Konstancja wrocławska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
rozszerzenie ze Żmudzkiego
drobne redakcyjne
Linia 7: Linia 7:


Jej imię nawiązywało do babki ze strony matki – [[Konstancja węgierska (zm. 1240)|Konstancji]], królowej czeskiej, córki [[władcy Węgier|króla Węgier]] [[Bela III|Beli III]]<ref name="Jasiński" />.
Jej imię nawiązywało do babki ze strony matki – [[Konstancja węgierska (zm. 1240)|Konstancji]], królowej czeskiej, córki [[władcy Węgier|króla Węgier]] [[Bela III|Beli III]]<ref name="Jasiński" />.

⚫
== Wychowanie ==
⚫
Zapewne Konstancja otrzymała staranniejsze wychowanie niż jej przyszły małżonek, [[Kazimierz I kujawski]]<ref>P. Żmudzki, ''Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny'', Warszawa 2000, s. 58.</ref>, którego wychowawcą był [[Jan Czapla (duchowny)|Jan Czapla]]. Podobnie jak jej rodzeństwo została umieszczona przez rodziców w [[Sanktuarium św. Jadwigi w Trzebnicy|klasztorze trzebnickim]], gdzie kształciła się pod czujnym okiem babki [[Jadwiga Śląska|Jadwigi]]. Przyszła święta zajęła się duchową formacją wnuczki, po której Henrykówna wykazywała się pobożnością. Sama Konstancja prawdopodobnie podobny wpływ wywierała na swojego pierworodnego syna [[Leszek Czarny|Leszka]]<ref>P. Żmudzki, ''Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny'', Warszawa 2000, s. 61.</ref>.


== Małżeństwo z Kazimierzem I kujawskim ==
== Małżeństwo z Kazimierzem I kujawskim ==
[[Grafika:Kazimierz I kujawski.JPG|thumb|Kazimierz I kujawski na patenie fundacji Konrada I mazowieckiego]]
[[Grafika:Kazimierz I kujawski.JPG|thumb|Kazimierz I kujawski na patenie fundacji Konrada I mazowieckiego]]
W 1239 we [[Wrocław]]iu poślubiła [[książęta kujawscy|księcia kujawskiego]] [[Kazimierz I kujawski|Kazimierza I]]. Małżeństwo to było wynikiem polityki jej ojca, Henryka II Pobożnego, który poprzez ślub córki z synem [[Konrad I mazowiecki|Konrada I mazowieckiego]] chciał osłabić mazowieckiego rywala, z którym od lat wraz z ojcem, [[Henryk I Brodaty|Henrykiem I Brodatym]], prowadził walki o Kraków. Związek ten przypieczętowywał sojusz polityczny książąt śląskiego i kujawskiego. Rozwścieczony tymi planami Konrad miał nakazać zamordowanie prowadzącego przedmałżeńskie negocjacje [[scholastyk]]a płockiego [[Jan Czapla (duchowny)|Jana Czaplę]], za co została nałożona na niego klątwa, a jego ziemie zostały obłożone [[interdykt]]em. W posagu Piastówna wniosła należącą do tej pory do Henryka Pobożnego kasztelanię lądzką.
W [[1239]] we [[Wrocław]]iu poślubiła [[książęta kujawscy|księcia kujawskiego]] [[Kazimierz I kujawski|Kazimierza I]]. Małżeństwo to było wynikiem polityki jej ojca, Henryka II Pobożnego, który poprzez ślub córki z synem [[Konrad I mazowiecki|Konrada I mazowieckiego]] chciał osłabić mazowieckiego rywala, z którym od lat wraz z ojcem, [[Henryk I Brodaty|Henrykiem I Brodatym]], prowadził walki o Kraków. Związek ten przypieczętowywał sojusz polityczny książąt śląskiego i kujawskiego. Rozwścieczony tymi planami Konrad miał kazać zamordować prowadzącego przedmałżeńskie negocjacje [[scholastyk]]a płockiego [[Jan Czapla (duchowny)|Jana Czaplę]], za co została nałożona na niego klątwa, a jego ziemie zostały obłożone [[interdykt]]em. W posagu Piastówna wniosła należącą dotychczas do Henryka Pobożnego kasztelanię lądzką.


