Zennebō Shōkū
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 grudnia 1247 |
| Szkoła | |
| Nauczyciel | |
| Następca | |
| Zakon | |
Zennebō Shōkū (jap. 証空 善慧房 Shōkū Zennebō; ur. 30 listopada 1177, zm. 24 grudnia 1247) – mnich buddyjski związany ze szkołą Jōdo-shū. Założyciel odłamu Seizan-ha (西山派).
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Kioto. Był najstarszym synem pana Kaga i adoptowanym synem ministra rządu Michichiki Kogi[1].
W 1190 r., gdy miał 14 lat, został uczniem Hōnena i był nim przez 23 lata. Przestudiował ogromną ilość pism związanych z Czystą Krainą, poczynając od Komentarza do "Sutry medytacji" napisanego przez Shantao[1].
Przyjął także wskazania mahajany i studiował doktryny innych szkół u najwybitniejszych nauczycieli. W 1198 r. pomógł Hōnenowi w kompilacyjnej pracy nad dziełem Zbiór fragmentów o Pierwotnym ślubowaniu i nembutsu. W następnym roku wygłosił wykład na ten temat w klasztorze Hōnena i w rezydencji Kanezane Kujō[1].
W 1207 r. skazany został na zesłanie, jednak zamiast tego został powierzony słynnemu kapłanowi szkoły tendai - Jienowi (1155–1225). Studiował ezoteryczne nurty w szkole tendai. Oprócz tego studiował doktrynę shingon[1].
Przez jakiś czas był także uczniem Jōhena (1166-1224), ucznia Hōnena. Jōhen był 12 opatem klasztoru Eikan-dō (永観堂), znanego także jako Zenrin-ji (禅林寺). Był zarazem pierwszym wyznawcą szkoły Jōdo na tym stanowisku. 13 opatem tego klasztoru został Shōkū, 14 opatem - uczeń Shōkū - Shōon (1201-1271), który sprawił, że klasztor ten stał się formalnie związany ze szkołą Czystej Krainy.
W 1213 r. Jien przekazał mu świątynię Ōjō w Nishiyamie, w której Shōkū zamieszkał. Jego odłam Jōdo-shū został nazwany seizan, a jest to sino-japońskie czytanie znaków tworzących słowo Nishiyama. Shōkū prowadził tam cały szereg różnorodnych praktyk, takich jak nieustanne śpiewanie nembutsu, ceremonie poświęcone buddzie Amidzie (6-krotnie każdego dnia), formalne dyskusje. Oprócz tego wkładał wiele wysiłku w szerzenie nauk Czystej Krainy. Jego nauczanie było mocno związane z doktryną tendai i miało dość arystokratyczny charakter. Zapewne to przyczyniło się do tego, że nie został zesłany w 1227 r.[1].
Obecnie główną siedzibą seizan jest klasztor Kōmyō w miejscowości Ao.
Szkoła Jōdo[edytuj | edytuj kod]
- Eikū (zm. 1179)
- Hōnen (1133-1212)
- Seikambō Genchi (1183-1238)
- Jōhen (1166-1224)
- Gyōkū (bd)
- Junsai (zm. 1207)
- Jūren (zm. 1207)
- Shoshinbō Tankū (1176–1253)
- Zennebō Shōkū (1177-1247) podszkoła seizan
- Kakumyōbō Chōsai (1184–1266) podszkoła Kuhon-ji
- Shōkōbō Benchō (1162–1238) podszkoła chinzei
- Nen’a Ryōchū (1199)-1287)
- Jōkakubō Kōsai (1163–1247) podszkoła ichinengi
- Ryūkan (1148–1227) podszkoła Chōraku-ji
- Seikambō Genchi (1183-1239)
- Renjakubō (bd)
- Hōrembō Shinkū (1145-1228)
- Shinran (1173-1263) założyciel szkoły Jōdo-shinshū
- Hōnen (1133-1212)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Red. Yusen Kashiwahara, Koyu Sonoda. Sharpers of Japanese Buddhism. Kōsei Publishing Co. Tokio. 1994. Str. 379. ISBN 4-333-01630-4