Hector Zazou: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
PG (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
159 897 edycji
usunięte niedozwolone linki do innego języka (WP:CHECK)
Micpol (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
56 292 edycje
m drobne redakcyjne, poprawa linków, WP:SK
Linia 1: Linia 1:
{{Artysta muzyczny infobox
{{Artysta muzyczny infobox
|wykonawca = Hector Zazou
|wykonawca = Hector Zazou
|zdjęcie =
|zdjęcie =
|wielkość_zdjęcia =
|wielkość_zdjęcia =
|tło = artysta_solowy
|tło = artysta_solowy
|opis_zdjęcia =
|opis_zdjęcia =
|imię_nazwisko = Hector Zazou
|imię_nazwisko = Hector Zazou
|pseudonim =
|pseudonim =
|data_urodzenia = [[11 lipca]] [[1948]]
|data_urodzenia = [[11 lipca]] [[1948]]
|miejsce_urodzenia = {{Państwo|DZA}}
|miejsce_urodzenia = {{Państwo|DZA}}
|pochodzenie = {{Państwo|FRA}} ([[Paryż]])
|pochodzenie = {{Państwo|FRA}} ([[Paryż]])
|rok_założenia =
|rok_założenia =
|rok_rozwiązania =
|rok_rozwiązania =
|data_śmierci = [[8 września]] [[2008]]
|data_śmierci = [[8 września]] [[2008]]
|miejsce_śmierci = [[Paryż]]
|miejsce_śmierci = [[Paryż]]
|instrument = [[instrumenty klawiszowe|klawisze]], [[laptop|komputer]]
|instrument = [[instrument klawiszowy|klawisze]], [[laptop|komputer]]
|gatunek = [[electronica]], [[muzyka poważna]], [[world music]], [[ambient]], [[art rock]], [[folk]], [[rock progresywny]], [[rock alternatywny]], [[muzyka pop|pop]], [[muzyka awangardowa]]
|gatunek = [[electronica]], [[muzyka poważna]], [[world music]], [[ambient]], [[art rock]], [[Muzyka folkowa|folk]], [[rock progresywny]], [[rock alternatywny]], [[muzyka pop|pop]], [[muzyka awangardowa]]
|zawód = producent muzyczny, kompozytor, muzyk, multiinstrumentalista (wszelkie instrumenty klawiszowe, gitary, instrumenty perkusyjne, komputer)
|zawód = producent muzyczny, kompozytor, muzyk, multiinstrumentalista (wszelkie instrumenty klawiszowe, gitary, instrumenty perkusyjne, komputer)
|aktywność = od [[1976]] - obecnie
|aktywność = od [[1976]] - obecnie
|wytwórnia = [[Sony BMG Music Entertainment|Columbia]], [[Crammed Discs]], First World Music, [[Crammed Discs|Made To Measure]], [[Real World Records]], [[Sony BMG Music Entertainment|Sony Music Entertainment (France)]], [[Crammed Discs|SSR Records]]
|wytwórnia = [[Sony BMG Music Entertainment|Columbia]], [[Crammed Discs]], First World Music, [[Crammed Discs|Made To Measure]], [[Real World Records]], [[Sony BMG Music Entertainment|Sony Music Entertainment (France)]], [[Crammed Discs|SSR Records]]
|powiązania = [[Carl Théodor Dreyer]], [[Peter Gabriel]], [[Arthur Rimbaud]], muzycy etniczni
|powiązania = [[Carl Théodor Dreyer]], [[Peter Gabriel]], [[Arthur Rimbaud]], muzycy etniczni
|członkowie =
|członkowie =
|byli_członkowie =
|byli_członkowie =
