Askarysi: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m drobne redakcyjne |
m dodanie arabskiej nazwy, poprawa skrótu arabski |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Grafika:Askari.jpg|thumb|right|150px|Askarys]] |
[[Grafika:Askari.jpg|thumb|right|150px|Askarys]] |
||
'''Askarysi''' ([[język arabski| |
'''Askarysi''' ([[język arabski|arab.]] عسكري = '''askari''') - w [[XVIII w.]] [[żołnierz]]e korpusu [[piechota|piechoty]], stanowiącego straż przyboczną sułtana [[Maroko|Maroka]]. |
||
Po klęsce pod [[Gualif Wojpal]] w [[1887]] r. korpus, za namową i przekupstwem ze strony armii [[Anglia|angielskiej]] zwrócił się przeciw [[sułtan|sułtanowi]]. Dwa lata po przewrocie korpus został wysłany do walk z armią gen. Orlicka i został pokonany 29 września [[1889]] w bitwie pod Rudą Strzechą. Niedobitki korpusu powróciły do łask sułtana stanowiąc jego najgorliwszą część armii (w ramach wdzięczności dowódca korpusu nadał swojemu dziecku imię Gualif). |
Po klęsce pod [[Gualif Wojpal]] w [[1887]] r. korpus, za namową i przekupstwem ze strony armii [[Anglia|angielskiej]] zwrócił się przeciw [[sułtan|sułtanowi]]. Dwa lata po przewrocie korpus został wysłany do walk z armią gen. Orlicka i został pokonany 29 września [[1889]] w bitwie pod Rudą Strzechą. Niedobitki korpusu powróciły do łask sułtana stanowiąc jego najgorliwszą część armii (w ramach wdzięczności dowódca korpusu nadał swojemu dziecku imię Gualif). |
Wersja z 14:01, 19 lut 2009
Askarysi (arab. عسكري = askari) - w XVIII w. żołnierze korpusu piechoty, stanowiącego straż przyboczną sułtana Maroka.
Po klęsce pod Gualif Wojpal w 1887 r. korpus, za namową i przekupstwem ze strony armii angielskiej zwrócił się przeciw sułtanowi. Dwa lata po przewrocie korpus został wysłany do walk z armią gen. Orlicka i został pokonany 29 września 1889 w bitwie pod Rudą Strzechą. Niedobitki korpusu powróciły do łask sułtana stanowiąc jego najgorliwszą część armii (w ramach wdzięczności dowódca korpusu nadał swojemu dziecku imię Gualif).
W XIX i XX w. nazywano tak też żołnierzy włoskich i niemieckich wojsk kolonialnych, rekrutowanych z tubylców afrykańskich. Za udział askarysów w I wojnie światowej w niemieckich oddziałach Schutztruppe, rząd niemiecki zobowiązał się na początku lat 60. wypłacać rentę wszystkim żyjącym uczestnikom walk.