Kocudza Pierwsza: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Kilka zdań o historii tej ciekawej miejscowości |
m Doprecyzowanie i zmiana |
||
Linia 32: | Linia 32: | ||
W latach [[1916]]-[[1954]] istniała [[gmina Kocudza]]. [[podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo tarnobrzeskie|województwa tarnobrzeskiego]]. |
W latach [[1916]]-[[1954]] istniała [[gmina Kocudza]]. [[podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo tarnobrzeskie|województwa tarnobrzeskiego]]. |
||
== Historia == |
|||
Pierwsze wzmianki na temat pojawiły się w dokumentach z 1245 roku. Pierwszym wymienionym z imienia właścicielem Kocudzy był Dymitr z [[Goraj|Goraja]] - właściciel dóbr klucza gorajskiego. Wieś przeszła po śmierci Dymitra (1400) na własność rodu Szamotulskich (1405 r i zatwierdzenie własności w 1415 w Lublinie) - córka Elżbieta wyszła za mąż za Dobrosława z Szamotuł. Także przejęli oni pobliski Turobin. W latach 1540-1596 wieś była w posiadaniu rodu wielkopolskiego [[Górkowie|Górków]] spadkobierców Szamotulskich, skąd ostatecznie została odkupiona i przyłączona do Ordynacji Zamojskiej w 1596 roku przez Jana Zamojskiego. |
|||
W miejscowości i jej okolicach zostali przez Zamojskiego osiedleni Tatarzy pojmani podczas wypraw wojennych Zamojskiego. Z czasem zasymilowali się z miejscową ludnością. Charakterystyczną cechą okolic Kocudzy była architektura starych chałup w stylu tatarskim, która występuje już w niewielu miejscach w kraju. |
W miejscowości i jej okolicach zostali przez Zamojskiego osiedleni Tatarzy pojmani podczas wypraw wojennych Zamojskiego. Z czasem zasymilowali się z miejscową ludnością. Charakterystyczną cechą okolic Kocudzy była architektura starych chałup w stylu tatarskim, która występuje już w niewielu miejscach w kraju. |
Wersja z 15:38, 19 sty 2009
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
[[Plik:{{{zdjęcie}}}|240x240px|alt={{{alt zdjęcia}}}|{{{opis zdjęcia}}}]] {{{opis zdjęcia}}} | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat |
janowski |
Gmina |
Dzwola |
Sołectwo |
{{{sołectwo}}} |
Liczba ludności (2006) |
{{{liczba ludności}}} |
Strefa numeracyjna |
{{{strefa numeracyjna}}} |
Kod pocztowy |
{{{kod pocztowy}}} |
Tablice rejestracyjne |
{{{tablice rejestracyjne}}} |
SIMC | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Kocudza Pierwsza – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie janowskim, w gminie Dzwola.
W latach 1916-1954 istniała gmina Kocudza. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Historia
Pierwsze wzmianki na temat pojawiły się w dokumentach z 1245 roku. Pierwszym wymienionym z imienia właścicielem Kocudzy był Dymitr z Goraja - właściciel dóbr klucza gorajskiego. Wieś przeszła po śmierci Dymitra (1400) na własność rodu Szamotulskich (1405 r i zatwierdzenie własności w 1415 w Lublinie) - córka Elżbieta wyszła za mąż za Dobrosława z Szamotuł. Także przejęli oni pobliski Turobin. W latach 1540-1596 wieś była w posiadaniu rodu wielkopolskiego Górków spadkobierców Szamotulskich, skąd ostatecznie została odkupiona i przyłączona do Ordynacji Zamojskiej w 1596 roku przez Jana Zamojskiego.
W miejscowości i jej okolicach zostali przez Zamojskiego osiedleni Tatarzy pojmani podczas wypraw wojennych Zamojskiego. Z czasem zasymilowali się z miejscową ludnością. Charakterystyczną cechą okolic Kocudzy była architektura starych chałup w stylu tatarskim, która występuje już w niewielu miejscach w kraju.
Zobacz też: Kocudza Druga, Kocudza Górna, Kocudza Trzecia