Robert Špehar: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m lit.; AWB |
|||
Linia 6: | Linia 6: | ||
Špehar robił furorę na [[Bałkany|Bałkanach]], toteż kwestią czasu było, kiedy przejdzie do silniejszego klubu z zachodniej [[Europa|Europy]]. Latem [[1995]] skorzystał z oferty [[Belgia|belgijskiego]] [[FC Brugge]], który miał nadzieję przerwać hegemonię [[RSC Anderlecht|Anderlechtu]]. Już w pierwszym sezonie gry w [[Jupiler League]] Špehar pomógł Brugge zdobyć upragnione mistrzostwo. W kolejnym sezonie ([[1996]]/[[1997]]) mistrzem kraju został [[Lierse SK]], Brugge Špehara zostało wicemistrzem, ale wyczyn Roberta zasługuje na wielke uznanie – zdobył 26 bramek w 27 rozegranych przez niego meczach i po [[Josip Weber|Josipie Weberze]] i [[Mario Stanić|Mario Staniciu]] stał się trzecim w historii chorwackim królem strzelców ligi belgijskiej. Kiedy wydawało się że Špehar zostanie w [[Belgia|Belgii]] na kolejny sezon, nieoczekiwanie zgłosiło się po niego [[Francja|francuskie]] [[AS Monaco]] i Robert niebawem stał się graczem tego klubu. |
Špehar robił furorę na [[Bałkany|Bałkanach]], toteż kwestią czasu było, kiedy przejdzie do silniejszego klubu z zachodniej [[Europa|Europy]]. Latem [[1995]] skorzystał z oferty [[Belgia|belgijskiego]] [[FC Brugge]], który miał nadzieję przerwać hegemonię [[RSC Anderlecht|Anderlechtu]]. Już w pierwszym sezonie gry w [[Jupiler League]] Špehar pomógł Brugge zdobyć upragnione mistrzostwo. W kolejnym sezonie ([[1996]]/[[1997]]) mistrzem kraju został [[Lierse SK]], Brugge Špehara zostało wicemistrzem, ale wyczyn Roberta zasługuje na wielke uznanie – zdobył 26 bramek w 27 rozegranych przez niego meczach i po [[Josip Weber|Josipie Weberze]] i [[Mario Stanić|Mario Staniciu]] stał się trzecim w historii chorwackim królem strzelców ligi belgijskiej. Kiedy wydawało się że Špehar zostanie w [[Belgia|Belgii]] na kolejny sezon, nieoczekiwanie zgłosiło się po niego [[Francja|francuskie]] [[AS Monaco]] i Robert niebawem stał się graczem tego klubu. |
||
W Monaco jednak Špehar już tak nie błyszczał jak w poprzednich latach. Miał problemy z aklimatyzacją, kontuzjami i ciężko było mu wywalczyć miejsce w składzie. Dość powiedzieć, że w ataku musiał konkurować z takimi zawodnikami jak [[Thierry Henry]], [[David Trezeguet]] czy [[Victor Ikpeba]]. Przez 2 lata gry w ASM zagrał tam tylko w 27 meczach i zdobył 6 bramek. Latem [[1999]] roku skorzystał z oferty [[Hellas Werona]], ale pobyt we [[Włochy|Włoszech]] był jeszcze większym niewypałem i po pół roku Špehar spakował walizki i wyjechał do [[Lizbona|Lizbony]], gdzie podpisał kontrakt z tamtejszym [[Sporting Lizbona|Sportingiem]]. Jednak kolejne lata w karierze Špehara nadal nie należały do udanych – ze Sportingu zajął co prawda 3. miejsce w lidze ([[2000]]/[[2001]]), ale nie miał miejsca w składzie. Kolejny przystanek to [[Galatasaray SK]], w którym Robert przez pół sezonu rozegrał tylko 1 ligowy mecz, za to może czuć się [[Turecka Superliga Piłkarska|mistrzem Turcji]]. Od zimy [[2001]] był graczem [[Standard Liege|Standardu Liege]], ale powrót do Belgii także mu nie wyszedł i Špehar rzadko wybiegał na boisko. W [[2003]] roku po wojażach po Europie zdecydował się powrócić do ojczyzny i po raz trzeci w swojej karierze przywdział barwy [[NK Osijek]]. 18 bramek w 27 meczach dało mu trzecią w karierze koronę ligowego króla strzelców i tym samym Špehar potwierdził, że w Osijku czuje |
