Osmussaar

Osmussaar

{{{nazwa oryginalna}}}

{{{opis zdjęcia}}}
Kontynent	Europa
Państwo	Estonia
Akwen	{{{akwen}}}
Archipelag	{{{archipelag}}}
Powierzchnia	{{{powierzchnia}}} km²
Długość linii brzegowej	{{{długość brzegu}}}
Najwyższy punkt	{{{najwyższy punkt}}} m n.p.m.
Populacja  • liczba ludności • gęstość	{{{liczba ludności}}} {{{gęstość zaludnienia}}} os./km²
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane Estonia | mapa/core | wariant = Estonia }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}
[[Plik:{{{mapa wyspy}}}|240x240px|alt=Mapa wyspy|]] {{{opis mapy wyspy}}}

{{Wyspa infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | współrzędne = | długość brzegu = | gęstość zaludnienia = | commons = | liczba ludności = | akwen = | mapa wyspy = | najwyższy punkt = | opis zdjęcia = | opis mapy wyspy = | powierzchnia = | nazwa oryginalna = | archipelag = Nieznane pola: "populacja", "sekundN", "stopniW", "opis_zdjęcia", "stopniS", "morze", "galeria_commons", "minutW", "gęstość", "stopniN", "sekundW", "stopniE", "minutE", "mapa_wyspy", "minutN", "sekundS", "sekundE", "wielkość" oraz "minutS".

Osmussaar (szw. Odensholm) to estońska wyspa położona w Zatoce Fińskiej, około 7,5 kilometra na północ od przylądka Põõsaspea i portu Dirhami. Administracyjnie należy do Gminy Noarootsi w Prowincji Lääne. Wyspa ma powierzchnię 4,7 km², a długość linii brzegowej wynosi 14 km. Osmussaar nie posiada stałej ludności.

Kaksikud

Nazwa wyspy pochodzi od Odyna, nordyckiego boga wojny, który, według legendy został tu pochowany. Osmussaar przed I wojną światową liczyła 130 mieszkańców, głównie Szwedów. 26 sierpnia 1914, w gęstej mgle niemiecki pancernik SMS Magdeburg osiadł na mieliźnie w pobliżu latarni morskiej na Osmussaar, a następnie zniszczony przez rosyjskie krążowniki Bogatyr i Pałłada. Pamięci marynarzy poświęcono pomnik postawiony w pobliżu latarni morskiej. W 1940 roku wszyscy mieszkańcy wyspy zostali zmuszeni przez Armię Czerwoną do jej opuszczenia. Kiedy rok później do Estonii wkroczyli Niemcy, Osmussaar poddała się najpóźniej. Po I wojnie światowej na wyspie istniała baza radzieckiej armii. Ruiny koszar są dziś jedyną pozostałością po Armii Czerwonej. W 1994 wyspę uznano za rezerwat przyrody.

Północne i wschodnie wybrzeże wyspy jest wysokie, klifowe (do 6 m), zachodnie niskie i zabagnione. Ciekawostką są głazy narzutowe, pochodzące z dna Zatoki Fińskiej, z których największe są Kaksikud i Skarvan.

Latarnia morska

Latarnia morska

Pierwsza latarnia morska na wyspie została zbudowana w 1766 roku. Na jej miejscu w 1804 roku postawiono kolejną, następnie przebudowaną w 1850, która została zniszczona podczas wojny w 1941. Obecna latarnia pochodzi z 1954 roku. Położona jest na północnym skrawku wyspy. Wieża cylindryczna, biała w czarne pasy, z piętrową podbudówką (mieszkanie latarnika i maszynownia) i podwójną galerią na górze.

Dane techniczne

• Położenie: 59°18.216' N 23°21.671' E
• Wysokość wieży: 35 m
• Wysokość światła: 39 m n.p.m.
• Zasięg światła: 11 Mm, 0° - 360°
• Charakterystyka światła
  • światło: 1 s
  • przerwa: 2 s
  • światło: 2 s
  • przerwa: 13 s
  • okres: 18 s

• Źródło: Estonian Maritime Navigation

Brak współrzędnych{{Współrzędne}} Nieznane pola: "sekund_szer", "minut_dł", "sekund_dł", "stopni_dł", "długość", "stopni_szer", "minut_szer" oraz "szerokość".