Richard Demarco: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana]

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 22:05, 20 kwi 2009

Richard Demarco (ur. w 1930 w Portobello, obecnie dzielnicy Edynburga) – szkocki artysta współczesny i promotor sztuki, założyciel Traverse Theatre (Teatr Belki Poprzecznej, 1963) w Edynburgu. W 1966 wraz z przyjaciółmi założył Richard Demarco Gallery.

Przez wiele lat jego galeria promowała kulturalne związki z Europą Centralną i Wschodnią, prezentując na terenie Szkocji takich artystów, jak Paul Neagu (1969), Marina Abramović (1973) czy Neue Slowenische Kunst (1986). Organizowała również wystawy współczesnej sztuki polskiej, rumuńskiej i jugosłowiańskiej, wyznaczając tym samym kierunek odbioru tej sztuki szkockim artystom.

Jego współpraca z Josephem Beuysem zaowocowała wieloma ważnymi przedstawieniami, takimi jak Strategy Get Arts (Strategia Brania (dostawania; rozumienia) 1970) czy Beuys' Hunger Strike (Strajk głodowy) podczas Jimmy Boyle Days (1980).

Szczególne godne uwagi są przedsięwzięcia podejmowane wraz z Tadeuszem Kantorem i grupą Cricot 2 w latach 70. i 80. - nieoficjalne wykonanie The Water Hen (Kurki wodnej) podczas festiwalu "Fringe" w Edynburgu odniosło wielki sukces. Cricot 2 powracał do Edynburga wielokrotnie. Demarco zainicjował również współpracę przy spektaklu Lovelies and Dowdies (Śliczne i szkaradne) między Beuysem (performer) i Kantorem (prowadzący).

Przez wiele lat, po tym, jak Scottish Arts Council (Szkocka Rada Sztuki) pozbawiła dotacji Jimmy'ego Boyle'a (w 1980), wraz z Josephem Beuysem wspierali tego artystę.

W latach 90. Demarco zaangażował się w Demarco European Art Foundation (Fundacja Sztuki Europejskiej Richarda Demarco).

Richard Demarco towarzyszył każdemu festiwalowi w Edynburgu. Od czasu powstania Edinburgh Festival "Fringe" (Edynburski Festiwal Skraj), największego festiwalu sztuki na świecie, aktywnie w nim uczestniczył i wspierał. Przez wiele lat zajmował się produkcjami teatralnymi, wystawami sztuki oraz wydarzeniami kulturalnymi oraz kierownictwem festiwalu "Fringe".

W jego galerii zaczynało karierę wielu artystów. W przeciwieństwie do innych galerii, Galeria Demarco zawsze wspierała wartościowe projekty artystyczne, często ponosząc ryzyko finansowe z tym związane. W 1995 jego venue zaprosiło artystów z okupowanego wówczas Sarajewa oraz wystawiło instalację operową młodego Damiana Hirsta.

Od końca zimnej wojny do połowy lat 90. stracił poparcie środowiska artystycznego i sponsorów. Jego kontrowersyjny sposób bycia odsunął go od szkockiego życia artystycznego do czasu, gdy festiwal "Fringe" okazał się pełnym komercyjnym sukcesem. Ograniczył wtedy swoje zaangażowanie do współpracy z Rocket Venues.

Demarco zyskał sobie szerokie uznanie i szacunek środowisk artystycznych całego świata (przykładem może być doktorat Honoris Causa Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu). To za jego sprawą edynburski "Fringe" zmienił się w największe na świecie święto sztuki.

Oprócz doktoratu Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Richard Demarco był nagradzany doktoratem Honoris Causa przez uniwersytety w Europie i Ameryce Północnej. W latach 1993-2000 był Profesorem Kultury Europejskiej Uniwersytetu Kingston w Londynie.

Linki zewnętrzne

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 Przez wiele lat jego galeria promowała kulturalne związki z [[Europa Centralna|Europą Centralną]] i [[Europa Wschodnia|Wschodnią]], prezentując na terenie [[Szkocja|Szkocji]] takich artystów, jak [[Paul Neagu]] ([[1969]]), [[Marina Abramović]] ([[1973]]) czy [[Neue Slowenische Kunst]] ([[1986]]). Organizowała również wystawy współczesnej sztuki [[Polska|polskiej]], [[Rumunia|rumuńskiej]] i [[Jugosławia|jugosłowiańskiej]], wyznaczając tym samym kierunek odbioru tej sztuki szkockim artystom.
-Jego współpraca z [[Joseph Beuys|Josephem Beuysem]] zaowocowała wieloma ważnymi przedstawieniami, takimi jak ''Strategy Get Arts'' (Strategia Brania (dostawania; rozumienia) [[1970]]) czy ''Beuys' Hunger Strike'' (Strajk głodowy) podczas ''[[Jimmy Boyle]] Days'' ([1980]]).
+Jego współpraca z [[Joseph Beuys|Josephem Beuysem]] zaowocowała wieloma ważnymi przedstawieniami, takimi jak ''Strategy Get Arts'' (Strategia Brania (dostawania; rozumienia) [[1970]]) czy ''Beuys' Hunger Strike'' (Strajk głodowy) podczas ''[[Jimmy Boyle]] Days'' ([[1980]]).
 Szczególne godne uwagi są przedsięwzięcia podejmowane wraz z [[Tadeusz Kantor|Tadeuszem Kantorem]] i grupą ''[[Cricot 2]]'' w latach [[lata 70. XX wieku|70.]] i [[lata 80. XX wieku|80.]] - nieoficjalne wykonanie ''The Water Hen'' (Kurki wodnej) podczas festiwalu "[[Fringe (festiwal)|Fringe]]" w Edynburgu odniosło wielki sukces. ''Cricot 2'' powracał do Edynburga wielokrotnie. Demarco zainicjował również współpracę przy spektaklu ''Lovelies and Dowdies'' (Śliczne i szkaradne) między Beuysem (performer) i Kantorem (prowadzący).
@@ Linia 19: / Linia 19: @@
 Demarco zyskał sobie szerokie uznanie i szacunek środowisk artystycznych całego świata (przykładem może być doktorat Honoris Causa [[Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu|Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu]]). To za jego sprawą edynburski "Fringe" zmienił się w największe na świecie święto sztuki.
 Oprócz doktoratu Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Richard Demarco był nagradzany doktoratem Honoris Causa przez uniwersytety w Europie i Ameryce Północnej. W latach 1993-2000 był Profesorem Kultury Europejskiej [[Uniwersytet Kingston|Uniwersytetu Kingston]] w [[Londyn]]ie.
 == Linki zewnętrzne ==
@@ Linia 27: / Linia 27: @@
 * {{lang|en}} [http://www.richarddemarco.org/ Oficjalna strona internetowa Demarco European Foundation]
-[[Kategoria:Artyści współcześni|Demarco, Richard]]
+{{DEFAULTSORT:Demarco, Richard}}
-[[Kategoria:Szkoci|Demarco, Richard]]
+[[Kategoria:Artyści współcześni]]
-[[Kategoria:Urodzeni w 1930|Demarco, Richard]]
+[[Kategoria:Szkoci]]
-[[Kategoria:Honorowi obywatele Łodzi]]
+[[Kategoria:Urodzeni w 1930]]
+[[Kategoria:Honorowi obywatele Łodzi|{{PAGENAME}}]]
 [[en:Richard Demarco]]