Ostra niewydolność serca: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
z hasła klasyfikacja Forrestera |
m →Klasyfikacje: drobne redakcyjne |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
* '''IV''' – [[wstrząs kardiogenny]], [[hipotonia]] (ciśnienie tętnicze skurczowe ≤90 mm Hg) i cechy hipoperfuzji obwodowej ([[oliguria]], [[sinica]], zlewne poty) |
* '''IV''' – [[wstrząs kardiogenny]], [[hipotonia]] (ciśnienie tętnicze skurczowe ≤90 mm Hg) i cechy hipoperfuzji obwodowej ([[oliguria]], [[sinica]], zlewne poty) |
||
;[[klasyfikacja Forrestera]]: |
;[[klasyfikacja Forrestera]]: |
||
* ''' |
* '''I''' – chorzy bez objawów hipoperfuzji obwodowej i bez cech zastoju w płucach; CI > 2,2 l/min/m<sup>2</sup>, PCWP <18 mm Hg |
||
* ''' |
* '''II''' – chorzy z izolowanym zastojem w płucach, bez objawów hipoperfuzji obwodowej; CI > 2,2 l/min/m<sup>2</sup>, PCWP > 18 mm Hg |
||
* ''' |
* '''III''' – chorzy ze wstrząsem hipowolemicznym, z objawami hipoperfuzji obwodowej, ale bez cech zastoju w płucach. CI < 2,2 l/min/m<sup>2</sup>, PCWP <18 mm Hg |
||
* ''' |
* '''IV''' – chorzy we wstrząsie kardiogennym, z objawami hipoperfuzji obwodowej i cechami zastoju w płucach. CI < 2,2 l/min/m<sup>2</sup>, PCWP >18 mm Hg. |
||
==Etiologia== |
==Etiologia== |
Wersja z 00:37, 14 paź 2008
Ostra niewydolność serca (ONS, łac. insufficientia cordis acuta, ang. acute heart failure) – szybko rozwijający się zespół objawów podmiotowych i przedmiotowych spowodowanych upośledzeniem czynności skurczowej lub rozkurczowej. Może rozwinąć się de novo lub jako dekompensacja przewlekłej niewydolności serca.
Podział
Postaci kliniczne
- ostra niewyrównana niewydolność serca
- nadciśnieniowa ostra niewydolność serca
- obrzęk płuc
- wstrząs kardiogenny
- niewydolność serca z dużym rzutem
- prawostronna niewydolność serca
Klasyfikacje
- I – nie ma objawów klinicznych dekompensacji serca, bez cech zastoju w krążeniu płucnym ani III tonu serca
- II – niewydolność serca, zastój poniżej dolnych kątów łopatek objawiający się wilgotnymi rzężeniami i (lub) III ton serca
- III – pełnoobjawowy obrzęk płuc, rzężenia nad ponad połową pól płucnych
- IV – wstrząs kardiogenny, hipotonia (ciśnienie tętnicze skurczowe ≤90 mm Hg) i cechy hipoperfuzji obwodowej (oliguria, sinica, zlewne poty)
- I – chorzy bez objawów hipoperfuzji obwodowej i bez cech zastoju w płucach; CI > 2,2 l/min/m2, PCWP <18 mm Hg
- II – chorzy z izolowanym zastojem w płucach, bez objawów hipoperfuzji obwodowej; CI > 2,2 l/min/m2, PCWP > 18 mm Hg
- III – chorzy ze wstrząsem hipowolemicznym, z objawami hipoperfuzji obwodowej, ale bez cech zastoju w płucach. CI < 2,2 l/min/m2, PCWP <18 mm Hg
- IV – chorzy we wstrząsie kardiogennym, z objawami hipoperfuzji obwodowej i cechami zastoju w płucach. CI < 2,2 l/min/m2, PCWP >18 mm Hg.
Etiologia
Objawy i przebieg
Nieprawidłowości w badaniach dodatkowych
- zazwyczaj nieprawidłowe, zależne od choroby podstawowej
- Gazometria krwi tętniczej
- RTG klatki piersiowej
- objawy choroby podstawowej
- zastój w krążeniu płucnym
- ocena charakteru zaburzenia czynności serca
Rozpoznanie
Rozpoznanie opiera się na wywiadzie, badaniu przedmiotowym i na wynikach badań dodatkowych.
Różnicowanie
Ostra niewydolność serca różnicuje się z:
- zaostrzeniem astmy
- zaostrzeniem POChP
- zatorowością płucną.
Kardiogenny obrzęk płuc wymaga różnicowania z obrzękiem niekardiogennym.
Leczenie
Leczenie farmakologiczne
- nitraty
- diuretyki
- leki inotropowe dodatnie:
- noradrenalina
- leki antyarytmiczne (amiodaron; przeciwwskazane leki klasy IC)
Leczenie wspomagające
- tlenoterapia, wentylacja wspomagana
- mechaniczne wspomaganie czynności serca
Leczenie inwazyjne
Rokowanie
Bibliografia
- Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005, s. 323-332. ISBN 83-7430-031-0.
- ↑ Killip T., Kimball JT. Treatment of myocardial infarction in a coronary care unit. A two year experience with 250 patients. Am J Cardiol. Oct;20, 4, 457-64. 1968. PMID 6059183