Kazimierz I kujawski urodził się między [[1210]] a [[1213]]<ref>K. Jasiński, ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Poznań – Wrocław 2001, s. 57-58. O. Balzer, ''Genealogia Piastów'', Kraków 1895, s. 292 kładł narodziny Kazimierza na ok. 1211; Podobnie wcześniej K. Jasiński w książce ''Rodowód Piastów śląskich. Tom I. Piastowie wrocławscy i legnicko-brzescy'', Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, Wrocław 1973. Zob. K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 121.</ref>. Był drugim synem Konrada I mazowieckiego i [[Agafia Światosławówna|Agafii Światosławówny]]. Za życia ojca, w [[1230]] lub [[1231]], objął panowanie na Kujawach, a po jego śmierci w [[1247]] do swojej domeny dołączył także ziemie łęczycką i sieradzką. Był trzykrotnie żonaty. Przed poślubieniem Konstancji zawarł związek małżeński z Jadwigą, której pochodzenie nie jest znane – prawdopodobnie była ona córką [[książęta wielkopolscy|księcia wielkopolskiego]] [[Władysław Odonic|Władysława Odonica]]<ref>Jest to pogląd [[Dariusz Karczewski|D. Karczewskiego]]. Przemawiają za nim to samo imię żony Odonica, [[Jadwiga (żona Władysława Odonica)|Jadwigi]], a także przyjazne stosunki między księciem wielkopolskim a ojcem Kazimierza, Konradem mazowieckim. Zob. K. Jasiński, ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Poznań – Wrocław 2001, s. 61.</ref>. Małżeństwo to zapewne pozostało bezdzietne<ref>K. Jasiński, ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Poznań – Wrocław 2001, s. 63.</ref>. Natomiast po śmierci Henrykówny pojął za żonę [[Eufrozyna opolska|Eufrozynę]], córkę [[Kazimierz I opolski|Kazimierza I opolskiego]]. Zawarcie tego małżeństwa już w [[maj]]u 1257, a więc zaledwie w kilka miesięcy po śmierci Konstancji zostało zapewne bardzo źle odebrane przez jej dwóch synów, co prawdopodobnie było jedną z przyczyn nie najlepszych stosunków pomiędzy Kazimierzem, a jego synami z drugiego małżeństwa w latach następnych<ref>P. Żmudzki, ''Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny'', Warszawa 2000, s. 61.</ref>. Ze związku z Eufrozyną pochodził m.in. [[władcy Polski|król Polski]] [[Władysław I Łokietek]]. Mąż Konstancji zmarł [[14 grudnia]] [[1267]].
Kazimierz I kujawski urodził się między [[1210]] a [[1213]]<ref>K. Jasiński, ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Poznań – Wrocław 2001, s. 57-58. O. Balzer, ''Genealogia Piastów'', Kraków 1895, s. 292 kładł narodziny Kazimierza na ok. 1211; Podobnie wcześniej K. Jasiński w książce ''Rodowód Piastów śląskich. Tom I. Piastowie wrocławscy i legnicko-brzescy'', Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, Wrocław 1973. Zob. K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 121.</ref>. Był drugim synem Konrada I mazowieckiego i [[Agafia Światosławówna|Agafii Światosławówny]]. Za życia ojca, w [[1230]] lub [[1231]], objął panowanie na Kujawach, a po jego śmierci w [[1247]] do swojej domeny dołączył także ziemie łęczycką i sieradzką. Był trzykrotnie żonaty. Przed poślubieniem Konstancji zawarł związek małżeński z Jadwigą, której pochodzenie nie jest znane – prawdopodobnie była ona córką [[książęta wielkopolscy|księcia wielkopolskiego]] [[Władysław Odonic|Władysława Odonica]]<ref>Jest to pogląd [[Dariusz Karczewski|D. Karczewskiego]]. Przemawiają za nim to samo imię żony Odonica, [[Jadwiga (żona Władysława Odonica)|Jadwigi]], a także przyjazne stosunki między księciem wielkopolskim a ojcem Kazimierza, Konradem mazowieckim. Zob. K. Jasiński, ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Poznań – Wrocław 2001, s. 61.</ref>. Małżeństwo to zapewne pozostało bezdzietne<ref>K. Jasiński, ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Poznań – Wrocław 2001, s. 63.</ref>. Natomiast po śmierci Henrykówny pojął za żonę [[Eufrozyna opolska|Eufrozynę]], córkę [[Kazimierz I opolski|Kazimierza I opolskiego]]. Zawarcie tego małżeństwa już w [[maj]]u 1257, a więc zaledwie w kilka miesięcy po śmierci Konstancji zostało zapewne bardzo źle odebrane przez jej dwóch synów, co prawdopodobnie było jedną z przyczyn nie najlepszych stosunków w latach następnych pomiędzy nimi a ojcem<ref>P. Żmudzki, ''Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny'', Warszawa 2000, s. 61.</ref>. Ze związku z Eufrozyną pochodził m.in. [[władcy Polski|król Polski]] [[Władysław I Łokietek]]. Mąż Konstancji zmarł [[14 grudnia]] [[1267]].


