Jerzy Kochan: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 03:25, 1 gru 2007

Jerzy Waldemar Kochan (ur. 29 listopada 1952, Gdańsk) - polski filozof, absolwent historii i filozofii Uniwersytet Wrocławski, profesor w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Szczecińskiego, gdzie pełni funkcję kierownika Zakładu Filozofii Kultury. Studia historyczne na Uniwersytecie Wrocławskim zakończył pracą magisterską pisaną pod kierownictwem prof. Wojciech Wrzesiński na temat słowianofilstwa polskiego w Galicji przed pierwszą wojną światową "Oblicze ideowo-polityczne "Świata Słowiańskiego". Równoległe studia filozoficzne zakończył praca magisterską poświęconą teorii formacji socjalistycznej. Promotorem pracy magisterskiej jak i późniejszej pracy doktorskiej był prof. Jarosław Ładosz. Doktorat "Klasy społeczne. Z historii pojęcia" ukazał się nakładem Kolegium Otryckiego. Członek redakcji "Colloquia Communia". Pracował najpierw w Instytucie Filozofii, Socjologii i Logiki Uniwersytet Wrocławski a potem , od roku 1987, na Uniwersytecie Szczecińskim. Jego praca teoretyczna dotyczy głownie historii filozofii, filozofii społecznej i filozofii politycznej. Źródłem inspiracji jest niewątpliwie klasyczna filozofia niemiecka,a zwłaszcza heglizm, twórczość Karol Marks, Szkoła Frankfurcka, althusserowski marksizm strukturalistyczny i różnego rodzaju ruchy kontestacyjne i kontrkulturowe / m.in. sytuacjonizm, feminizm /. W książce "Klasy społeczne. Z historii pojęcia" przedstawił historię pojęcia klas społecznych w polskiej myśli społecznej od 1945 do połowy lat osiemdziesiątych. Jest to w istocie rzeczy analiza historii marksizmu w Polsce po drugiej wojnie światowej a jednocześnie całościowe krytyczne studium pojęcia klasy społecznej. W późniejszej książce poświęconej wolności, "Wolność i interpelacja", otrzymujemy oryginalną koncepcję wolności jako "medium interpelacji i socjalizacji". Wolność jest tutaj definiowana jako zjawisko ze sfery komunikacji społecznej. To nowe pojmowanie wolności czerpie inspiracje z dogłębnej analizy klasycznej filozofii niemieckiej / Kant, Fichte, Hegel/ oraz z dorobku teoretycznego współczesnej filozofii / Althusser, filozofia dialogu, dekonstrukcja, postmodernizm, teoria feministyczna/. Książka zawiera również krytyczna analizę pojmowania wolności w marksizmie, liberalizmie i postmodernizmie. "Życie codzienne w matriksie. Filozofia społeczna w ponowoczesności" zawiera bogatą propozycje teoretyczną będącą próbą zastosowania nowoczesnej analizy do różnych zjawisk współczesności / szkice dotyczące twórczości Karl Jaspers,Zygmunt Bauman,Jean Baudrillard, Oświeceniu w Polsce, patriotyzmowi, globalizacji i alterglobalizmu/. Autor określa swoją perspektywę teoretyczną jako neoklasycyzm teoretyczny i traktuje ją jako formę zniesienia, przezwyciężenia w sensie heglowskim, postmodernizmu i dekonstrukcji.

Redaktor naczelny czasopisma filozoficznego Nowa Krytyka. Członek partii politycznej Zieloni 2004. Członek Polskie Towarzystwa Filozoficzne , członek założycielPolskie Towarzystwo Hegla i Marksa.

Prace

Przyczynek do teorii społeczeństwa socjalistycznego (1981);
Klasy społeczne: z historii pojęcia (1990);
Wolność i interpelacja (2004);
Życie codzienne w matriksie. Filozofia społeczna w ponowoczesności (2007).