|współpracownicy = [[Laurie Anderson]], [[Jane Birkin]], [[Björk]], [[Peter Buck]], [[Harold Budd]], [[John Cale]], [[Bernard Caillaud]], [[Dead Can Dance]], [[Gérard Depardieu]], [[Manu Dibango]], [[Sandy Dillon]], [[Anneli Drecker]], [[Brian Eno]], [[Robert Fripp]], [[KatieJane Garside]], [[Lisa Germano]], [[Lisa Gerrard]], [[Mimi Goese]], [[Barbara Gogan]], [[Nicola Hitchcock]], [[Mark Isham]], [[Lone Kent]], [[Khaled]], [[Bill Laswell]], [[Caroline Lavelle]], [[Christian Lechevretel]], [[Nils Petter Molvær]], [[Sevara Nazarxon]], [[Carlos Nuñez]], [[Papa Wemba]], [[Per Grazia Ricevuta)|PGR]], [[Renaud Pion]], [[Anne Grete Preux]], [[Laurence Revey]], [[Marc Ribot]], [[Bill Rieflin]], [[Sainkho]], [[Ryuichi Sakamoto]], [[Issa (piosenkarka)|Jane Siberry]], [[Guy Sigsworth]], [[Emma Stow]], [[Archaea Strings]], [[David Sylvian]], [[Värttina]], [[Suzanne Vega]], [[Daniel Yvinec]]
|współpracownicy = [[Laurie Anderson]], [[Jane Birkin]], [[Björk]], [[Peter Buck]], [[Harold Budd]], [[John Cale]], [[Bernard Caillaud]], [[Dead Can Dance]], [[Gérard Depardieu]], [[Manu Dibango]], [[Sandy Dillon]], [[Anneli Drecker]], [[Brian Eno]], [[Robert Fripp]], [[KatieJane Garside]], [[Lisa Germano]], [[Lisa Gerrard]], [[Mimi Goese]], [[Barbara Gogan]], [[Nicola Hitchcock]], [[Mark Isham]], [[Lone Kent]], [[Khaled]], [[Bill Laswell]], [[Caroline Lavelle]], [[Christian Lechevretel]], [[Nils Petter Molvær]], [[Sevara Nazarxon]], [[Carlos Nuñez]], [[Papa Wemba]], [[Per Grazia Ricevuta)|PGR]], [[Renaud Pion]], [[Anne Grete Preux]], [[Laurence Revey]], [[Marc Ribot]], [[Bill Rieflin]], [[Sainkho]], [[Ryūichi Sakamoto]], [[Issa (piosenkarka)|Jane Siberry]], [[Guy Sigsworth]], [[Emma Stow]], [[Archaea Strings]], [[David Sylvian]], [[Värttina]], [[Suzanne Vega]], [[Daniel Yvinec]]
|wyróżniony_instrument =
|wyróżniony_instrument =
|zespół = [[Slow Music]]
|zespół = [[Slow Music]]
|commons =
|commons =
|cytaty =
|cytaty =
|www = http://www.musicoperator.com/
|www = http://www.musicoperator.com/
}}
}}
'''Hector Zazou''' (ur. [[11 lipca]] [[1948]] w [[Algieria|Algierii]], zm. [[8 września]] [[2008]] w [[Paryż]]u) – [[Francuzi|francuski]] [[kompozytor]] pochodzenia [[Hiszpanie|hiszpańsko]]-francuskiego, [[muzyk]] i [[producent muzyczny]], który współpracował od [[1976]] roku z wieloma artystami o międzynarodowej renomie reprezentujących rozmaite kultury świata, m.in. [[Laurie Anderson]], [[Björk]], [[John Cale]], [[Dead Can Dance]], [[Gérard Depardieu]], [[Manu Dibango]], [[Sandy Dillon]], [[Brian Eno]], [[Robert Fripp]], [[Mimi Goese]], [[Barbara Gogan]], [[Mark Isham]], [[Bill Laswell]], [[Mad Professor]], [[Sevara Nazarxon]], [[Carlos Nuñez]], włoski zespół [[Per Grazia Ricevuta)|PGR]], [[Anne Grete Preux]], [[Marc Ribot]], [[Laurence Revey]], [[Sainkho]], [[Issa (piosenkarka)|Jane Siberry]], [[Värttina]], [[Suzanne Vega]] i [[Papa Wemba]].