W czasie trwającego kilkanaście lat małżeństwa Konstancja urodziła dwóch synów: [[Leszek Czarny|Leszka Czarnego]] i [[Siemomysł inowrocławski|Ziemomysła inowrocławskiego]]<ref>O. Balzer, ''op. cit.'', s. 337-339 do dzieci z tego związku zaliczył także Adelajdę, dominikankę sandomierską. K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 121, przyp. 7 obalił tę hipotezę, zarzucając poglądowi Balzera brak podstaw źródłowych, oparcie się na domysłach i ryzykownych rekonstrukcjach tekstu źródłowego, a także wskazując na brak występowania Adelajdy w ''Genealogii św. Jadwigi''. Zob. też K. Jasiński, ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Poznań – Wrocław 2001, s. 19-20.</ref>. Uczcili oni pamięć swojej zmarłej matki, wystawiając [[16 sierpnia]] [[1257]] wraz z ojcem dokument dla [[biskupi chełmińscy|biskupa chełmińskiego]] [[Heidenryk (biskup chełmiński)|Heidenryka]], zgodnie z którym kanonicy chełmińscy mieli odprawiać codzienną mszę za duszę Konstancji. Z kolei wraz z jej śmiercią Kazimierz tracił prawa do kasztelanii lądzkiej.
W czasie trwającego kilkanaście lat małżeństwa Konstancja urodziła dwóch synów: [[Leszek Czarny|Leszka Czarnego]] i [[Siemomysł inowrocławski|Ziemomysła inowrocławskiego]]<ref>O. Balzer, ''Genealogia Piastów'', s. 337-339 do dzieci z tego związku zaliczył także Adelajdę, która wg niego była dominikanką sandomierską. K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 121, przyp. 7 zakwestionował tę hipotezę, zarzucając poglądowi Balzera brak podstaw źródłowych, oparcie się na domysłach i ryzykownych rekonstrukcjach tekstu źródłowego, a także wskazując na brak występowania Adelajdy w ''Genealogii św. Jadwigi''. Sam zaliczył Adelajdę do dzieci Kazimierza II Sprawiedliwego i Heleny znojemskiej. Zob. też K. Jasiński, ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Poznań – Wrocław 2001, s. 19-20.</ref>.

⚫
== Wychowanie ==
⚫
Zdaje się, że Konstancja otrzymała staranniejsze wychowanie niż jej małżonek<ref>P. Żmudzki, ''Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny'', Warszawa 2000, s. 58.</ref>, którego [[preceptor]]em był Jan Czapla. Kształciła się pod czujnym okiem babki, [[święta Jadwiga|świętej Jadwigi]] w [[Sanktuarium św. Jadwigi w Trzebnicy|klasztorze trzebnickim]], umieszczona tam, tak jak i jej rodzeństwo, przez ojca, Henryka Pobożnego i matkę, Annę czeską. Była osobą pobożną, jej duchową formacją zajęła się właśnie babka, pod której opieką pozostawała w [[Trzebnica|Trzebnicy]]. Sama Konstancja prawdopodobnie podobny wpływ wywierała na swojego pierworodnego syna [[Leszek Czarny|Leszka]]<ref>P. Żmudzki, ''Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny'', Warszawa 2000, s. 61.</ref>.


