Przemysław Górny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m data dzienna urodzenia, pozycja bibliograficzna, drobne
m poszerzenie artykułu
Linia 1: Linia 1:
'''Przemysław Górny''' (ur. [[13 kwietnia]] [[1932]] w [[Kalisz]]u) – polski działacz opozycyjny, członek Narodowego Towarzystwa Oświatowego i twórca Młodzieżowego Korpusu Ochrony Środowiska w Warszawie<ref name="zro">{{Cytuj książkę | nazwisko= Skórzyński | imię=Jan | nazwisko2= Sowiński | imię2=Paweł | nazwisko3= Strasz | imię3=Małgorzata | nazwisko4= Dudek | imię4=Antoni | inni= | tytuł= Opozycja w PRL : słownik biograficzny 1956-89. T. 2 | data=2002 | wydawca=Ośrodek Karta | miejsce=Warszawa | isbn=83-88288-11-3 | strony=320}}</ref>.
'''Przemysław Górny''' (ur. [[13 kwietnia]] [[1932]] w [[Kalisz]]u) - polski działacz opozycyjny.


Jako nastolatek trenował boks, i w [[1951]] roku zdobył tytuł młodzieżowego wicemistrza Polski. W roku [[1954]] został przyjęty na Wydział Prawa [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]. Był jednym z założycieli [[Związek Młodych Demokratów|Związku Młodych Demokratów]] i [[Liga Narodowo-Demokratyczna|Ligi Narodowo-Demokratycznej]].
Jako nastolatek trenował boks, i w [[1951]] roku zdobył tytuł młodzieżowego wicemistrza Polski. W roku [[1954]] został przyjęty na Wydział Prawa [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]. W latach 1955-1959 był przewodniczącym [[Zrzeszenie Studentów Polskich|Zrzeszenia Studentów Polskich]] na UW. Był jednym z organizatorów manifestacji powitania prymasa [[Stefan Wyszyński|Stefana Wyszyńskiego]] (w listopadzie 1956)<ref name="zro"/>. Jednen z założycieli [[Związek Młodych Demokratów|Związku Młodych Demokratów]] i [[Liga Narodowo-Demokratyczna|Ligi Narodowo-Demokratycznej]]. Górny był zatrzymywany wielokrotnie przez milicję i służbę bezpieczeństwa, aresztowany 7 mają 1960 roku przez 9 miesięcy był poddawany torturom za odmowę składania zeznań<ref name="zro"/>. W niejawnym procesie LND, 29 mają 1961 roku skazany został za przynależność do ''tajnego związku wrogiego Polsce Ludowej'', na dwa lata pozbawienia wolności<ref name="zro2">{{Cytuj książkę | nazwisko= Skórzyński | imię=Jan | nazwisko2= Sowiński | imię2=Paweł | nazwisko3= Strasz | imię3=Małgorzata | nazwisko4= Dudek | imię4=Antoni | inni=Wojciech Jerzy Muszyński | tytuł= Opozycja w PRL : słownik biograficzny 1956-89. T. 3 | data=2006 | wydawca=Ośrodek Karta | miejsce=Warszawa | isbn=83-88288-23-7 | strony=104}}</ref>. Skreślony z listy studentów, nakłaniany do współpracy z SB, aresztowany w 1965, powtórnie w 1966 i skazany za próbę reaktywacji ZMD na 2,5 roku więzienia, zwolniony z więzienia w listopadzie 1967 roku<ref name="zro"/>. Wycofał się z działalności politycznej. W lutym 1992 odbył się proces rehabilitacyjny członków LND.


{{Przypisy|stopień= ===}}
===Źródła===
* Wojciech Jerzy Muszyński, ''Przemysław Górny'', w: ''Opozycja w PRL 1956-1989. Słownik biograficzny'', tom II (pod redakcją Jana Skórzyńskiego), Ośrodek KARTA, Warszawa 2002, s. 103-104


[[Kategoria:Działacze opozycji w PRL|Górny, Przemysław]]
{{DEFAULTSORT:Górny, Przemysław}}
[[Kategoria:Urodzeni w 1932|Górny, Przemysław]]
[[Kategoria:Działacze opozycji w PRL]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1932]]

Wersja z 09:10, 27 lut 2009

Przemysław Górny (ur. 13 kwietnia 1932 w Kaliszu) – polski działacz opozycyjny, członek Narodowego Towarzystwa Oświatowego i twórca Młodzieżowego Korpusu Ochrony Środowiska w Warszawie[1].

Jako nastolatek trenował boks, i w 1951 roku zdobył tytuł młodzieżowego wicemistrza Polski. W roku 1954 został przyjęty na Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1955-1959 był przewodniczącym Zrzeszenia Studentów Polskich na UW. Był jednym z organizatorów manifestacji powitania prymasa Stefana Wyszyńskiego (w listopadzie 1956)[1]. Jednen z założycieli Związku Młodych Demokratów i Ligi Narodowo-Demokratycznej. Górny był zatrzymywany wielokrotnie przez milicję i służbę bezpieczeństwa, aresztowany 7 mają 1960 roku przez 9 miesięcy był poddawany torturom za odmowę składania zeznań[1]. W niejawnym procesie LND, 29 mają 1961 roku skazany został za przynależność do tajnego związku wrogiego Polsce Ludowej, na dwa lata pozbawienia wolności[2]. Skreślony z listy studentów, nakłaniany do współpracy z SB, aresztowany w 1965, powtórnie w 1966 i skazany za próbę reaktywacji ZMD na 2,5 roku więzienia, zwolniony z więzienia w listopadzie 1967 roku[1]. Wycofał się z działalności politycznej. W lutym 1992 odbył się proces rehabilitacyjny członków LND.

  1. a b c d Jan Skórzyński, Paweł Sowiński, Małgorzata Strasz, Antoni Dudek: Opozycja w PRL : słownik biograficzny 1956-89. T. 2. Warszawa: Ośrodek Karta, 2002, s. 320. ISBN 83-88288-11-3.
  2. Jan Skórzyński, Paweł Sowiński, Małgorzata Strasz, Antoni Dudek: Opozycja w PRL : słownik biograficzny 1956-89. T. 3. Wojciech Jerzy Muszyński. Warszawa: Ośrodek Karta, 2006, s. 104. ISBN 83-88288-23-7.
Błąd w przypisach: Znacznik <ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
BŁĄD PRZYPISÓW