'''Hector Zazou''' (ur. [[11 lipca]] [[1948]] w [[Algieria|Algierii]], zm. [[8 września]] [[2008]] w [[Paryż]]u) – [[Francuzi|francuski]] [[kompozytor]] pochodzenia [[Hiszpanie|hiszpańsko]]-francuskiego, [[muzyk]] i [[producent muzyczny]], który współpracował od [[1976]] roku z wieloma artystami o międzynarodowej renomie reprezentujących rozmaite kultury świata, m.in. [[Laurie Anderson]], [[Björk]], [[John Cale]], [[Dead Can Dance]], [[Gérard Depardieu]], [[Manu Dibango]], [[Sandy Dillon]], [[Brian Eno]], [[Robert Fripp]], [[Mimi Goese]], [[Barbara Gogan]], [[Mark Isham]], [[Bill Laswell]], [[Mad Professor]], [[Sevara Nazarxon]], [[Carlos Nuñez]], włoski zespół [[Per Grazia Ricevuta)|PGR]], [[Anne Grete Preux]], [[Marc Ribot]], [[Laurence Revey]], [[Sainkho]], [[Issa (piosenkarka)|Jane Siberry]], [[Värttina]], [[Suzanne Vega]] i [[Papa Wemba]].


Zazou szczególnie często nagrywał też w studio z gitarzystą [[Lone Kent|Lonem Kentem]], wiolonczelistką i śpiewaczką [[Caroline Lavelle]], trębaczem [[Christian Lechevretel|Christianem Lechevretelem]], klarnecistą i flecistą [[Renaud Pion|Renuardem Pionem]], obecnym perkusistą [[R.E.M.]] [[Bill Rieflin|Billem Rieflinem]] i japońskim muzykiem i kompozytorem [[Ryuichi Sakamoto|Ryuichim Sakamoto]].
Zazou szczególnie często nagrywał też w studio z gitarzystą [[Lone Kent|Lonem Kentem]], wiolonczelistką i śpiewaczką [[Caroline Lavelle]], trębaczem [[Christian Lechevretel|Christianem Lechevretelem]], klarnecistą i flecistą [[Renaud Pion|Renuardem Pionem]], obecnym perkusistą [[R.E.M.]] [[Bill Rieflin|Billem Rieflinem]] i japońskim muzykiem i kompozytorem [[Ryūichi Sakamoto|Ryūichim Sakamoto]].


[[Jean-François Bizot]] rzekł o nim: «Les anglais ont [[Peter Gabriel]], les américains [[David Byrne]], les français Hector Zazou.»<ref>[http://www.bjork.fr/Hector-Zazou.html O Hectorze Zazou na oficjalnej francuskiej stronie Björk], ''www.bjork.fr''. Link sprawdzony 2008-04-12. {{lang|fr}}</ref> ("Anglicy mają Petera Gabriela, Amerykanie Davida Byrne, Francuzi Hectora Zazou").
[[Jean-François Bizot]] rzekł o nim: «Les anglais ont [[Peter Gabriel]], les américains [[David Byrne]], les français Hector Zazou.»<ref>[http://www.bjork.fr/Hector-Zazou.html O Hectorze Zazou na oficjalnej francuskiej stronie Björk], ''www.bjork.fr''. Link sprawdzony 2008-04-12. {{lang|fr}}</ref> ("Anglicy mają Petera Gabriela, Amerykanie Davida Byrne, Francuzi Hectora Zazou").
Linia 38: Linia 38:
Dyskografia tego kompozytora i producenta odzwierciedla ogromny kosmopolityzm w podejmowaniu prac muzycznych wespół z muzykami reprezentującymi wielorakie środowiska muzyczne i tradycje narodowe, przy użyciu nowoczesnej techniki nagrywania, jak i różnorodnych treści dźwiękowych, przeważnie jako reinterpretacji tradycyjnego repertuaru pochodzącego z różnych zakątków świata. Natchniony albumem [[Peter Gabriel|Petera Gabriela]] ''[[Passion (album Petera Gabriela)|Passion]]'' (muzyka z filmu ''[[Ostatnie kuszenie Chrystusa]]'' reżyserii [[Martin Scorsese|Martina Scorsese]]), Zazou opracował swe własne zestawienie muzycznych przeciwieństw (tradycyjnych i nowoczesnych, akustycznych i elektronicznych) na płycie pt. ''Les Nouvelles Polyphonies Corses''.