Linki zewnętrzne

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 '''Jerzy Waldemar Kochan''' (ur. [[29 listopada]] [[1952]], [[Gdańsk]]) - [[Polska|polski]] [[filozofia|filozof]], absolwent historii i filozofii [[Uniwersytet Wrocławski]], profesor w Instytucie Filozofii [[Uniwersytet Szczeciński|Uniwersytetu Szczecińskiego]], gdzie pełni funkcję kierownika Zakładu Filozofii Kultury.
-Studia historyczne na Uniwersytecie Wrocławskim zakończył pracą magisterską pisaną pod kierownictwem prof. [[Wojciech Wrzesiński]] na temat słowianofilstwa polskiego w Galicji przed pierwszą wojną światową ''"Oblicze ideowo-polityczne "Świata Słowiańskiego"''. Równoległe studia filozoficzne zakończył praca magisterską poświęconą teorii formacji socjalistycznej. Promotorem pracy magisterskiej jak i późniejszej pracy doktorskiej był prof. [[Jarosław Ładosz]]. Doktorat ''"Klasy społeczne.  Z historii pojęcia"'' ukazał się nakładem Kolegium Otryckiego. Członek redakcji  [[''"Colloquia Communia"'']]. Pracował najpierw w Instytucie Filozofii, Socjologii i Logiki [[Uniwersytet Wrocławski]] a potem , od roku 1987, na Uniwersytecie Szczecińskim.
+Studia historyczne na Uniwersytecie Wrocławskim zakończył pracą magisterską pisaną pod kierownictwem prof. [[Wojciech Wrzesiński]] na temat słowianofilstwa polskiego w Galicji przed pierwszą wojną światową ''"Oblicze ideowo-polityczne "Świata Słowiańskiego"''. Równoległe studia filozoficzne zakończył praca magisterską poświęconą teorii formacji socjalistycznej. Promotorem pracy magisterskiej jak i późniejszej pracy doktorskiej był prof. [[Jarosław Ładosz]]. Doktorat ''"Klasy społeczne.  Z historii pojęcia"'' ukazał się nakładem Kolegium Otryckiego. Członek redakcji  ''"Colloquia Communia"''. Pracował najpierw w Instytucie Filozofii, Socjologii i Logiki [[Uniwersytet Wrocławski]] a potem , od roku 1987, na Uniwersytecie Szczecińskim.
 Jego praca teoretyczna dotyczy głownie historii filozofii, filozofii społecznej i filozofii politycznej. Źródłem inspiracji jest niewątpliwie klasyczna filozofia niemiecka,a zwłaszcza heglizm, twórczość [[Karol Marks,]] [[Szkoła Frankfurcka]], althusserowski marksizm strukturalistyczny i różnego rodzaju ruchy kontestacyjne i kontrkulturowe / m.in. [[sytuacjonizm]], [[feminizm]] /. W książce  ''"Klasy społeczne.  Z historii pojęcia"'' przedstawił historię pojęcia klas społecznych w polskiej myśli społecznej od 1945 do połowy lat osiemdziesiątych. Jest to w istocie rzeczy  analiza historii marksizmu w Polsce po drugiej wojnie światowej a jednocześnie całościowe krytyczne studium pojęcia klasy społecznej. W późniejszej książce poświęconej wolności, ''"Wolność i interpelacja"'', otrzymujemy oryginalną koncepcję wolności jako "medium interpelacji i socjalizacji". Wolność jest tutaj definiowana jako zjawisko ze sfery komunikacji społecznej. To nowe pojmowanie wolności czerpie inspiracje z dogłębnej analizy klasycznej filozofii niemieckiej / [[Kant]], [[Fichte]], [[Hegel]]/ oraz z dorobku teoretycznego współczesnej filozofii / [[Althusser]], filozofia dialogu, dekonstrukcja, postmodernizm, teoria feministyczna/. Książka zawiera również krytyczna analizę pojmowania wolności w marksizmie, liberalizmie i postmodernizmie. ''"Życie codzienne w matriksie. Filozofia społeczna w ponowoczesności"'' zawiera bogatą propozycje teoretyczną będącą próbą zastosowania nowoczesnej analizy  do różnych zjawisk współczesności / szkice dotyczące twórczości [[Karl Jaspers]],[[Zygmunt Bauman]],[[Jean Baudrillard]], Oświeceniu w Polsce, patriotyzmowi, globalizacji i alterglobalizmu/. Autor określa swoją perspektywę teoretyczną jako '''neoklasycyzm teoretyczny''' i traktuje ją jako formę zniesienia, przezwyciężenia w sensie heglowskim, postmodernizmu i dekonstrukcji.