1 Rosyjska Armia Narodowa: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 02:31, 26 lut 2008

1 Rosyjska Armia Narodowa – rosyjska kolaboracyjna formacja zbrojna w służbie Niemiec podczas II wojny światowej

Na początku lipca 1941 r. niemiecki wywiad wojskowy Abwehra utworzył spośród emigrantów rosyjskich i jeńców z Armii Czerwonej szkolny batalion pod nazwą Lehrbataillon für Feind-Abwehr und Nachrichtendienst. W jego ramach prowadzono szkolenie w zakresie zdobywania informacji o przeciwniku. Funkcję komendanta objął Boris A. Smyslovsky-Holmston, który służył w Abwehrze w stopniu Hauptmanna (kapitana). Początkowo przewagę w batalionie mieli porewolucyjni emigranci, ale w krótkim czasie większość zaczęli stanowić sowieccy jeńcy wojenni.

Niemcy w ciągu 1942 i 1943 r. sformowali w sumie 12 takich batalionów, liczących ok. 4,5-5 tys. ludzi, i połączyli je w jedno zgrupowanie zwane Sonderdivision "R" (Dywizja Specjalna "R" – od Rosji). Na jej czele nadal stał B. A. Smysłowski awansowany do stopnia pułkownika. Wobec klęsk na Wschodzie niemieckie władze wojskowe zmieniły koncepcję jej użycia. Pod koniec 1944 r. – po dodatkowym naborze i przeszkoleniu – przekształcono ją w zwykłą formację piechoty. Liczyła ona wówczas ok. 6 tys. żołnierzy. W jej skład wchodziły dwa pułki piechoty: 1 pp – dowódca ppłk Tarasow-Sobolew i 2 pp – dowódca ppłk Bobrikow. 22 lutego 1945 r. otrzymała ona kryptonimową nazwę Grüne Armee zur besonderen Vervendung (Zielona Armia do Zadań Specjalnych). Jednakże już 10 marca zmieniono jej nazwę na 1 Rosyjską Armię Narodową. 4 kwietnia jej dowódca B. A. Smysłowski został awansowany do stopnia generała majora.

Ostatni okres wojny Armia spędziła na obszarze Austrii, walcząc z Armią Czerwoną. W ostatnich dniach działań wojennych ok. 500 jej żołnierzy wraz z gen. B. A. Smysłowskim dotarło do granic neutralnego Wielkiego Księstwa Liechtenstein, na terytorium którego zostali internowani. Pomimo silnych nacisków sowieckich i działalności misji repatriacyjnej, która namawiała ich do powrotu do ZSRR, jedynie nieliczni żołnierze zdecydowali się na to. Pozostali zostali w Liechtensteinie lub wyemigrowali, głównie do Ameryki Południowej.

Epizod z dziejów 1 Rosyjskiej Armii Narodowej związany z Liechtensteinem stał się kanwą francusko-polskiego filmu fabularnego z 1992 r. pt. "Wiatr ze Wschodu", którego reżyserem był Robert Enrico.

Bibliografia

Artykuł opracowano na podstawie:

