Priene: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
m ujednoznacznianie: kora |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Priene''' miasto jońskie leżące u ujścia [[Meander|Meandra]], w czasach przedjońskich zwane ''Kadme''. Założone przez Ajpytosa, wnuka Kodrosa Podzieliło los większości miast jońskich i wpadło pod jażmo [[Cyrus]]a. Za nielojalność i nieposłuszeństwo Persowie wywieźli ludność miasta. W [[441 p.n.e.]] między [[Samos]]a [[Milet]]em wybuchła wojna o Priene. Kiedy miasto wpadło w ręce Macedończyków, [[Aleksander Wielki]] postanowił je przebudować. Zaprojektowano nowe założenie urbanistyczne oparte na siatce ulic zorientowanych wschód-zachód. W okresie hellenistycznym Priene liczyło 20 tys. wolnych mieszkańców. Najważniejsze budowle budowle: świątynia [[Asklepios]]a z IV, świątynia Ateny z [[335 p.n.e.]], sanktuarium [[Demeter]] i [[Kora|Kory]], teatr z [[300 p.n.e.]] i [[stoa]] na agorze. |
'''Priene''' miasto jońskie leżące u ujścia [[Meander|Meandra]], w czasach przedjońskich zwane ''Kadme''. Założone przez Ajpytosa, wnuka Kodrosa Podzieliło los większości miast jońskich i wpadło pod jażmo [[Cyrus]]a. Za nielojalność i nieposłuszeństwo Persowie wywieźli ludność miasta. W [[441 p.n.e.]] między [[Samos]]a [[Milet]]em wybuchła wojna o Priene. Kiedy miasto wpadło w ręce Macedończyków, [[Aleksander Wielki]] postanowił je przebudować. Zaprojektowano nowe założenie urbanistyczne oparte na siatce ulic zorientowanych wschód-zachód. W okresie hellenistycznym Priene liczyło 20 tys. wolnych mieszkańców. Najważniejsze budowle budowle: świątynia [[Asklepios]]a z IV, świątynia Ateny z [[335 p.n.e.]], sanktuarium [[Demeter]] i [[Kora (bogini)|Kory]], teatr z [[300 p.n.e.]] i [[stoa]] na agorze. |
||
Rodzinne miasto filozofa [[Bias z Priene|Biasa z Priene]] |
Rodzinne miasto filozofa [[Bias z Priene|Biasa z Priene]] |
||
Wersja z 20:38, 2 lip 2005
Priene miasto jońskie leżące u ujścia Meandra, w czasach przedjońskich zwane Kadme. Założone przez Ajpytosa, wnuka Kodrosa Podzieliło los większości miast jońskich i wpadło pod jażmo Cyrusa. Za nielojalność i nieposłuszeństwo Persowie wywieźli ludność miasta. W 441 p.n.e. między Samosa Miletem wybuchła wojna o Priene. Kiedy miasto wpadło w ręce Macedończyków, Aleksander Wielki postanowił je przebudować. Zaprojektowano nowe założenie urbanistyczne oparte na siatce ulic zorientowanych wschód-zachód. W okresie hellenistycznym Priene liczyło 20 tys. wolnych mieszkańców. Najważniejsze budowle budowle: świątynia Asklepiosa z IV, świątynia Ateny z 335 p.n.e., sanktuarium Demeter i Kory, teatr z 300 p.n.e. i stoa na agorze.
Rodzinne miasto filozofa Biasa z Priene