Dyskografia tego kompozytora i producenta odzwierciedla ogromny kosmopolityzm w podejmowaniu prac muzycznych wespół z muzykami reprezentującymi wielorakie środowiska muzyczne i tradycje narodowe, przy użyciu nowoczesnej techniki nagrywania, jak i różnorodnych treści dźwiękowych, przeważnie jako reinterpretacji tradycyjnego repertuaru pochodzącego z różnych zakątków świata. Natchniony albumem [[Peter Gabriel|Petera Gabriela]] ''[[Passion (album Petera Gabriela)|Passion]]'' (muzyka z filmu ''[[Ostatnie kuszenie Chrystusa]]'' reżyserii [[Martin Scorsese|Martina Scorsese]]), Zazou opracował swe własne zestawienie muzycznych przeciwieństw (tradycyjnych i nowoczesnych, akustycznych i elektronicznych) na płycie pt. ''Les Nouvelles Polyphonies Corses''.


Hector Zazou uważał swoją pracę w latach 80. jako swoiste [[czeladnictwo]] w studiu muzycznym. Przykładowo, jego album ''Reivax au Bongo'' z [[1986]] zawiera eksperyment ze śpiewem muzyki poważnej wykonanym przy elektronicznej oprawie instrumentalnej. Za to, ''Géologies'', jego album wydany w [[1989]], połączył kwartet smyczkowy z muzyką elektroniczną.
Hector Zazou uważał swoją pracę w latach 80. za swoiste [[Czeladnik|czeladnictwo]] w studiu muzycznym. Przykładowo, jego album ''Reivax au Bongo'' z [[1986]] zawiera eksperyment ze śpiewem muzyki poważnej wykonanym przy elektronicznej oprawie instrumentalnej. Za to, ''Géologies'', jego album wydany w [[1989]], połączył kwartet smyczkowy z muzyką elektroniczną.


Jego płyty pochodzące z lat 90. i później, wydane pod własnym imieniem i nazwiskiem, to przeważnie [[album koncepcyjny|albumy koncepcyjne]] oparte na motywach literackich czy folklorystycznych o określonej tematyce. Każde z tych zestawień to istna parada muzyków reprezentujących [[muzyka pop|pop]], [[folk]], [[world music]], [[muzyka awangardowa|muzykę awangardową]] i [[muzyka poważna|europejską muzykę poważną]].
Jego płyty pochodzące z lat 90. i później, wydane pod własnym imieniem i nazwiskiem, to przeważnie [[album koncepcyjny|albumy koncepcyjne]] oparte na motywach literackich czy folklorystycznych o określonej tematyce. Każde z tych zestawień to istna parada muzyków reprezentujących [[muzyka pop|pop]], [[Muzyka folkowa|folk]], [[world music]], [[muzyka awangardowa|muzykę awangardową]] i [[muzyka poważna|europejską muzykę poważną]].


Jego album z [[1992]] pt. ''Sahara Blue'' oparty był na pomyśle [[Jacques Pasquier|Jacques'a Pasquiera]] o uczczeniu setnej rocznicy śmierci poety [[Arthur Rimbaud|Arthura Rimbauda]] przez oprawę jego poezji w nowej muzyce Hectora Zazou. Toteż album zawiera recytacje typu ''spoken word'' w wykonaniu [[Gérard Depardieu|Gérarda Depardieu]], i muzykę [[Brendan Perry|Brendana Perry'ego]] i [[Lisa Gerrard|Lisy Gerrard]] – członków zespołu [[Dead Can Dance]], jak i [[Tim Simenon|Tima Semeona]], oraz [[David Sylvian|Davida Sylviana]]. Zazou nawet wykorzystał tradycyjną [[Etiopia|etiopską]] pieśń ludową.
