Anna Smasznowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dodano grafikę przy użyciu http://toolserver.org/~emijrp/imagesforbio/
Xqbot (dyskusja | edycje)
Linia 111: Linia 111:
[[ja:アンナ・スマシュノワ]]
[[ja:アンナ・スマシュノワ]]
[[sk:Anna Smašnovová]]
[[sk:Anna Smašnovová]]
[[sr:Ана Смашнова]]
[[fi:Anna Smašnova]]
[[fi:Anna Smašnova]]
[[sv:Anna Smashnova]]
[[sv:Anna Smashnova]]

Wersja z 03:06, 22 kwi 2009

Anna Smashnova

Anna Smashnova, do 1990 r. nazywała się Smasznowa[1] (ur. 16 lipca 1976 w Mińsku), tenisistka izraelska, zwyciężczyni 12 turniejów zawodowych, reprezentantka Izraela w Pucharze Federacji.

Była czołową juniorką w ZSRR; w 1990 przeniosła się wraz z rodzicami do Izraela. W styczniu 1991 rozpoczęła karierę zawodową. W 1994 po raz pierwszy znalazła się w czołowej pięćdziesiątce rankingu światowego, m.in. dzięki pokonaniu na turnieju French Open Czeszki Novotnej (wówczas nr 5 na świecie). Od tego czasu jest regularnie klasyfikowana w pierwszej setce rankingu (z przerwą w 1997); odnosiła zwycięstwa m.in. nad Lori McNeil, Amy Frazier, Nataszą Zwieriewą, w 1995 i 1998 docierała do IV rundy (1/8 finału) French Open. W 1998 po raz pierwszy dotarła do półfinału turnieju rangi WTA Tour (w Sopocie), a rok później wygrała swój pierwszy turniej – w Taszkencie.

Przełomowym sezonem w jej karierze był rok 2002. Rozpoczęła go dwoma wygranymi turniejami z rzędu (Auckland i Canberra), potem wygrała jeszcze w Wiedniu i Szanghaju (w finale z Kurnikową). Osiągnęła półfinał w Berlinie i ćwierćfinał w Indian Wells, pokonała m.in. Belgijki Kim Clijsters i Justine Henin-Hardenne. W czerwcu 2002 awansowała do czołowej dwudziestki rankingu i miejsce to zachowała do końca sezonu, dzięki czemu po raz pierwszy (i jak dotąd jedyny) wystąpiła w turnieju Masters (odpadła w I rundzie z Sereną Williams). Dobre rezultaty osiągała również w kolejnym roku; w lutym 2003 zajmowała najwyższe miejsce w rankingu w karierze (nr 15), wygrała turnieje na kortach ziemnych w Sopocie i Helsinkach, była w półfinale w Auckland i Moskwie oraz w czterech ćwierćfinałach. Wygrywała m.in. ze znanymi Rosjankami Zwonariewą (na turnieju w New Haven wygrała mecz 0:6, 7:6, 6:2 ze stanu 0:6, 1:5; Zwonariewa wzięła jesienią 2003 rewanż w Linzu, wygrywając ze stanu 1:5 w trzecim secie), Myskiną, Pietrową i Kuzniecową. Sezon 2003 zakończyła na miejscu 16. na świecie, tym razem jednak nie wystarczyło to do udziału w Masters, ponieważ liczbę uczestniczek turnieju zredukowano do ośmiu.

Kolejny rok w karierze był mniej udany, Smashnova spadła w rankingu o kilkanaście miejsc. Wygrała turniej w Wiedniu (pokonując w finale Australijkę Molik), w Filderstadt pokonała wysoko notowaną Japonkę Sugiyamę, ale często odpadała we wcześniejszych rundach, m.in. w Sopocie przegrała w 1/8 finału z Martą Domachowską. Pierwszej rundy nie przeszła również na igrzyskach olimpijskich w Atenach, przegrywając z Włoszką Garbin. W lipcu 2005 wygrała swój dziesiąty turniej rangi WTA Tour, w Modenie; jej finałowa przeciwniczka (Garbin) została zmuszona do zejścia z kortu z powodu kontuzji przy stanie 6:6 w pierwszym secie. Trzy tygodnie później Smashnova świętowała jedenaste turniejowe zwycięstwo, w Budapeszcie.

Anna Smashnova nie dysponuje szczególnymi warunkami fizycznymi; przy wzroście 1,57 m skuteczność gry zapewnia sobie precyzją minięć, pracą nóg, walecznością. Anna Kurnikowa po porażce w finale w Szanghaju w 2002 nazwała Smashnovą "ścianą". Należy dodać, że w odróżnieniu od Hiszpanki Sánchez Vicario, którą Smashnova wskazuje jako swój wzór do naśladowania, reprezentantka Izraela gra bekhend jedną ręką. Jest zawodniczką praworęczną.

Reprezentowała Izrael w rozgrywkach Pucharu Federacji w latach 1992-1993 i ponownie od 2001; startowała również w mikstowym Pucharze Hopmana. W 2002 wyszła za mąż za Włocha Claudio Pistolesiego, swojego trenera i dawnego tenisistę. W 2004 rozwiedli się. Odbyła służbę wojskową w armii izraelskiej w 1997. Jest jedną z najskuteczniejszych zawodniczek pod względem meczów finałowych; do sierpnia 2006 grała w dwunastu finałach turniejów WTA Tour, wygrywając wszystkie.

W marcu 2007 roku oznajmiła, że po turnieju wimbledońskim chce zakończyć karierę sportową.

  1. zmiana nazwiska wynika z zastąpienia pisowni rosyjskiej hebrajską

Wygrane turnieje

gra pojedyncza (12)

Lp Rok Turniej Finalistka Wynik
1. 1999 Uzbekistan Taszkent Belgia Laurence Courtois 6/3 6/3
2. 2000 Belgia Knokke-Heist Belgia Dominique Van Roost 6/2 7/5
3. 2002 Nowa Zelandia Auckland Rosja Tatiana Panowa 6/2 6/2
4. 2002 Australia Canberra Tajlandia Tamarine Tanasugarn 7/5 7/6(2)
5. 2002 Austria Wiedeń Uzbekistan Iroda Tuliaganowa 6/4 6/1
6. 2002 Szanghaj Rosja Anna Kurnikowa 6/2 6/3
7. 2003 Polska Sopot Czechy Klára Koukalová 6/2 6/0
8. 2003 Finlandia Helsinki Chorwacja Jelena Kostanić 4/6 6/4 6/0
9. 2004 Austria Wiedeń Australia Alicia Molik 6/2 3/6 6/2
10. 2005 Włochy Modena Włochy Tathiana Garbin 6/6 krecz
11. 2005 Węgry Budapeszt Kolumbia Catalina Castaño 6/2 6/2
12. 2006 Węgry Budapeszt Hiszpania Lourdes Domínguez Lino 6/1 6/3