Don Carlos (książę Asturii): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
mała rozbudowa |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
| od = [[1556]] |
| od = [[1556]] |
||
| do = [[1568]] |
| do = [[1568]] |
||
| poprzednik = [[Filip II |
| poprzednik = [[Filip II Habsburg|Filip II Hiszpański]] |
||
| następca = [[Ferdynand Habsburg (książę Asturii)|Ferdynand]] |
| następca = [[Ferdynand Habsburg (książę Asturii)|Ferdynand]] |
||
| 2 tytuł = |
| 2 tytuł = |
||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
| urodzony = [[8 lipca]] [[1545]] |
| urodzony = [[8 lipca]] [[1545]] |
||
| zmarł = [[24 lipca]] [[1568]] |
| zmarł = [[24 lipca]] [[1568]] |
||
| ojciec = [[Filip II |
| ojciec = [[Filip II Habsburg|Filip II Hiszpański]] |
||
| matka = [[Maria Manuela Portugalska]] |
| matka = [[Maria Manuela Portugalska]] |
||
| żona = |
| żona = |
||
| dzieci = |
| dzieci = |
||
}} |
}} |
||
'''Don Carlos''' ([[8 lipca]] [[1545]] - [[24 lipca]] [[1568]]) - syn [[Filip II |
'''Don Carlos''' ([[8 lipca]] [[1545]] - [[24 lipca]] [[1568]]) - syn [[Filip II Habsburg|Filipa II Habsburga]], króla Hiszpanii, i jego pierwszej żony - [[Maria Manuela Portugalska|Marii Manueli Portugalskiej]]. Książę Asturii. |
||
Przedstawiany przez część historiografii jako osoba chora umysłowo<ref>S. Grzybowski, ''Henryk Walezy'', Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk - Łódź 1985, s. 35.</ref>. |
Przedstawiany przez część historiografii jako osoba chora umysłowo<ref>S. Grzybowski, ''Henryk Walezy'', Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk - Łódź 1985, s. 35.</ref> i zdeformowana. Urodził się w pałacu w [[Valladolid]], a jego matka zmarła kilka miesięcy po jego narodzeniu. Kiedy urósł stał się dumny, uparty, i szybko zaczął zdradzać oznaki choroby umysłowej. Problemy psychiczne były częste w domu Habsburgów, spowodowane były częstym zawieraniem związków małżeńskich w obrębie rodziny. Carlos miał sześcioro pradziadków, a powinien mieć szesnastu, podobnie było w przypadku obojga jego rodziców. Jego babka ze strony matki i dziadek ze strony ojca oraz jego dziadek ze strony matki i babka ze strony ojca, byli rodzeństwem, a jego dwie prababki były siostrami. |
||
W [[1559]] Carlos został zaręczony z [[Elżbieta de Valois|Elżbietą de Valois]], córką króla [[Henryk II Walezjusz|Henryka II Walezjusza]]. Elżbieta poślubiła jednak kilka miesięcy później owdowiałego ojca Carlosa. Innymi kandydatkami na żony dla Carlosa były: [[Maria I Stuart|Maria, królowa Szkotów]], [[Małgorzata de Valois]] (młodsza siostra Elżbiety) i [[Anna Habsburg (1549-1580)|Anna Austriacka]], kuzynka Carlosa, która ostatecznie została czwartą żoną Filipa II. Mimo choroby, w [[1560]] Carlos został następcą tronu [[Kastylia|Kastylii]], a w [[1563]] - również [[Aragonia|Aragonii]]. W [[1562]] Carlos przeszedł szereg chorób, kiedy wyzdrowiał stał się okrutny i nieprzewidywalny, zaczął pić również publicznie. Nie lubił [[Fernando Álvarez de Toledo|księcia Alba]], ponieważ chciał zostać gubernatorem Niderlandów w jego miejsce. Darzył antypatią swojego ojca, które najprawdopodobniej chciał zabić. |
|||