Jego album z [[1992]] pt. ''Sahara Blue'' oparty był na pomyśle [[Jacques Pasquier|Jacques'a Pasquiera]] o uczczeniu setnej rocznicy śmierci poety [[Arthur Rimbaud|Arthura Rimbauda]] przez oprawę jego poezji w nowej muzyce Hectora Zazou. Toteż album zawiera recytacje typu ''spoken word'' w wykonaniu [[Gérard Depardieu|Gérarda Depardieu]], i muzykę [[Brendan Perry|Brendana Perry'ego]] i [[Lisa Gerrard|Lisy Gerrard]] – członków zespołu [[Dead Can Dance]], jak i [[Tim Simenon|Tima Semeona]], oraz [[David Sylvian|Davida Sylviana]]. Zazou nawet wykorzystał tradycyjną [[Etiopia|etiopską]] pieśń ludową.


W [[1994]] wydał z kolei album pt. ''[[Chansons des mers froides]]'' (zatytułowanego dosłownie ''Songs from the Cold Seas'' dla potrzeb rynku anglojęzycznego, a co po polsku można ująć jako ''Pieśni z zimnych mórz''). Album ten zawiera tradycyjne pieśni i piosenki ludowe z morskimi powiązaniami pochodzące z krajów północy, w tym [[Kanada|Kanady]], [[Finlandia|Finlandii]], [[Islandia|Isandii]] i [[Japonia|Japonii]]. Nagranie zawiera wykonania przez takich znanych artystów rocku i muzyki pop jak [[Björk]], [[Suzanne Vega]], [[John Cale]], [[Varttina|Värttina]], [[Issa (piosenkarka)|Jane Siberry]], czy [[Susan Janet Ballion|Siouxsie Sioux]], jak i nagrania [[szaman]]icznego skandowania i kołysanek takich ludów jak [[Ajnowie|Ajnów]], [[Nanajowie|Nanajnów]], [[Inuici|Inuitów]] i [[Jakuci|Jakutów]] w wykonaniu rodowitych śpiewaków. Wśród instrumentalistów udział wzięli Mark Isham, Brendan Perry i [[Balanescu Quartet]]. Zazou wraz z kamerzystą odwiedził [[Alaska|Alaskę]], Kanadę, [[Grenlandia|Grenlandię]], Japonię, [[Skandynawia|Skandynawię]] i [[Syberia|Syberię]]. Singel "The Long Voyage" stanowił jedyny utwór kompozycji Zazou. A napisał go w podziękowaniu przedsiębiorstwu [[Sony]], z wdzięczności za uzyskanie zupełnej swobody artystycznej w tworzeniu i wdrażaniu swojego planu działania co do tych ''Pieśni''. Singel ten, w wykonaniu Suzanne Vega i Johna Cale, wydano w [[1995]], w zestawieniu z [[remiks]]ami autorstwa producenta muzycznego [[Mad Professor|Mad Professora]] jak i samego Zazou.
W [[1994]] wydał z kolei album pt. ''[[Chansons des mers froides]]'' (zatytułowanego dosłownie ''Songs from the Cold Seas'' dla potrzeb rynku anglojęzycznego, a co po polsku można ująć jako ''Pieśni z zimnych mórz''). Album ten zawiera tradycyjne pieśni i piosenki ludowe z morskimi powiązaniami pochodzące z krajów północy, w tym [[Kanada|Kanady]], [[Finlandia|Finlandii]], [[Islandia|Isandii]] i [[Japonia|Japonii]]. Nagranie zawiera wykonania przez takich znanych artystów rocku i muzyki pop jak [[Björk]], [[Suzanne Vega]], [[John Cale]], [[Värttinä]], [[Issa (piosenkarka)|Jane Siberry]], czy [[Siouxsie Sioux]], jak i nagrania [[szaman]]icznego skandowania i kołysanek takich ludów jak [[Ajnowie|Ajnów]], [[Nanajowie|Nanajnów]], [[Inuit]]ów i [[Jakuci|Jakutów]] w wykonaniu rodowitych śpiewaków. Wśród instrumentalistów udział wzięli Mark Isham, Brendan Perry i [[Balanescu Quartet]]. Zazou wraz z kamerzystą odwiedził [[Alaska|Alaskę]], Kanadę, [[Grenlandia|Grenlandię]], Japonię, [[Skandynawia|Skandynawię]] i [[Syberia|Syberię]]. Singel "The Long Voyage" stanowił jedyny utwór kompozycji Zazou. A napisał go w podziękowaniu przedsiębiorstwu [[Sony]], z wdzięczności za uzyskanie zupełnej swobody artystycznej w tworzeniu i wdrażaniu swojego planu działania co do tych ''Pieśni''. Singel ten, w wykonaniu Suzanne Vega i Johna Cale, wydano w [[1995]], w zestawieniu z [[remiks]]ami autorstwa producenta muzycznego [[Mad Professor]]a jak i samego Zazou.