W Monaco jednak Špehar już tak nie błyszczał jak w poprzednich latach. Miał problemy z aklimatyzacją, kontuzjami i ciężko było mu wywalczyć miejsce w składzie. Dość powiedzieć, że w ataku musiał konkurować z takimi zawodnikami jak [[Thierry Henry]], [[David Trezeguet]] czy [[Victor Ikpeba]]. Przez 2 lata gry w ASM zagrał tam tylko w 27 meczach i zdobył 6 bramek. Latem [[1999]] roku skorzystał z oferty [[Hellas Werona]], ale pobyt we [[Włochy|Włoszech]] był jeszcze większym niewypałem i po pół roku Špehar spakował walizki i wyjechał do [[Lizbona|Lizbony]], gdzie podpisał kontrakt z tamtejszym [[Sporting Lizbona|Sportingiem]]. Jednak kolejne lata w karierze Špehara nadal nie należały do udanych – ze Sportingu zajął co prawda 3. miejsce w lidze ([[2000]]/[[2001]]), ale nie miał miejsca w składzie. Kolejny przystanek to [[Galatasaray SK]], w którym Robert przez pół sezonu rozegrał tylko 1 ligowy mecz, za to może czuć się [[Turecka Superliga Piłkarska|mistrzem Turcji]]. Od zimy [[2001]] był graczem [[Standard Liege|Standardu Liege]], ale powrót do Belgii także mu nie wyszedł i Špehar rzadko wybiegał na boisko. W [[2003]] roku po wojażach po Europie zdecydował się powrócić do ojczyzny i po raz trzeci w swojej karierze przywdział barwy [[NK Osijek]]. 18 bramek w 27 meczach dało mu trzecią w karierze koronę ligowego króla strzelców i tym samym Špehar potwierdził, że w Osijku czuje się najlepiej. Sezon [[2004]]/[[2005]] to już piłkarska emerytura na [[Cypr (państwo)|Cyprze]] i po grze w tamtejszej [[Omonia Nikozja|Omonii Nikozja]] Špehar zdecydował się zakończyć piłkarską karierę. |
||
{| class="wikitable" |
{| class="wikitable" |
Wersja z 18:57, 14 sie 2008
Robert Špehar (ur. 13 maja 1970 w Osijku) – piłkarz chorwacki grający na pozycji napastnika.
Kariera klubowa
Špehar pochodzi z Osijku i tam też zaczynał swoją piłkarską karierę. Do zespołu NK Osijek trafił w 1988 roku a w pierwszej drużynie zadebiutował w sezonie 1990/1991 ligi jugosłowiańskiej. Po utworzeniu pierwszej ligi chorwackiej w 1991 roku Špehar nadal był graczem pierwszego zespołu NK, w którym był dżokerem i wchodząc często w drugich połowach meczów zdobywał bramki. W sezonie 1992/1993 młody Špehar zrobił wrażenie nawet na sztabie szkoleniowym Dinama Zagrzeb, które zapragnęło go mieć u siebie i zimą 1992 roku Robert podpisał kontrakt ze stołecznym klubem. Już wiosną ze Špeharem w składzie Dinamo zostało mistrzem Chorwacji. Następny sezon to już popis Roberta, który zdobył 18 bramek i był najlepszym strzelcem zespołu – w lidze więcej bramek od niego zdobył tylko Goran Vlaović z Hajduka Split. Na nieszczęście te bramki dały Dinamu tylko wicemistrzostwo kraju. Na sezon 1994/1995 ku zdziwieniu fanów w całej Chorwacji, Špehar powrócił do macierzystego Osijku i w barwach tego klubu wywalczył pierwszą w karierze koronę króla strzelców ligi (zdobył wówczas 23 bramki).
Špehar robił furorę na Bałkanach, toteż kwestią czasu było, kiedy przejdzie do silniejszego klubu z zachodniej Europy. Latem 1995 skorzystał z oferty belgijskiego FC Brugge, który miał nadzieję przerwać hegemonię Anderlechtu. Już w pierwszym sezonie gry w Jupiler League Špehar pomógł Brugge zdobyć upragnione mistrzostwo. W kolejnym sezonie (1996/1997) mistrzem kraju został Lierse SK, Brugge Špehara zostało wicemistrzem, ale wyczyn Roberta zasługuje na wielke uznanie – zdobył 26 bramek w 27 rozegranych przez niego meczach i po Josipie Weberze i Mario Staniciu stał się trzecim w historii chorwackim królem strzelców ligi belgijskiej. Kiedy wydawało się że Špehar zostanie w Belgii na kolejny sezon, nieoczekiwanie zgłosiło się po niego francuskie AS Monaco i Robert niebawem stał się graczem tego klubu.
