Zdobycie Harranu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
drobne redakcyjne
Linia 10: Linia 10:
|przyczyna =
|przyczyna =
|terytorium = północna [[Syria]]
|terytorium = północna [[Syria]]
|strona1 = [[Asyryjczycy]]
|strona1 = [[Asyria]]<br />[[Egipt]]
|strona2 = [[Babilonia]]<br /> [[Media]]<br />[[Scytowie]]
|strona2 = [[Babilonia]]<br /> [[Media]]<br />[[Scytowie]]
|dowódca1 = [[Aszuruballit II]]
|dowódca1 = [[Aszuruballit II]]

Wersja z 22:27, 17 gru 2008

Oblężenie i zdobycie Harranu
Upadek państwa asyryjskiego
ilustracja
Czas

{{{czas}}}

Miejsce

Harran

Terytorium

północna Syria

Wynik

Zdobycie Harranu

Strony konfliktu
Asyria
Egipt
Babilonia
Media
Scytowie
Dowódcy
Aszuruballit II Nabopolassar
Siły
nieznane nieznane
Straty
Aszuruballit II+ nieznane
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

Szablon:Kampania


Zdobycie Harranu w 608 r. p.n.e. przez Medów, Babilończyków oraz Scytów przyczyniło się do rozbicia głównych wojsk Aszuruballita II i śmierci ostatniego asyryjskiego króla. Upadek Harranu oznaczał też fiasko planów odbudowy Asyrii w oparciu o prowincje i wojska stacjonujące w północnej Syrii oraz pomoc Egiptu.


Harran stolicą państwa

Zdobycie Niniwy nie oznaczało jeszcze końca wojny. Jeden z asyryjskich generałów po śmierci Sinsariszkuna ogłosił się królem i uczynił miasto w północnej Mezopotamii swoją siedzibą. Skoncentrował tam też wszystkie siły jakie udało się uratować z zajętej przez wrogów Asyrii. Król Nabopolassar, który dążył do przejęcia ważnych terenów po upadającej Asyrii nie mógł sobie pozwolić na istnienie tego państwa nawet w tak szczątkowej formie.

Oblężenie miasta

Asyryjczykom udało się w Harranie zgromadzić znaczne siły, pomimo niszczycielskiej wojny, jaką przeciwko nim prowadziła koalicja medyjsko-babilońska. Chociaż wojska sprzymierzonych państw były przeważające, przez blisko dwa lata trwały zmagania o miasto, które przechodziło z rąk do rąk. Opis zmagań podaje Kronika babilońska:

Szesnastego roku [610-609]: W miesiącu Ajaru król Akkad zebrał swoją armię i pomaszerował do Asyrii. Od miesiąca Simanu do miesiąca Arahsamna maszerował zwycięsko przez Asyrię. W miesiącu Arahsamna Medowie, którzy przyszli z pomocą królowi Akkad, połączyli ich armie i pomaszerowali do Harran przeciw Aššuruballitowi, który objął tron w Asyrii. Lęk wrogów pokonał: Aššuruballit i armia Egiptu, która nadeszła z pomocą jemu i oni opuścili miasto i przekroczyli Eufrat. Król Akkad dotarł do Harranu, stoczył bitwę i zajął miasto. On zdobył ogromny łup miasta i świątyni. W miesiącu Addaru król Akkad zostawił swoje oddziały i ich obóz i poszedł do domu. Medowie, który przyszli pomóc królowi Akkad, wycofali się.
Siedemnastego roku [609-608]: W miesiącu Du'uzu Aššuruballit, król Asyrii, z dużą armią z Egiptu przeszedł przez rzekę Eufrat i pomaszerował przeciwko Harran, by zdobyć go. Oni zajęli (miasto). Oni pokonali garnizon, który król Akkad umieścił wewnątrz. Kiedy oni pokonali ich, oni(Babilończycy) rozłożyli obóz naprzeciwko Harranu. Aż do miesiąca Ululu, oni stoczyli bitwę przeciw miastu ale nie osiągnęli niczego. Król Akkad poszedł, by pomóc swojej armii ale nie dołączył się do bitwy.

Miasto padło ostatecznie ok. 608 r. p.n.e., jednak źródła są niepełne, dlatego trudno odtworzyć dalsze losy Aszuruballita II.

Ostatnie wojska asyryjskie zostały pokonane pod Karkemisz.



Bibliografia

  • Piotrowicz Ludwik, Upadek Asyrii w świetle nowo odkrytej kroniki babilońskiej, Kraków 1928.