Sól potasowa

sól potasowa

Sól potasowa (sylwinit) – skała osadowa, chemiczna powstała podczas wysychania mórz i słonych jezior.
Jeśli parowanie przewyższa dopływ wody słodkiej do odciętych zatok lub mórz otoczonych pustynnymi lądami to następuje strącanie się soli. W ten sposób tworzą się osady soli kamiennej, soli glauberskiej, soli potasowych, soli magnezowych, gipsu.
Sole wydzielają się zwykle w porządku odwrotnym do ich rozpuszczalności (najpierw gips i anhydryt, następnie sól kamienna, sole magnezowe a na końcu sól potasowa).

Właściwości:

Sól potasowa składa się przede wszystkim z sylwinu i halitu, także z polihalitu, anhydrytu, gipsu, kizerytu, kainitu, karnalitu, epsomitu i minerałów ilastych.

• Sól potasowa jest podobna w głównych cechach do soli kamiennej,
• jest miękka, plastyczna i łatwo rozpuszcza się w wodzie,
• ma drobno- lub średnioziarnistą strukturę
• ma masywną, przeważnie warstwowaną teksturę
• różni się:
  • smakiem (przeważnie gorzki),
  • nieco większą twardością
  • barwą: biała, szara, żółtawa, czerwonawa, niebieskawa, szarozielona.

Mielona używana jest jako nawóz mineralny.

Największe złoża na świecie znajdują się w:

• Rosji - Solikamsk na Uralu, zatoka Kara-Bogaz (wschodnie wybrzeże M.Kaspijskiego).
• Białorusi (Soligorsk)
• Kanadzie (prowincja Saskatchewan)
• Niemczech (Hanower, Merkers)
• W Polsce występuje w kujawskich słupach solnych w Inowrocławiu, Wapnie, Kłodawie.

Zobacz też

• mineralogia
• sól kuchenna
• [[sól warzonskowej .m