Yüksək Liqa (2004/2005)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yüksək Liqa 2004/2005
2003/2004 2005/2006
Szczegóły
Państwo

 Azerbejdżan

Liczba zespołów

18

Liczba meczów

306

Liczba stadionów

18 (w 11 miejscowościach)

Zwycięzca

Neftçi PFK

Sezon (2004/2005) był 13. sezonem Premyer Liqi – najwyższej klasy rozgrywkowej w Azerbejdżanie w piłce nożnej. Liga liczyła 18 zespołów. Tytuł obroniła drużyna Neftçi PFK. Tytuł króla strzelców zdobył Zaur Ramazanov, który w barwach klubu Karvan Yevlax strzelił 21 goli.

Tabela końcowa[edytuj | edytuj kod]

Klub M Z R P Br+ Br- Pkt Uwagi
1 Neftçi PFK 35 25 6 4 54 19 81 Baraż o mistrzostwo
2 Xəzər Lenkoran[1] 35 24 6 5 69 16 78
3 Karvan Yevlax 34 23 7 4 66 18 76
4 Turan Tovuz 34 22 7 5 64 21 73
5 FK Baku[2] 34 21 10 3 60 14 73
6 Qarabağ Ağdam[3] 34 22 5 7 61 31 71
7 İnter Baku[4] 34 19 9 6 44 24 66
8 MKT-Araz İmişli[5] 34 16 9 9 35 23 57
9 FK Gəncə[6] 34 11 9 14 37 37 42
10 Karat Baku 34 12 4 18 40 62 40
11 Göyəzən Qazax 34 9 6 19 30 52 33
12 Gənclərbirliyi Sumgait 34 9 6 19 32 58 33
13 FK Şəmkir 34 9 5 20 34 48 32
14 Şahdağ-Samur Qusar 34 8 8 18 29 51 32
15 MOİK Baku 34 7 9 18 24 34 30 Spadek
16 Ədliyyə Baku 34 7 4 23 24 66 25
17 Bakılı Baku 34 3 5 26 22 71 14
18 Şəfa Baku[7] 34 2 1 31 16 95 7

Baraż o mistrzostwo[edytuj | edytuj kod]

10 czerwca 2005:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zespół Xəzər Lenkoran rozgrywał swoje mecze domowe w mieście Sumgait, ponieważ swój stadion miał przebudowywany.
  2. Przed tym sezonem zespół Dinamo Baku zmienił nazwę na FK Baku.
  3. Zespół Qarabağ Ağdam rozgrywał swoje domowe mecze w miejscowości Suraxani (niedaleko Baku).
  4. Przed tym sezonem zespół Xazar Universiteti Baku zmienił nazwę na İnter Baku.
  5. Zespół MKT Araz Imisli rozgrywał swoje domowe mecze w mieście Cəlilabad aż do 7. kolejki. Wtedy to drużyna wystąpiła na nowym stadionie Habil Khalilov stadium.
  6. W trakcie sezonu zespół Kəpəz Gəncə zmienił nazwę na FK Gəncə.
  7. Zespół Şəfa Baku wycofał się z rozgrywek w przerwie zimowej z powodów finansowych. Jego pozostałe mecze zostały weryfikowane jako walkowery 0-3 na korzyść rywali.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]