Spółgłoska drżąca dziąsłowa dźwięczna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: es:Vibrante múltiple alveolar |
m robot dodaje: nl:Alveolaire tril |
||
Linia 34: | Linia 34: | ||
[[hr:Alveolarni vibrant]] |
[[hr:Alveolarni vibrant]] |
||
[[it:Vibrante alveolare]] |
[[it:Vibrante alveolare]] |
||
[[nl:Alveolaire tril]] |
|||
[[ja:歯茎ふるえ音]] |
[[ja:歯茎ふるえ音]] |
||
[[pt:Vibrante múltipla alveolar]] |
[[pt:Vibrante múltipla alveolar]] |
Wersja z 09:30, 22 lut 2009
Spółgłoska drżąca dziąsłowa - rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczanej symbolem: [r]. Głoska ta jest jednym z trudniejszych dźwięków mowy. Jest zazwyczaj ostatnią głoską opanowywaną przez dzieci, a zaburzenia jej artykulacji są jedną z najczęstszych wad wymowy (reranie)
Artykulacja
Opis
W czasie artykulacji podstawowego wariantu [r]:
- modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji płucnej i egresji,
- tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej - jest to spółgłoska ustna,
- prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka - jest to spółgłoska środkowa
- Język styka się z dziąsłami w periodyczny sposób, tworząc serię szybkich zwarć i rozwarć - jest to spółgłoska drżąca.
- wiązadła głosowe periodycznie drgają, spółgłoska ta jest dźwięczna. W kontekstach ubezdźwięczniających jednak posiada wariant bezdźwięczny (np. w słowie "wiatr").
Przykłady
- w języku polskim: ręka [[[:Szablon:IPA3]]]
- w języku abchaskim: ашəара [[[:Szablon:IPA3]]] "mierzyć"
- w języku arabskim: ﺭأﺱ [[[:Szablon:IPA3]]] "głowa"
- w języku hiszpańskim: rey [[[:Szablon:IPA3]]] "król"
- w języku serbochorwackim: srna [[[:Szablon:IPA3]]] "sarna"
- w szkockiej odmianie języka angielskiego, gdzie zastępuje głoskę [ɹ], typową dla standardowej angielszczyzny.