| ⚫ | W styczniu [[1568]] Carlos planował uciec z Hiszpanii i spod władzy swojego ojca, ale został zatrzymany jeszcze zanim zdążył zrealizować swój plan. Został aresztowany na rozkaz ojca i prawdopodobnie zagłodzony na śmierć.<ref> Zbigniew Wójcik "Wiek XVI-XVII" Warszawa 2008 , s.270"</ref> Po jego śmierci wytworzyła się romantyczna legenda o życiu infanta, w myśl której nieszczęśliwy Carlos był głęboko zakochany w swej macosze i byłej narzeczonej, królowej Elżbiecie de Valois. Pojawiły się spekulacje, jakoby to król zabił swego syna. Na podstawie tej historii [[Friedrich Schiller]] napisał dramat pt. ''[[Don Carlos (dramat)|Don Carlos]]'', na kanwie którego powstała z kolei [[Don Carlos (opera)|opera]] [[Giuseppe Verdi]]ego. |
||
| ⚫ | Po jego śmierci wytworzyła się romantyczna legenda o życiu infanta, w myśl której nieszczęśliwy Carlos był głęboko zakochany w swej macosze |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
{{Książę-Asturia (1527-1580)|urząd=Książę Asturii|lata=[[1556]]-[[1568]]|poprzednik=[[Filip II |
{{Książę-Asturia (1527-1580)|urząd=Książę Asturii|lata=[[1556]]-[[1568]]|poprzednik=[[Filip II Habsburg]]|następca=[[Ferdynand Habsburg (książę Asturii)|Ferdynand]]}} |
||
[[Kategoria:Książęta Asturii]] |
[[Kategoria:Książęta Asturii]] |
||
Wersja z 18:11, 9 lut 2009
Szablon:Władca kraju infobox Don Carlos (8 lipca 1545 - 24 lipca 1568) - syn Filipa II Habsburga, króla Hiszpanii, i jego pierwszej żony - Marii Manueli Portugalskiej. Książę Asturii.
Przedstawiany przez część historiografii jako osoba chora umysłowo[1] i zdeformowana. Urodził się w pałacu w Valladolid, a jego matka zmarła kilka miesięcy po jego narodzeniu. Kiedy urósł stał się dumny, uparty, i szybko zaczął zdradzać oznaki choroby umysłowej. Problemy psychiczne były częste w domu Habsburgów, spowodowane były częstym zawieraniem związków małżeńskich w obrębie rodziny. Carlos miał sześcioro pradziadków, a powinien mieć szesnastu, podobnie było w przypadku obojga jego rodziców. Jego babka ze strony matki i dziadek ze strony ojca oraz jego dziadek ze strony matki i babka ze strony ojca, byli rodzeństwem, a jego dwie prababki były siostrami.
W 1559 Carlos został zaręczony z Elżbietą de Valois, córką króla Henryka II Walezjusza. Elżbieta poślubiła jednak kilka miesięcy później owdowiałego ojca Carlosa. Innymi kandydatkami na żony dla Carlosa były: Maria, królowa Szkotów, Małgorzata de Valois (młodsza siostra Elżbiety) i Anna Austriacka, kuzynka Carlosa, która ostatecznie została czwartą żoną Filipa II. Mimo choroby, w 1560 Carlos został następcą tronu Kastylii, a w 1563 - również Aragonii. W 1562 Carlos przeszedł szereg chorób, kiedy wyzdrowiał stał się okrutny i nieprzewidywalny, zaczął pić również publicznie. Nie lubił księcia Alba, ponieważ chciał zostać gubernatorem Niderlandów w jego miejsce. Darzył antypatią swojego ojca, które najprawdopodobniej chciał zabić.
W styczniu 1568 Carlos planował uciec z Hiszpanii i spod władzy swojego ojca, ale został zatrzymany jeszcze zanim zdążył zrealizować swój plan. Został aresztowany na rozkaz ojca i prawdopodobnie zagłodzony na śmierć.[2] Po jego śmierci wytworzyła się romantyczna legenda o życiu infanta, w myśl której nieszczęśliwy Carlos był głęboko zakochany w swej macosze i byłej narzeczonej, królowej Elżbiecie de Valois. Pojawiły się spekulacje, jakoby to król zabił swego syna. Na podstawie tej historii Friedrich Schiller napisał dramat pt. Don Carlos, na kanwie którego powstała z kolei opera Giuseppe Verdiego.