Hipoplazja: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m + szablon |
etymologia grecka - pisownia i znaczenie poprawione |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Hipoplazja''' ([[łacina|łac.]] ''hypoplasia'', z [[greka|gr.]] '' |
'''Hipoplazja''' ([[łacina|łac.]] ''hypoplasia'', z [[greka|gr.]] ''υπó'' = pod (tu: mało) + ''πλάσσειν'' = kształtować, formować (por. ''plastyczny'') - typ niecałkowitej [[morfogeneza|morfogenezy]], polegający na zbyt słabym wykształceniu się narządu przebiegającym ze zmniejszeniem ilości komórek. Hipoplazji narządu często towarzyszy upośledzenie jego czynności. Hipoplazja narządów nierzadko wchodzi w skład obrazu klinicznego zespołów wad wrodzonych, może też stanowić wadę izolowaną. Termin wprowadzony przez [[Rudolf Virchow|Rudolfa Virchowa]] w [[1870]] roku. |
||
== Przykłady hipoplazji == |
== Przykłady hipoplazji == |
||
Wersja z 16:01, 4 cze 2009
Hipoplazja (łac. hypoplasia, z gr. υπó = pod (tu: mało) + πλάσσειν = kształtować, formować (por. plastyczny) - typ niecałkowitej morfogenezy, polegający na zbyt słabym wykształceniu się narządu przebiegającym ze zmniejszeniem ilości komórek. Hipoplazji narządu często towarzyszy upośledzenie jego czynności. Hipoplazja narządów nierzadko wchodzi w skład obrazu klinicznego zespołów wad wrodzonych, może też stanowić wadę izolowaną. Termin wprowadzony przez Rudolfa Virchowa w 1870 roku.
Przykłady hipoplazji
- mikrocefalia, czyli małogłowie (microcephalia)
- hipoplazja żuchwy, czyli mikrognacja (micrognathia)
- hipoplazja warg (microcheilia)
- hipoplazja tarczycy (hypoplasia glandulae thyroideae) w zespole Di George'a
- mikrocja (microtia) - hipoplazja małżowin usznych
- mikroglosja (microglossia) - hipoplazja języka
- mikromelia (micromelia) - niedorozwój kończyn
- hipodaktylia (hypodactylia) - niedorozwój palców
- hipoplazja jąder (hypoplasia testes) w zespole Klinefeltera
- hipoplazja szkliwa (hypoplasia enameli) w hipoplazji Turnera.
Zobacz też
Bibliografia
- Lech Korniszewski, Dziecko z zespołem wad wrodzonych. Diagnostyka dysmorfologiczna. Wyd. II, PZWL 2005 ISBN 83-200-3042-0.
- Jerzy Stachura, Wenancjusz Domagała, Patologia znaczy słowo o chorobie. T. 1, Patologia ogólna. Wydawnictwo Polskiej Akademii Umiejętności, Kraków 2003. ISBN 83-88857-65-7.