''Lights in the Dark'', album z [[1989]], przedstawił domniemaną starożytną, tradycyjną [[muzyka celtycka|muzykę celtycką]] w interpretacji [[Irlandczycy|irlandzkich]] śpiewaków.
''Lights in the Dark'', album z [[1989]], przedstawił domniemaną starożytną, tradycyjną [[muzyka celtycka|muzykę celtycką]] w interpretacji [[Irlandczycy|irlandzkich]] śpiewaków.
Linia 50: Linia 50:
Nie wszystkie jego przedsięwzięcia spotkały się z przychylnym odbiorem. Np. jego owoc współpracy [[Sandy Dillon]] z [[2000]], album pt. ''12 (Las Vegas is Cursed)'' jest postrzegany jako niepowodzenie finansowe i recenzyjne. W tekście książki pt. ''Sonora Portraits '', dołączonej do późniejszego albumu pt. ''Strong Currents'', Zazou napisze, że ''12 (Las Vegas is Cursed)'' stanowił jego najambitniejsze wydanie muzyczne dotychczas, że jest to praca przesiąknięta wisielczym humorem, a instrumentalny utwór o tytule "Sombre" zawarty tamże, Zazou uważa za swoją najlepszą kompozycję.
Nie wszystkie jego przedsięwzięcia spotkały się z przychylnym odbiorem. Np. jego owoc współpracy [[Sandy Dillon]] z [[2000]], album pt. ''12 (Las Vegas is Cursed)'' jest postrzegany jako niepowodzenie finansowe i recenzyjne. W tekście książki pt. ''Sonora Portraits '', dołączonej do późniejszego albumu pt. ''Strong Currents'', Zazou napisze, że ''12 (Las Vegas is Cursed)'' stanowił jego najambitniejsze wydanie muzyczne dotychczas, że jest to praca przesiąknięta wisielczym humorem, a instrumentalny utwór o tytule "Sombre" zawarty tamże, Zazou uważa za swoją najlepszą kompozycję.


Wydany w [[2003]] album pt. ''Strong Currents'' ma wokale wyłącznie kobiece, zaśpiewane przez m.in. [[Laurie Anderson]], [[Melanie Gabriel]], [[Lori Carson]], [[Lisa Germano]], [[Irene Grandi]], [[Jane Birkin]] i [[Caroline Lavelle]]. Udział wzięli również instrumentaliści [[Ryuichi Sakamoto]], [[Dennis Rea]], [[Bill Rieflin]] i [[Archaea Strings]]. Praca nad tym nagraniem trwała aż 6 lat.
Wydany w [[2003]] album pt. ''Strong Currents'' ma wokale wyłącznie kobiece, zaśpiewane przez m.in. [[Laurie Anderson]], [[Melanie Gabriel]], [[Lori Carson]], [[Lisa Germano]], [[Irene Grandi]], [[Jane Birkin]] i [[Caroline Lavelle]]. Udział wzięli również instrumentaliści [[Ryūichi Sakamoto]], [[Dennis Rea]], [[Bill Rieflin]] i [[Archaea Strings]]. Praca nad tym nagraniem trwała aż 6 lat.