== Śmierć ==
== Śmierć ==
Dwa nekrologi informujące o śmierci Konstancji zawierają różne daty dzienne: ''Nekrolog strzeleński'' podaje, że zmarła [[21 lutego]], według ''Nekrologu opactwa św. Wincentego we Wrocławiu'' jej śmierć nastąpiła [[23 lutego]]<ref>O. Balzer, ''op cit.'', s. 299 opowiedział się za datą wcześniejszą, K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 120-121 oraz ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Poznań – Wrocław 2001, s. 62 uznał obydwie za równie prawdopodobne.</ref>. W źródłach po raz ostatni jako żyjąca występuje w dokumencie z [[25 maja]] [[1252]], natomiast jako zmarła jest wymieniona w dokumencie z [[3 maja]] [[1257]]. Zmarła zatem 21 lub 23 lutego między [[1253]] a 1257. Z uwagi na to, że jedyne trzy wzmianki o jej śmierci w dokumentach Kazimierza I pochodzą z roku 1257 (3 maja, 16 września, 10 listopada), uznaje się, że zmarła w tym samym roku<ref>O. Balzer, ''op. cit.'', s. 298-299, za nim K. Jasiński, ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Poznań – Wrocław 2001, s. 62-63; Wcześniej K. Jasiński w książce ''Rodowód Piastów śląskich. Tom I. Piastowie wrocławscy i legnicko brzescy'', Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, Wrocław 1973 uznał pogląd Balzera za prawdopodobny, nie za pewny. Opowiedział się za datą 21 lub 23 lutego między 1253 a 1257, najprawdopodobniej 21 lub 23 lutego 1257. Zob. K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 121.</ref>.
Dwa nekrologi informujące o śmierci Konstancji zawierają różne daty dzienne: ''Nekrolog strzeleński'' podaje, że zmarła [[21 lutego]], według ''Nekrologu opactwa św. Wincentego we Wrocławiu'' jej śmierć nastąpiła [[23 lutego]]<ref>O. Balzer, ''op cit.'', s. 299 opowiedział się za datą wcześniejszą, K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 120-121 oraz ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Poznań – Wrocław 2001, s. 62 uznał obydwie za równie prawdopodobne.</ref>. W źródłach po raz ostatni jako żyjąca występuje w dokumencie z [[25 maja]] [[1252]], natomiast jako zmarła jest wymieniona w dokumencie z [[3 maja]] [[1257]]. Zmarła zatem 21 lub 23 lutego między [[1253]] a 1257. Z uwagi na to, że jedyne trzy wzmianki o jej śmierci w dokumentach Kazimierza I pochodzą z roku 1257 (3 maja, 16 września, 10 listopada), uznaje się, że zmarła w tym samym roku<ref>O. Balzer, ''op. cit.'', s. 298-299, za nim K. Jasiński, ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Poznań – Wrocław 2001, s. 62-63; Wcześniej K. Jasiński w książce ''Rodowód Piastów śląskich. Tom I. Piastowie wrocławscy i legnicko brzescy'', Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, Wrocław 1973 uznał pogląd Balzera za prawdopodobny, nie za pewny. Opowiedział się za datą 21 lub 23 lutego między 1253 a 1257, najprawdopodobniej 21 lub 23 lutego 1257. Zob. K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 121.</ref>.

[[16 sierpnia]] [[1257]] jej synowie wraz z ojcem wystawili dokument dla [[biskupi chełmińscy|biskupa chełmińskiego]] [[Heidenryk (biskup chełmiński)|Heidenryka]], zgodnie z którym kanonicy chełmińscy mieli odprawiać codzienną mszę za duszę Konstancji. Wraz ze śmiercią żony Kazimierz I utracił prawa do kasztelanii lądzkiej.


Miejsce pochówku Konstancji nie jest znane.
Miejsce pochówku Konstancji nie jest znane.

Wersja z 20:33, 3 lip 2008

Konstancja (ur. najpóźniej w 1227, zm. 21 lub 23 lutego 1257) – księżniczka śląska, księżna kujawska z dynastii Piastów.

Córka księcia śląskiego, krakowskiego i wielkopolskiego Henryka II Pobożnego oraz Anny, córki króla Czech Przemysła Ottokara I. Żona księcia kujawskiego Kazimierza I. Matka księcia sieradzkiego, łęczyckiego, sandomierskiego i krakowskiego Leszka Czarnego oraz księcia inowrocławskiego Ziemomysła.

