Zakon Rycerzy Jezusa Chrystusa (Langwedocja): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: ca:Milícia de la Fe de Jesucrist |
m drobne redakcyjne, WP:SK |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[ |
[[Plik:Cross of MJC.svg|thumb|right|200px|Symbol zakonu]] |
||
'''Zakon Rycerzy Jezusa Chrystusa''', znany również jako Milicja Jezusa Chrystusa (''Militia Jesu Christi'') |
'''Zakon Rycerzy Jezusa Chrystusa''', znany również jako Milicja Jezusa Chrystusa (''Militia Jesu Christi'') – zakon założony w 1209 roku w [[Langwedocja|Langwedocji]] we [[Francja|Francji]] do walki z [[albigensi|albigensami]]. Do założycieli należeli: biskup [[Fulko z Tuluzy]], [[Szymon z Montfort (starszy)|Szymon z Montfort]] oraz [[Dominik Guzmán]]. |
||
⚫ | W 1234 roku [[Grzegorz IX|papież Grzegorz IX]] nadał mu regułę [[Augustyn z Hippony|augustiańską]] oraz strój zakonny, na który składał się biały płaszcz oraz czarna tunika z symbolem zakonu na lewej piersi. Od początku rycerze znajdowali się pod opieką duchową [[dominikanie|dominikanów]]. Po zduszeniu ruchu albigensów przestał istnieć cel, dla którego zakon został powołany. W związku z tym już pod koniec [[XIII wiek|XIII w.]] bracia-rycerze zostali połączeni z [[Zakon od Pokuty św. Dominika|Zakonem od Pokuty św. Dominika]], dając początek [[Trzeci zakon św. Dominika|Trzeciemu Zakonowi św. Dominika]] (tercjarze dominikańscy). |
||
Zakon założony w [[1209]] r. w [[Langwedocja|Langwedocji]] we [[Francja|Francji]] do walki z [[albigensi|albigensami]]. Do założycieli należeli: biskup [[Fulko z Tuluzy]], [[Szymon z Montfort (starszy)|Szymon z Montfort]] oraz [[Dominik Guzmán]]. |
|||
⚫ | W |
||
[[Kategoria:Zakony rycerskie|Rycerzy Jezusa Chrystusa (Langwedocja), Zakon]] |
[[Kategoria:Zakony rycerskie|Rycerzy Jezusa Chrystusa (Langwedocja), Zakon]] |
Wersja z 19:33, 20 maj 2009
Zakon Rycerzy Jezusa Chrystusa, znany również jako Milicja Jezusa Chrystusa (Militia Jesu Christi) – zakon założony w 1209 roku w Langwedocji we Francji do walki z albigensami. Do założycieli należeli: biskup Fulko z Tuluzy, Szymon z Montfort oraz Dominik Guzmán.
W 1234 roku papież Grzegorz IX nadał mu regułę augustiańską oraz strój zakonny, na który składał się biały płaszcz oraz czarna tunika z symbolem zakonu na lewej piersi. Od początku rycerze znajdowali się pod opieką duchową dominikanów. Po zduszeniu ruchu albigensów przestał istnieć cel, dla którego zakon został powołany. W związku z tym już pod koniec XIII w. bracia-rycerze zostali połączeni z Zakonem od Pokuty św. Dominika, dając początek Trzeciemu Zakonowi św. Dominika (tercjarze dominikańscy).