W Monaco jednak Špehar już tak nie błyszczał jak w poprzednich latach. Miał problemy z aklimatyzacją, kontuzjami i ciężko było mu wywalczyć miejsce w składzie. Dość powiedzieć, że w ataku musiał konkurować z takimi zawodnikami jak Thierry Henry, David Trezeguet czy Victor Ikpeba. Przez 2 lata gry w ASM zagrał tam tylko w 27 meczach i zdobył 6 bramek. Latem 1999 roku skorzystał z oferty Hellas Werona, ale pobyt we Włoszech był jeszcze większym niewypałem i po pół roku Špehar spakował walizki i wyjechał do Lizbony, gdzie podpisał kontrakt z tamtejszym Sportingiem. Jednak kolejne lata w karierze Špehara nadal nie należały do udanych – ze Sportingu zajął co prawda 3. miejsce w lidze (2000/2001), ale nie miał miejsca w składzie. Kolejny przystanek to Galatasaray SK, w którym Robert przez pół sezonu rozegrał tylko 1 ligowy mecz, za to może czuć się mistrzem Turcji. Od zimy 2001 był graczem Standardu Liege, ale powrót do Belgii także mu nie wyszedł i Špehar rzadko wybiegał na boisko. W 2003 roku po wojażach po Europie zdecydował się powrócić do ojczyzny i po raz trzeci w swojej karierze przywdział barwy NK Osijek. 18 bramek w 27 meczach dało mu trzecią w karierze koronę ligowego króla strzelców i tym samym Špehar potwierdził, że w Osijku czuje się najlepiej. Sezon 2004/2005 to już piłkarska emerytura na Cyprze i po grze w tamtejszej Omonii Nikozja Špehar zdecydował się zakończyć piłkarską karierę.
Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|---|
1990/91 | NK Osijek | Jugosławia | 1. liga Jugosławii | 14 | 1 |
1991/92 | NK Osijek | Chorwacja | Prva HNL | 19 | 9 |
1992/93 | NK Osijek | Chorwacja | Prva HNL | 10 | 4 |
1992/93 | Dinamo Zagrzeb | Chorwacja | Prva HNL | 14 | 9 |
1993/94 | Dinamo Zagrzeb | Chorwacja | Prva HNL | 32 | 18 |
1994/95 | NK Osijek | Chorwacja | Prva HNL | 26 | 23 |
1995/96 | FC Brugge | Belgia | Jupiler League | 22 | 11 |
1996/97 | FC Brugge | Belgia | Jupiler League | 27 | 26 |
1997/98 | AS Monaco | Francja | Ligue 1 | 13 | 3 |
1998/99 | AS Monaco | Francja | Ligue 1 | 14 | 3 |
1999/00 | Hellas Werona | Włochy | Serie A | 3 | 0 |
2000/01 | Sporting Lizbona | Portugalia | SuperLiga | 9 | 5 |
2001/02 | Sporting Lizbona | Portugalia | SuperLiga | 2 | 0 |
2001/02 | Galatasaray SK | Turcja | Turecka Superliga Piłkarska | 1 | 0 |
2001/02 | Standard Liege | Belgia | Jupiler League | 10 | 3 |
2002/03 | Standard Liege | Belgia | Jupiler League | 10 | 0 |
2003/04 | NK Osijek | Chorwacja | Prva HNL | 27 | 18 |
2004/05 | Omonia Nikozja | Cypr | Division A | 7 | 3 |
Łącznie w Prva HNL | 128 | 81 | |||
Łącznie w Jupiler League | 69 | 40 | |||
Łącznie w Ligue 1 | 27 | 6 | |||
Łącznie w Serie A | 3 | 0 | |||
Łącznie w SuperLidze | 11 | 5 | |||
Łącznie w Tureckiej Superlidze | 1 | 0 | |||
Łącznie w 1.lidze Cypru | 7 | 3 |
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Chorwacji Špehar zadebiutował 5 lipca 1992 roku w Melbourne w przegranym 0:1 meczu z Australią. W kadrze narodowej Špehar nigdy nie grał w poważniejszych meczach, zaliczył jedynie 8 meczów towarzyskich i nie zdobył w nich żadnego gola. Ostatni raz koszulkę reprezentacji Chorwacji przywdział 11 grudnia 1996 roku w Casablance podczas turnieju o puchar króla Hassana II w zremisowanym 1:1 meczu z Czechami.