Narodziny

Konstancja została wydana za mąż w 1239 – musiała mieć wtedy ukończonych 12 lat. Urodziła się zatem najpóźniej w 1227[1]. Spośród jej sióstr tylko Gertruda wcześniej została żoną, stąd uważa się Konstancję za drugą pod względem starszeństwa córkę Henryka II Pobożnego i Anny czeskiej[2]. Umownie wśród dzieci książęcej pary jest umieszczana na czwartym miejscu[3].

Jej imię nawiązywało do babki ze strony matki – Konstancji, królowej czeskiej, córki króla Węgier Beli III[3].

Wychowanie

Zapewne Konstancja otrzymała staranniejsze wychowanie niż jej przyszły małżonek, Kazimierz I kujawski[4], którego wychowawcą był Jan Czapla. Podobnie jak jej rodzeństwo została umieszczona przez rodziców w klasztorze trzebnickim, gdzie kształciła się pod czujnym okiem babki Jadwigi. Przyszła święta zajęła się duchową formacją wnuczki, po której Henrykówna wykazywała się pobożnością. Sama Konstancja prawdopodobnie podobny wpływ wywierała na swojego pierworodnego syna Leszka[5].

Małżeństwo z Kazimierzem I kujawskim

Kazimierz I kujawski na patenie fundacji Konrada I mazowieckiego

W 1239 we Wrocławiu poślubiła księcia kujawskiego Kazimierza I. Małżeństwo to było wynikiem polityki jej ojca, Henryka II Pobożnego, który poprzez ślub córki z synem Konrada I mazowieckiego chciał osłabić mazowieckiego rywala, z którym od lat wraz z ojcem, Henrykiem I Brodatym, prowadził walki o Kraków. Związek ten przypieczętowywał sojusz polityczny książąt śląskiego i kujawskiego. Rozwścieczony tymi planami Konrad miał kazać zamordować prowadzącego przedmałżeńskie negocjacje scholastyka płockiego Jana Czaplę, za co została nałożona na niego klątwa, a jego ziemie zostały obłożone interdyktem. W posagu Piastówna wniosła należącą dotychczas do Henryka Pobożnego kasztelanię lądzką.

Kazimierz I kujawski urodził się między 1210 a 1213[6]. Był drugim synem Konrada I mazowieckiego i Agafii Światosławówny. Za życia ojca, w 1230 lub 1231, objął panowanie na Kujawach, a po jego śmierci w 1247 do swojej domeny dołączył także ziemie łęczycką i sieradzką. Był trzykrotnie żonaty. Przed poślubieniem Konstancji zawarł związek małżeński z Jadwigą, której pochodzenie nie jest znane – prawdopodobnie była ona córką księcia wielkopolskiego Władysława Odonica[7]. Małżeństwo to zapewne pozostało bezdzietne[8]. Natomiast po śmierci Henrykówny pojął za żonę Eufrozynę, córkę Kazimierza I opolskiego. Zawarcie tego małżeństwa już w maju 1257, a więc zaledwie w kilka miesięcy po śmierci Konstancji zostało zapewne bardzo źle odebrane przez jej dwóch synów, co prawdopodobnie było jedną z przyczyn nie najlepszych stosunków w latach następnych pomiędzy nimi a ojcem[9]. Ze związku z Eufrozyną pochodził m.in. król Polski Władysław I Łokietek. Mąż Konstancji zmarł 14 grudnia 1267.

W czasie trwającego kilkanaście lat małżeństwa Konstancja urodziła dwóch synów: Leszka Czarnego i Ziemomysła inowrocławskiego[10].

Śmierć

Dwa nekrologi informujące o śmierci Konstancji zawierają różne daty dzienne: Nekrolog strzeleński podaje, że zmarła 21 lutego, według Nekrologu opactwa św. Wincentego we Wrocławiu jej śmierć nastąpiła 23 lutego[11]. W źródłach po raz ostatni jako żyjąca występuje w dokumencie z 25 maja 1252, natomiast jako zmarła jest wymieniona w dokumencie z 3 maja 1257. Zmarła zatem 21 lub 23 lutego między 1253 a 1257. Z uwagi na to, że jedyne trzy wzmianki o jej śmierci w dokumentach Kazimierza I pochodzą z roku 1257 (3 maja, 16 września, 10 listopada), uznaje się, że zmarła w tym samym roku[12].