W [[2004]] Zazou wydał album-uzupełnienie, pt. ''L'absence,'' zawierający partie instrumentalne jak i szereg tych samych wokalistek, które stanowiły oprawę głosową ''Strong Currents,'' i dodatkowo wokal w wykonaniu francuskiego śpiewaka, Edo.
W [[2004]] Zazou wydał album-uzupełnienie, pt. ''L'absence,'' zawierający partie instrumentalne jak i szereg tych samych wokalistek, które stanowiły oprawę głosową ''Strong Currents,'' i dodatkowo wokal w wykonaniu francuskiego śpiewaka, Edo.
Linia 56: Linia 56:
Ostatnimi laty Hector Zazou udzielał się w zespole [[Slow Music]] wraz z takimi muzykami jak gitarzyści [[Robert Fripp]] i [[Peter Buck]], basista Fred Chalenor, perkusista Matt Chamberlain i obsługujący instrumenty klawiszowe i perkusyjne Bill Rieflin. Udział Zazou w tym gronie to zasadniczo wsparcie muzyką elektroniczną, co także cechowało jego ostatnią ścieżkę dźwiękową do filmu niemego w reżyserji [[Carl Théodor Dreyer|Carla Théodora Dreyera]] pt. ''La Passion de Jeanne d’Arc'' i spektakl multimedialny z udziałem różnych osób, także wydany jako album pt. ''Quadri+Chromies'', gdzie Zazou stworzył obraz dźwiękowy za pomocą komputerów.
Ostatnimi laty Hector Zazou udzielał się w zespole [[Slow Music]] wraz z takimi muzykami jak gitarzyści [[Robert Fripp]] i [[Peter Buck]], basista Fred Chalenor, perkusista Matt Chamberlain i obsługujący instrumenty klawiszowe i perkusyjne Bill Rieflin. Udział Zazou w tym gronie to zasadniczo wsparcie muzyką elektroniczną, co także cechowało jego ostatnią ścieżkę dźwiękową do filmu niemego w reżyserji [[Carl Théodor Dreyer|Carla Théodora Dreyera]] pt. ''La Passion de Jeanne d’Arc'' i spektakl multimedialny z udziałem różnych osób, także wydany jako album pt. ''Quadri+Chromies'', gdzie Zazou stworzył obraz dźwiękowy za pomocą komputerów.


Obecnie, w [[2008]], nowa instalacja/witryna multimedialna Music Operator zawiera szereg najnowszych prac Hectora Zazou, m.in. graficznie, interaktywnie wskazując jego aktualne powiązania przy tle muzycznym jego autorstwa<ref>[http://www.musicoperator.com/ Najnowsze prace Hectora Zazou w witrynie/instalacji multimedialnej ''Music Operator'']. Link sprawdzony 2008-04-12. {{lang|en}} {{lang|fr}}</ref>, a w styczniu ukazał się najnowszy album Hectora Zazou pt. ''Corps électriques'' z udziałem "jednej z pierwotnych [[riot grrrl]]s" (w słowach [[Courtney Love]]), wokalistki [[KatieJane Garside]], Billa Rieflina, Lone'a Kenta i norweskiego trębacza jazzowego [[Nils Petter Molvær|Nilsa Pettera Molværa]]<ref>[http://www.radiofrance.fr/radiofrance/kiosque/fiche.php?id=1461 ''Corps électriques'', Hector Zazou, CD], ''Radio France''. Link sprawdzony 2008-04-12. {{lang|fr}}</ref>. Jest to jak sama nazwa wskazuje, pejzaż elektroniczny.
