Mały ZHR: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Tawbot (dyskusja | edycje)
poprawione linki na przekierowania: ZHR na Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej
Szumyk (dyskusja | edycje)
m poprawki
Linia 1: Linia 1:
'''Mały ZHR''' (formalnie Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej) – jawna, choć formalnie nielegalna, katolicka organizacja [[harcerstwo|harcerska]], założona w [[Gdyna|Gdyni]] w [[1988]] r. Organizacja ta, po zjednoczeniu podobnych nieformalnych grup harcerskich z całej Polski, w [[1989]] r, które to zjednoczenie zostało również nazwane [[Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej|Związkiem Harcerstwa Rzeczypospolitej]], jest dla odróżnienia nazywane "małym ZHR".
'''Mały ZHR''' (formalnie Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej) – jawna, choć formalnie nielegalna, katolicka [[organizacje harcerskie|organizacja harcerska]], założona w [[Gdynia|Gdyni]] w [[1988]] roku.


Organizacja ta, po zjednoczeniu podobnych nieformalnych grup [[harcerstwo|harcerskich]] z całej Polski, w [[1989]], które to zjednoczenie zostało również nazwane [[Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej|Związkiem Harcerstwa Rzeczypospolitej]], jest dla odróżnienia nazywane "małym ZHR".
Po pielgrzymce papieskiej w roku [[1987]] coraz więcej środowisk niezależnych decydowało się na jawne podejmowanie działalności opozycyjnej. Ten nurt myślenia, szczególnie po doświadczeniach [[Biała Służba 87|Białej Służby 87]], pojawił się również w gronie trójmiejskich instruktorów harcerskich związanych z [[Ruch Harcerski|Ruchem Harcerskim]]. Uznając, iż ujawnienie nielegalnej działalności harcerskiej nie pociągnie za sobą represji wobec harcerzy i ich rodzin, zdecydowali się na stworzenie niezależnej organizacji harcerskiej - jawnej, choć nielegalnej w świetle ówczesnego prawa o stowarzyszeniach, które dawało [[Związek Harcerstwa Polskiego|ZHP]] monopol na posługiwanie się symboliką harcerską.


Po pielgrzymce papieskiej w roku [[1987]] coraz więcej środowisk niezależnych decydowało się na jawne podejmowanie działalności opozycyjnej. Ten nurt myślenia, szczególnie po doświadczeniach [[Biała Służba|Białej Służby 87]], pojawił się również w gronie trójmiejskich instruktorów harcerskich związanych z [[Ruch Harcerstwa Rzeczypospolitej|Ruchem Harcerskim]]. Uznając, iż ujawnienie nielegalnej działalności harcerskiej nie pociągnie za sobą represji wobec harcerzy i ich rodzin, zdecydowali się na stworzenie niezależnej organizacji harcerskiej - jawnej, choć nielegalnej w świetle ówczesnego prawa o [[stowarzyszenie|stowarzyszeniach]], które dawało [[Związek Harcerstwa Polskiego|ZHP]] monopol na posługiwanie się symboliką harcerską.
[[11 listopada]] 1988 roku powołany został w Gdyni Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej (ZHR). W jego skład weszły drużyny z Gdyni, [[Sopot]]u, [[Szczecin]]a i Kotliny Kłodzkiej oraz liczne grono trójmiejskich instruktorów związanych wcześniej z Ruchem Harcerskim. Komendantem organizacji wybrany został hm [[Michał Guć]], jego zastępcą – hm [[Piotr Wysocki]], obaj z Gdyni. Pomysłodawcą nazwy był hm [[Maciej Lisicki]] z Gdańska.


[[11 listopada]] [[1988]] roku powołany został w Gdyni Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej (ZHR). W jego skład weszły drużyny z Gdyni, [[Sopot]]u, [[Szczecin]]a i Kotliny Kłodzkiej oraz liczne grono trójmiejskich instruktorów związanych wcześniej z Ruchem Harcerskim (RHR). Komendantem organizacji wybrany został [[harcmistrz (stopień)|hm.]] [[Michał Guć]], jego zastępcą – hm. [[Piotr Wysocki]], obaj z Gdyni. Pomysłodawcą nazwy był hm. [[Maciej Lisicki]] z Gdańska.
Organizacja prowadziła działalność wychowawczą, propagowała ideę niezależnego harcerstwa, wydawała przy wsparciu podziemnej [[Solidarność|Solidarności]], niezależną gazetkę „Wtyczka”, kierowaną do uczniów szkół średnich, współpracowała z innymi niezależnymi organizacjami młodzieżowymi.


