2 Dywizja Litewsko-Białoruska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
*** [[dowódca]] – |
*** [[dowódca]] – |
||
** [[Sztab]] |
** [[Sztab]] |
||
*** [[szef sztabu]] |
*** [[szef sztabu]] |
||
**** ppłk SG [[Jan Kubin]] do 18.I.1920 |
|||
**** mjr SG [[Władysław Powierza]] III-V.1921 |
|||
* III Brygada Litewsko-Białoruska |
* III Brygada Litewsko-Białoruska |
||
** [[Lidzki Pułk Strzelców]] (76 Pułk Piechoty) |
** [[Lidzki Pułk Strzelców]] (76 Pułk Piechoty) |
Wersja z 10:18, 22 lip 2008
2 Dywizja Litewsko-Białoruska (2 DLB) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego II RP.
W październiku 1919 przeprowadzona została reorganizacja Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W jej wyniku utworzono dwie dywizje piechoty, którym nadano numery 1 i 2. Każda z dywizji składała się z dwóch brygad i czterech pułków piechoty. W skład 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej włączone zostały pułki strzelców: białostocki, lidzki i kowieński z dotychczasowej Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W okresie luty-kwiecień 1920 sformowany został Słucki Pułk Strzelców, który włączono w struktury dywizji.
2 DLB zajmowała pozycje na granicy polsko-litewskiej. W wyniku bolszewickiej ofensywy z lipca 1920 roku została częściowo rozproszona i wepchnięta w terytorium litewskie. Próbowała przejść na Suwalszczyznę, ale w większości została otoczona przez Litwinów i internowana. Odtworzona na tyłach frontu.
Po buncie Żeligowskiego III Brygada weszła w skład Korpusu Wojsk Litwy Środkowej, jako jej 3 Dywizja. W tym samym czasie pułki IV Brygady pozostawały na obszarze kraju.
12 października 1921 pułki strzelców przemianowane zostały na pułki piechoty. Słucki i Białostocki Pułki Stzrelców, jako 78 i 79 Pułki Piechoty weszły w skład 20 Dywizji Piechoty z miejscem postoju dowództwa w garnizonie Baranowicze. Trzecim pułkiem 20 DP został 80 Pułk Piechoty, który jako Nowogródzki Pułk Strzelców wchodził w skład 1 DLB, a później 2 Dywizji Korpusu Wojsk Litwy Środkowej.
Lidzki i Kowieński Pułki Strzelców, jako 76 i 77 Pułki Piechoty, podporządkowane zostały odpowiednio dowódcom 29 i 19 Dywizji Piechoty.
Ordre de Bataille i obsada personalna
- Kwatera Główna
- Dowództwo
- dowódca –
- Sztab
- szef sztabu
- ppłk SG Jan Kubin do 18.I.1920
- mjr SG Władysław Powierza III-V.1921
- szef sztabu
- Dowództwo
- III Brygada Litewsko-Białoruska
- Lidzki Pułk Strzelców (76 Pułk Piechoty)
- Kowieński Pułk Strzelców (77 Pułk Piechoty)
- IV Brygada Litewsko-Białoruska
- Słucki Pułk Strzelców (78 Pułk Piechoty)
- Białostocki Pułk Strzelców (79 Pułk Piechoty)