Ministrowie w Rzeczypospolitej Obojga Narodów

Ministrowie w Rzeczypospolitej Obojga Narodów – grupa najwyższych urzędników w państwie. Kierowali kluczowymi dziedzinami zarządu państwem. Istniały osobne urzędy dla Korony i Wielkiego Księstwa) jednak o identycznych kompetencjach w ramach każdego z państw (Korona i Litwa były prawnie dwoma osobnymi krajami).

Ministrami byli:

• kanclerz wielki koronny i kanclerz wielki litewski
• podkanclerzy koronny i podkanclerzy litewski
• marszałek wielki koronny i marszałek wielki litewski
• marszałek nadworny koronny i marszałek nadworny litewski
• podskarbi wielki koronny i podskarbi wielki litewski.

Wszyscy wyżej wymienieni ministrowie wchodzili z racji sprawowanego urzędu do senatu.

Ministrami byli także: hetman wielki koronny i hetman wielki litewski oraz hetman polny koronny, hetman polny litewski, oraz podskarbi nadworny koronny i podskarbi nadworny litewski.

Hetmani, mimo iż byli jednymi z najważniejszych ministrów państwa, nie wchodzili z urzędu do senatu. Podobnie podskarbiowie nadworni. Zasiadali jednak prawie zawsze w senacie z racji jednoczesnego piastowania innej godności senatorskiej: wojewody lub kasztelana.

W 1768 do senatu z urzędu weszli hetman wielki koronny i hetman wielki litewski.

W 1775 do senatu z urzędu weszli podskarbi nadworny koronny i podskarbi nadworny litewski.

Zobacz też

• urzędy dworskie
• urzędy senatorskie
• urzędy centralne niesenatorskie
• urzędy ziemskie
• I Rzeczpospolita
• incompatibilitas

Linki zewnętrzne

• Urzędy główne i sejmowanie do połowy XVIII w. z Feliks Koneczny, "Dzieje administracji w Polsce w zarysie"