Jarosław W. Gdański, Zapomniani żołnierze Hitlera, Warszawa 2005

Zobacz też

kolaboracja pod okupacją niemiecką podczas II wojny światowej

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-{{disambigR|1 Rosyjskiej Armii Narodowej|[[1 Armia]] - stronę ujednoznaczniającą}}
+{{disambigR|1 Rosyjskiej Armii Narodowej|[[1 Armia]] – stronę ujednoznaczniającą}}
 '''1 Rosyjska Armia Narodowa''' – rosyjska [[kolaboracja|kolaboracyjna]] formacja zbrojna w służbie [[III Rzesza|Niemiec]] podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]
-Na początku lipca [[1941]] r. niemiecki wywiad wojskowy [[Abwehra]] utworzył spośród emigrantów rosyjskich i jeńców z [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] szkolny batalion pod nazwą Lehrbataillon für Feind-Abwehr und Nachrichtendienst. W jego ramach prowadzono szkolenie w zakresie zdobywania informacji o przeciwniku. Funkcję komendanta objął [[Boris A. Smyslovsky-Holmston]], który służył w Abwehrze w stopniu Hauptmanna (kapitana). Początkowo przewagę w batalionie mieli porewolucyjni emigranci, ale w krótkim czasie większość zaczęli stanowić sowieccy jeńcy wojenni. Niemcy w ciągu [[1942]] i [[1943]] r. sformowali w sumie 12 takich batalionów, liczących ok. 4,5-5 tys. ludzi, i połączyli je w jedno zgrupowanie zwane Sonderdivision "R" (Dywizja Specjalna "R" – od [[Rosja|Rosji]]). Na jej czele nadal stał B. A. Smysłowski awansowany do stopnia pułkownika. Wobec klęsk na Wschodzie niemieckie władze wojskowe zmieniły koncepcję jej użycia. Pod koniec [[1944]] r. – po dodatkowym naborze i przeszkoleniu – przekształcono ją w zwykłą formację piechoty. Liczyła ona wówczas ok. 6 tys. żołnierzy. W jej skład wchodziły dwa pułki piechoty: 1. pp – dowódca ppłk Tarasow-Sobolew i 2. pp – dowódca ppłk Bobrikow. 22 lutego [[1945]] r. otrzymała ona kryptonimową nazwę Grüne Armee zur besonderen Vervendung (Zielona Armia do Zadań Specjalnych). Jednakże już 10 marca zmieniono jej nazwę na 1. Rosyjska Armia Narodowa. 4 kwietnia jej dowódca B. A. Smysłowski został awansowany do stopnia generała majora. Ostatni okres wojny Armia spędziła na obszarze [[Austria|Austrii]], walcząc z Armią Czerwoną. W ostatnich dniach działań wojennych ok. 500 jej żołnierzy wraz z gen. B. A. Smysłowskim dotarło do granic neutralnego [[Liechtenstein|Wielkiego Księstwa Liechtenstein]], na terytorium którego zostali internowani. Pomimo silnych nacisków sowieckich i działalności misji repatriacyjnej, która namawiała ich do powrotu do [[ZSRR]], jedynie nieliczni żołnierze zdecydowali się na to. Pozostali zostali w Liechtensteinie lub wyemigrowali, głównie do [[Ameryka Południowa|Ameryki Południowej]].
+Na początku lipca [[1941]] r. niemiecki wywiad wojskowy [[Abwehra]] utworzył spośród emigrantów rosyjskich i jeńców z [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] szkolny batalion pod nazwą ''Lehrbataillon für Feind-Abwehr und Nachrichtendienst''. W jego ramach prowadzono szkolenie w zakresie zdobywania informacji o przeciwniku. Funkcję komendanta objął [[Boris A. Smyslovsky-Holmston]], który służył w Abwehrze w stopniu Hauptmanna (kapitana). Początkowo przewagę w batalionie mieli porewolucyjni emigranci, ale w krótkim czasie większość zaczęli stanowić sowieccy jeńcy wojenni.
+Niemcy w ciągu [[1942]] i [[1943]] r. sformowali w sumie 12 takich batalionów, liczących ok. 4,5-5 tys. ludzi, i połączyli je w jedno zgrupowanie zwane Sonderdivision "R" (Dywizja Specjalna "R" – od [[Rosja|Rosji]]). Na jej czele nadal stał B. A. Smysłowski awansowany do stopnia pułkownika. Wobec klęsk na Wschodzie niemieckie władze wojskowe zmieniły koncepcję jej użycia. Pod koniec [[1944]] r. – po dodatkowym naborze i przeszkoleniu – przekształcono ją w zwykłą formację piechoty. Liczyła ona wówczas ok. 6 tys. żołnierzy. W jej skład wchodziły dwa pułki piechoty: 1 pp – dowódca ppłk Tarasow-Sobolew i 2 pp – dowódca ppłk Bobrikow. 22 lutego [[1945]] r. otrzymała ona kryptonimową nazwę ''Grüne Armee zur besonderen Vervendung'' (Zielona Armia do Zadań Specjalnych). Jednakże już 10 marca zmieniono jej nazwę na 1 Rosyjską Armię Narodową. 4 kwietnia jej dowódca B. A. Smysłowski został awansowany do stopnia generała majora.
-Epizod z dziejów 1. Rosyjskiej Armii Narodowej związany z Liechtensteinem stał się kanwą francusko-polskiego filmu fabularnego z [[1992]] r. pt. "Wiatr ze Wschodu", którego reżyserem był [[Robert Enrico]].
+Ostatni okres wojny Armia spędziła na obszarze [[Austria|Austrii]], walcząc z Armią Czerwoną. W ostatnich dniach działań wojennych ok. 500 jej żołnierzy wraz z gen. B. A. Smysłowskim dotarło do granic neutralnego [[Liechtenstein|Wielkiego Księstwa Liechtenstein]], na terytorium którego zostali internowani. Pomimo silnych nacisków sowieckich i działalności misji repatriacyjnej, która namawiała ich do powrotu do [[ZSRR]], jedynie nieliczni żołnierze zdecydowali się na to. Pozostali zostali w Liechtensteinie lub wyemigrowali, głównie do [[Ameryka Południowa|Ameryki Południowej]].
+Epizod z dziejów 1 Rosyjskiej Armii Narodowej związany z Liechtensteinem stał się kanwą francusko-polskiego filmu fabularnego z [[1992]] r. pt. "Wiatr ze Wschodu", którego reżyserem był [[Robert Enrico]].
 == Bibliografia ==
-Hasło opracowano na podstawie:
+Artykuł opracowano na podstawie:
-*Jarosław W. Gdański, Zapomniani żołnierze Hitlera, Warszawa 2005
+* Jarosław W. Gdański, ''Zapomniani żołnierze Hitlera'', Warszawa 2005
 == Zobacz też ==
-[[Kolaboracja pod okupacją niemiecką podczas II wojny światowej]]
+* [[kolaboracja pod okupacją niemiecką podczas II wojny światowej]]
 [[Kategoria:Formacje kolaboranckie w służbie Niemiec hitlerowskich]]