Organizacja prowadziła działalność wychowawczą, propagowała ideę niezależnego harcerstwa, wydawała przy wsparciu podziemnej [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Solidarność|Solidarności]], niezależną gazetkę "Wtyczka", kierowaną do uczniów szkół średnich, współpracowała z innymi niezależnymi organizacjami młodzieżowymi.
W lutym 1989 roku w [[Warszawa|Warszawie]] spotkali się przedstawiciele niezależnych struktur i organizacji harcerskich z całej Polski, którzy postanowili zjednoczyć się, powołując do życia ogólnopolską organizację harcerską, w skład której weszłyby wszystkie wcześniejsze inicjatywy. Uznano, iż najlepszą nazwą dla nowej organizacji będzie właśnie Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej. Jego powstanie oznaczało zakończenie odrębnego funkcjonowania współtworzących go organizacji, w tym powołanego w 1988 roku w Gdyni ZHR-u, który dla odróżnienia nazywany jest „małym ZHR”.


W lutym 1989 roku w [[Warszawa|Warszawie]] spotkali się przedstawiciele niezależnych struktur i organizacji harcerskich z całej Polski, którzy postanowili zjednoczyć się, powołując do życia ogólnopolską organizację harcerską, w skład której weszłyby wszystkie wcześniejsze inicjatywy. Uznano, iż najlepszą nazwą dla nowej organizacji będzie właśnie Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej. Jego powstanie oznaczało zakończenie odrębnego funkcjonowania współtworzących go organizacji, w tym powołanego w 1988 roku w Gdyni ZHR-u, który dla odróżnienia nazywany jest „'''małym ZHR'''”.
[[Kategoria:Harcerstwo]]

[[Kategoria:Historia harcerstwa]]

Wersja z 10:55, 5 paź 2005

Mały ZHR (formalnie Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej) – jawna, choć formalnie nielegalna, katolicka organizacja harcerska, założona w Gdyni w 1988 roku.

Organizacja ta, po zjednoczeniu podobnych nieformalnych grup harcerskich z całej Polski, w 1989, które to zjednoczenie zostało również nazwane Związkiem Harcerstwa Rzeczypospolitej, jest dla odróżnienia nazywane "małym ZHR".

Po pielgrzymce papieskiej w roku 1987 coraz więcej środowisk niezależnych decydowało się na jawne podejmowanie działalności opozycyjnej. Ten nurt myślenia, szczególnie po doświadczeniach Białej Służby 87, pojawił się również w gronie trójmiejskich instruktorów harcerskich związanych z Ruchem Harcerskim. Uznając, iż ujawnienie nielegalnej działalności harcerskiej nie pociągnie za sobą represji wobec harcerzy i ich rodzin, zdecydowali się na stworzenie niezależnej organizacji harcerskiej - jawnej, choć nielegalnej w świetle ówczesnego prawa o stowarzyszeniach, które dawało ZHP monopol na posługiwanie się symboliką harcerską.

11 listopada 1988 roku powołany został w Gdyni Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej (ZHR). W jego skład weszły drużyny z Gdyni, Sopotu, Szczecina i Kotliny Kłodzkiej oraz liczne grono trójmiejskich instruktorów związanych wcześniej z Ruchem Harcerskim (RHR). Komendantem organizacji wybrany został hm. Michał Guć, jego zastępcą – hm. Piotr Wysocki, obaj z Gdyni. Pomysłodawcą nazwy był hm. Maciej Lisicki z Gdańska.

Organizacja prowadziła działalność wychowawczą, propagowała ideę niezależnego harcerstwa, wydawała przy wsparciu podziemnej Solidarności, niezależną gazetkę "Wtyczka", kierowaną do uczniów szkół średnich, współpracowała z innymi niezależnymi organizacjami młodzieżowymi.

W lutym 1989 roku w Warszawie spotkali się przedstawiciele niezależnych struktur i organizacji harcerskich z całej Polski, którzy postanowili zjednoczyć się, powołując do życia ogólnopolską organizację harcerską, w skład której weszłyby wszystkie wcześniejsze inicjatywy. Uznano, iż najlepszą nazwą dla nowej organizacji będzie właśnie Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej. Jego powstanie oznaczało zakończenie odrębnego funkcjonowania współtworzących go organizacji, w tym powołanego w 1988 roku w Gdyni ZHR-u, który dla odróżnienia nazywany jest „małym ZHR”.