16 sierpnia 1257 jej synowie wraz z ojcem wystawili dokument dla biskupa chełmińskiego Heidenryka, zgodnie z którym kanonicy chełmińscy mieli odprawiać codzienną mszę za duszę Konstancji. Wraz ze śmiercią żony Kazimierz I utracił prawa do kasztelanii lądzkiej.

Miejsce pochówku Konstancji nie jest znane.

  1. ↑ K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001, s. 62. Wcześniej K. Jasiński w książce Rodowód Piastów śląskich. Tom I. Piastowie wrocławscy i legnicko-brzescy, Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, Wrocław 1973 zaznaczył, że jako młodsza od Gertrudy urodziła się zapewne po 1220. Zob. K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 120. W tablicy I/2 na końcu książki: zap. 1221-1227.
  2. ↑ Córki wydawano za mąż z reguły w kolejności starszeństwa, zaś najmłodsze potomstwo przeznaczano do stanu duchownego. Gertruda w 1233 poślubiła Bolesława I mazowieckiego, Elżbieta w 1244 wyszła za mąż za Przemysła I wielkopolskiego, natomiast Agnieszka została cysterką trzebnicką, a Jadwiga wstąpiła do klasztoru klarysek wrocławskich. Zob. K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 120.
  3. ↑ a b K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 120.
  4. ↑ P. Żmudzki, Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny, Warszawa 2000, s. 58.
  5. ↑ P. Żmudzki, Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny, Warszawa 2000, s. 61.
  6. ↑ K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001, s. 57-58. O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 1895, s. 292 kładł narodziny Kazimierza na ok. 1211; Podobnie wcześniej K. Jasiński w książce Rodowód Piastów śląskich. Tom I. Piastowie wrocławscy i legnicko-brzescy, Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, Wrocław 1973. Zob. K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 121.
  7. ↑ Jest to pogląd D. Karczewskiego. Przemawiają za nim to samo imię żony Odonica, Jadwigi, a także przyjazne stosunki między księciem wielkopolskim a ojcem Kazimierza, Konradem mazowieckim. Zob. K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001, s. 61.
  8. ↑ K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001, s. 63.
  9. ↑ P. Żmudzki, Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny, Warszawa 2000, s. 61.
  10. ↑ O. Balzer, Genealogia Piastów, s. 337-339 do dzieci z tego związku zaliczył także Adelajdę, która wg niego była dominikanką sandomierską. K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 121, przyp. 7 zakwestionował tę hipotezę, zarzucając poglądowi Balzera brak podstaw źródłowych, oparcie się na domysłach i ryzykownych rekonstrukcjach tekstu źródłowego, a także wskazując na brak występowania Adelajdy w Genealogii św. Jadwigi. Sam zaliczył Adelajdę do dzieci Kazimierza II Sprawiedliwego i Heleny znojemskiej. Zob. też K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001, s. 19-20.
  11. ↑ O. Balzer, op cit., s. 299 opowiedział się za datą wcześniejszą, K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 120-121 oraz Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001, s. 62 uznał obydwie za równie prawdopodobne.
  12. ↑ O. Balzer, op. cit., s. 298-299, za nim K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001, s. 62-63; Wcześniej K. Jasiński w książce Rodowód Piastów śląskich. Tom I. Piastowie wrocławscy i legnicko brzescy, Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, Wrocław 1973 uznał pogląd Balzera za prawdopodobny, nie za pewny. Opowiedział się za datą 21 lub 23 lutego między 1253 a 1257, najprawdopodobniej 21 lub 23 lutego 1257. Zob. K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 121.

Bibliografia

  • Balzer O., Genealogia Piastów, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1895, s. 292, 297-299 i 337-339.
  • Jasiński K., Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Wydawnictwo Historyczne, Poznań – Wrocław 2001, s. 19-20, 57-58 i 62-63.
  • Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, cz. I, wyd. II, Wydawnictwo Avalon, Kraków 2007, s. 120-122.
  • Jurek T., Konstancja, (w:) Piastowie. Leksykon biograficzny, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1999, s. 413-414.
  • Żmudzki P., Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny, Warszawa 2000, ISBN 83-86842-85-7.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Konstancja_wrocławska&oldid=13194895”