Gordion: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m robot dodaje: ru:Гордион |
m poprawa linków |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
W wyniku przeprowadzonych wykopalisk (z których najważniejsze przeprowadzone były przez archeologów amerykańskich od [[1949]]) stwierdzono tu ciągłość osadnictwa od [[III tysiąclecie p.n.e.|III tysiąclecia p.n.e.]] do epoki grecko-rzymskiej. Z [[VIII wiek p.n.e.|VIII]]-[[VII wiek p.n.e.|VII wieku p.n.e.]], gdy Gordion był stolicą Frygii, zachowały się masywne [[Mur miejski|mury miejskie]] z bramą w formie długiego korytarza oraz resztki rezydencji królewskiej. Domy budowane w formie [[megaron]]u, z kamienia lub materiału podobnego do [[Mur pruski|muru pruskiego]] posiadały dwuspadowy dach. Bogatsze domy zdobione były geometrycznymi [[mozaika|mozaikami]] z [[krzemień|krzemienia]]. |
W wyniku przeprowadzonych wykopalisk (z których najważniejsze przeprowadzone były przez archeologów amerykańskich od [[1949]]) stwierdzono tu ciągłość osadnictwa od [[III tysiąclecie p.n.e.|III tysiąclecia p.n.e.]] do epoki grecko-rzymskiej. Z [[VIII wiek p.n.e.|VIII]]-[[VII wiek p.n.e.|VII wieku p.n.e.]], gdy Gordion był stolicą Frygii, zachowały się masywne [[Mur miejski|mury miejskie]] z bramą w formie długiego korytarza oraz resztki rezydencji królewskiej. Domy budowane w formie [[megaron]]u, z kamienia lub materiału podobnego do [[Mur pruski|muru pruskiego]] posiadały dwuspadowy dach. Bogatsze domy zdobione były geometrycznymi [[mozaika|mozaikami]] z [[krzemień|krzemienia]]. |
||
W pobliżu miasta znajdują się liczne [[kurhan]]y z drewnianymi komorami grobowymi wewnątrz. W jednym z nich, zwanym grobem (lub [[tumulus]]em) [[Midas]]a, znaleziono cenne wyroby z [[ |
W pobliżu miasta znajdują się liczne [[kurhan]]y z drewnianymi komorami grobowymi wewnątrz. W jednym z nich, zwanym grobem (lub [[tumulus]]em) [[Midas]]a, znaleziono cenne wyroby z [[Brązy|brązu]], m.in. zdobione [[relief]]em, w innych zaś – resztki sprzętów drewnianych. |
||
==Bibliografia== |
==Bibliografia== |
||
Wersja z 13:48, 15 kwi 2009
Gordion – starożytne miasto i stolica Frygii w Azji Mniejszej na prawym brzegu rzeki Senioras, założone przez legendarnego bohatera Gordiosa.
Według mitologii mieszkańcy Frygii nękani brakiem władcy i walkami wewnętrznymi zwrócili się o radę do wyroczni, która poradziła im, by ogłosili królem tego, kto pojawi się u nich na rydwanie zaprzężonym w byki. W ten sposób Gordios, który zjawił się na takim rydwanie, został królem. W dowód wdzięczności założył miasto Gordion, a Zeusowi złożył w ofierze swój rydwan, na którego dyszlu wykonał skomplikowany węzeł (patrz: węzeł gordyjski). Przepowiednia głosiła, że kto ten węzeł rozwiąże, będzie rządził światem. Sztuki tej miał dokonać Aleksander Wielki w czasie wyprawy na Persję. Legenda głosi, że król Macedonii rozciął węzeł jednym cięciem miecza.
W wyniku przeprowadzonych wykopalisk (z których najważniejsze przeprowadzone były przez archeologów amerykańskich od 1949) stwierdzono tu ciągłość osadnictwa od III tysiąclecia p.n.e. do epoki grecko-rzymskiej. Z VIII-VII wieku p.n.e., gdy Gordion był stolicą Frygii, zachowały się masywne mury miejskie z bramą w formie długiego korytarza oraz resztki rezydencji królewskiej. Domy budowane w formie megaronu, z kamienia lub materiału podobnego do muru pruskiego posiadały dwuspadowy dach. Bogatsze domy zdobione były geometrycznymi mozaikami z krzemienia.
W pobliżu miasta znajdują się liczne kurhany z drewnianymi komorami grobowymi wewnątrz. W jednym z nich, zwanym grobem (lub tumulusem) Midasa, znaleziono cenne wyroby z brązu, m.in. zdobione reliefem, w innych zaś – resztki sprzętów drewnianych.
Bibliografia
- Hammond N.G.L.- "Dzieje Grecji" , Warszawa 1977.
- Klengel E. I H.- „Hetyci i ich sąsiedzi”, Warszawa 1974.
- Piszczek Z. (red.) - „Mała encyklopedia kultury antycznej”, PWN, Warszawa 1983, s. 292, ISBN 83-01-03529-3.
- Praca zbiorowa - „Encyklopedia sztuki starożytnej”, WaiF i Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 256-257, ISBN 83-01-12466-0 (PWN), ISBN 83-221-0684-X (WaiF).
- Żurawski B. - "Śladami Aleksandra Macedońskiego" , Warszawa 1985.