Linia Zygfryda: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot poprawia: ar:خط سيجفريد |
m robot usuwa: nl:Siegfriedlinie; zmiany kosmetyczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[ |
[[Plik:Karte westwall.png|thumb|200px|right|Wał Zachodni]] |
||
'''Linia Zygfryda''' (Wał Zachodni) – system [[Niemcy|niemieckich]] fortecznych umocnień wzdłuż granicy Niemiec z [[Francja|Francją]] i [[Luksemburg]]iem (od miasteczka [[Kleve]] do [[Bazylea|Bazylei]]), powstałych w latach [[1936]]-[[1939]] i rozbudowanych do [[1944]], liczący ok. 600 km. Zbudowano na niej ok. 15 560 obiektów [[fort]]yfikacyjnych i umocnień. |
'''Linia Zygfryda''' (Wał Zachodni) – system [[Niemcy|niemieckich]] fortecznych umocnień wzdłuż granicy Niemiec z [[Francja|Francją]] i [[Luksemburg]]iem (od miasteczka [[Kleve]] do [[Bazylea|Bazylei]]), powstałych w latach [[1936]]-[[1939]] i rozbudowanych do [[1944]], liczący ok. 600 km. Zbudowano na niej ok. 15 560 obiektów [[fort]]yfikacyjnych i umocnień. |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
Umocnienia zostały zaatakowane przez wojska [[Stany Zjednoczone|amerykańskie]] we wrześniu 1944 i całkowicie zdobyte pod koniec marca [[1945]] po dwutygodniowych walkach. |
Umocnienia zostały zaatakowane przez wojska [[Stany Zjednoczone|amerykańskie]] we wrześniu 1944 i całkowicie zdobyte pod koniec marca [[1945]] po dwutygodniowych walkach. |
||
==Linki zewnętrzne== |
== Linki zewnętrzne == |
||
*[http://www.kaleidoscope.pl/index.php?cat=45 Galeria zdjęć z Wału Zachodniego] |
*[http://www.kaleidoscope.pl/index.php?cat=45 Galeria zdjęć z Wału Zachodniego] |
||
Linia 34: | Linia 34: | ||
[[it:Linea Sigfrido]] |
[[it:Linea Sigfrido]] |
||
[[he:קו זיגפריד]] |
[[he:קו זיגפריד]] |
||
[[nl:Siegfriedlinie]] |
|||
[[ja:ジークフリート線]] |
[[ja:ジークフリート線]] |
||
[[no:Siegfriedlinjen]] |
[[no:Siegfriedlinjen]] |
||
Linia 44: | Linia 43: | ||
[[sr:Зигфрид линија]] |
[[sr:Зигфрид линија]] |
||
[[sv:Siegfriedlinjen]] |
[[sv:Siegfriedlinjen]] |
||
⚫ | |||
[[uk:Лінія Зігфрида]] |
[[uk:Лінія Зігфрида]] |
||
⚫ | |||
[[zh:齊格菲防線]] |
[[zh:齊格菲防線]] |
Wersja z 22:04, 19 maj 2009
Linia Zygfryda (Wał Zachodni) – system niemieckich fortecznych umocnień wzdłuż granicy Niemiec z Francją i Luksemburgiem (od miasteczka Kleve do Bazylei), powstałych w latach 1936-1939 i rozbudowanych do 1944, liczący ok. 600 km. Zbudowano na niej ok. 15 560 obiektów fortyfikacyjnych i umocnień.
Linia Zygfryda składała się z 3 stref: północnej, centralnej i południowej. Strefa północna miała długość ok. 250 km i składała się z tzw. pozycji Holenderskiej (od miasteczka Kleve do Mönchen-Gladbach następnie pozycji Akwizgrańskiej (od Mōnchen-Gladbach do Scheiden) oraz linii obronnej Eiffel (Scheiden-Trewir) - zlokalizowanej na wysokości Belgii i Luksemburga. Strefa centralna rozciągała się od Trewiru do Karlsruhe osiągając długość ok 160 km. Strefa południowa miała 170 km na odcinku Karlsruhe-Bazylea. Ponadto linię Zygfryda tworzyły dodatkowo twierdze w Kolonii, Wesel oraz Koblencji i Moguncji. Dodatkowe rejony umocnione znajdowały się po stronie wschodniej Schwarzwaldu i wzdłuż doliny rzeki Neckar.
Linia na całej długości miała ok. 10 km szerokości pasa obrony, zwykle złożonego z dwóch osobnych linii. Umocnienia składały się z żelbetowych schronów bojowych różnego typu. Największe wykonane obiekty to tzw. Panzerwerke (nazwa częściowo propagandowa, oznaczająca dzieło pancerne, tj. schron bojowy wyposażony w pancerne kopuły i płyty) o odporności B (wg niemieckiego systemu oznaczało to ściany i stropy o grubości 1,5 metra oraz pancerze 250-300 mm; obiektów o odporności A - 3,5 metra betonu, 600mm pancerza - praktycznie nigdzie nie ukończono). Były to zazwyczaj dwukondygnacyjne schrony bojowe, wyposażone w kopuły pancerne i uzbrojone w karabiny maszynowe, granatniki i miotacze ognia. Linię uzupełniały liczne mniejsze obiekty. Na Wale Zachodnim wzniesiono także kilka grup warownych, gdzie obiekty połączone były systemem podziemnych tuneli. W efekcie zatrzymania budowy linii umocnień nie uzupełniono o schrony z wieżami artyleryjskimi i broń przeciwpancerną. Fortyfikacje otaczano także zaporami różnego typu (np. przeciwczołgowe i przeciwpiechotne). Na całej długości linii Zygfryda funkcjonował dodatkowo pas obrony przeciwlotniczej o szerokości średnio 65 km (cała linia miała od 35-75 km szerokości).
Umocnienia zostały zaatakowane przez wojska amerykańskie we wrześniu 1944 i całkowicie zdobyte pod koniec marca 1945 po dwutygodniowych walkach.
Linki zewnętrzne