2012 roku została ponownie zamknięta ze względu na „brak jasnych dowodów na popełnienie przestępstwa”. Kompozytor został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

W 2009 roku został pośmiertnie uhonorowany tytułem Bohatera Ukrainy, przez prezydenta Wiktora Juszczenkę.

Sylwetkę kompozytora w polskiej literaturze przywołał Sławomir Gowin, autor spektaklu Czerwona ruta, który wystawił w sierpniu 2010 roku Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie. Przedstawienie w reżyserii Dariusza Brojka traktuje o sprawach polsko-ukraińskich poprzez piosenkę ukraińską, w tym także słynną „Czerwoną rutę” Iwasiuka. To pierwsze tak szerokie odwołanie do jego twórczości w Polsce. Wcześniej Czerwoną rutę wykonywał Janusz Gniatkowski i – w oryginale – zespół „No to co”. Od lat 60. realizacja rzeszowska jest pierwszym powrotem do tamtych klimatów[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Kępiński: Ukraina – po obu stronach Dniestru. Poznań: Zysk i S-ka, grudzień 2013, s. 139, seria: Człowiek poznaje świat. ISBN 978-83-7785-346-7.
  2. a b Олеся Котубей, Івасюк: "Ми з колиски — націоналісти, якщо матері співають українські колискові. Тому нас перевиховують у концтаборах" [online], suspilne.media, 3 marca 2023 (ukr.).
  3. Wyborcza.pl [online], rzeszow.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-27].