Obecnie, w [[2008]], nowa instalacja/witryna multimedialna Music Operator zawiera szereg najnowszych prac Hectora Zazou, m.in. graficznie, interaktywnie wskazując jego aktualne powiązania przy tle muzycznym jego autorstwa<ref>[http://www.musicoperator.com/ Najnowsze prace Hectora Zazou w witrynie/instalacji multimedialnej ''Music Operator'']. Link sprawdzony 2008-04-12. {{multilang|en|fr}}</ref>, a w styczniu ukazał się najnowszy album Hectora Zazou pt. ''Corps électriques'' z udziałem "jednej z pierwotnych [[riot grrrl]]s" (w słowach [[Courtney Love]]), wokalistki [[KatieJane Garside]], Billa Rieflina, Lone'a Kenta i norweskiego trębacza jazzowego [[Nils Petter Molvær|Nilsa Pettera Molværa]]<ref>[http://www.radiofrance.fr/radiofrance/kiosque/fiche.php?id=1461 ''Corps électriques'', Hector Zazou, CD], ''Radio France''. Link sprawdzony 2008-04-12. {{lang|fr}}</ref>. Jest to jak sama nazwa wskazuje, pejzaż elektroniczny.


Hector Zazou zmarł [[9 września]] [[2008]] w Paryżu po przewlekłej chorobie. Jego ostatni album, nad którym ukończono pracę, ''[[In The House Of Mirrors]]'' ukaże się pośmiertnie jesienią [[2008 w muzyce|2008]].
Hector Zazou zmarł [[9 września]] [[2008]] w Paryżu po przewlekłej chorobie. Jego ostatni album, nad którym ukończono pracę, ''[[In The House Of Mirrors]]'' ukaże się pośmiertnie jesienią [[2008 w muzyce|2008]].
Linia 75: Linia 75:
* 1991 Hector Zazou & Les Nouvelles Polyphonies Corses ''Les Nouvelles Polyphonies Corses''
* 1991 Hector Zazou & Les Nouvelles Polyphonies Corses ''Les Nouvelles Polyphonies Corses''
* 1992 ''Sahara Blue''
* 1992 ''Sahara Blue''
**Główni wokaliści: [[Samy Birnbach]], [[Richard Bohringer]], [[John Cale]], [[Dominique Dalcan]], [[Sussan Deihim]], [[Lisa Gerrard]] i [[Brendan Perry]] z [[Dead Can Dance]], [[Gérard Depardieu]], [[Anneli Drecker]], [[Barbara Gogan]], [[Khaled]], [[Ketema Mekonn]], [[Malka Spigel]]
** Główni wokaliści: [[Samy Birnbach]], [[Richard Bohringer]], [[John Cale]], [[Dominique Dalcan]], [[Sussan Deihim]], [[Lisa Gerrard]] i [[Brendan Perry]] z [[Dead Can Dance]], [[Gérard Depardieu]], [[Anneli Drecker]], [[Barbara Gogan]], [[Khaled]], [[Ketema Mekonn]], [[Malka Spigel]]
**Inni uczestnicy: [[Kent Condon]], [[Yuka Fujii]], [[Kenji Jammer]], [[Vincent Kenis]], [[Nabil Khalidi]], [[Bill Laswell]], [[Christian Lechevretel]], [[Keith Leblanc]], Lightwave, [[Gilles Martin]], [[Denis Moulin]], [[Renault Pion]], [[Ryuichi Sakamoto]], [[Steve Shehan]], [[Guy Sigsworth]], [[Tim Simenon]], [[David Sylvian]], [[Elizabeth Valetti]], [[Daniel Yvenec]]
** Inni uczestnicy: [[Kent Condon]], [[Yuka Fujii]], [[Kenji Jammer]], [[Vincent Kenis]], [[Nabil Khalidi]], [[Bill Laswell]], [[Christian Lechevretel]], [[Keith Leblanc]], Lightwave, [[Gilles Martin]], [[Denis Moulin]], [[Renault Pion]], [[Ryūichi Sakamoto]], [[Steve Shehan]], [[Guy Sigsworth]], [[Tim Simenon]], [[David Sylvian]], [[Elizabeth Valetti]], [[Daniel Yvenec]]
* 1992 Różni artyści ''Nunc Musics''
* 1992 Różni artyści ''Nunc Musics''
* 1994 [[Sainkho]] ''Out of Tuva''
* 1994 [[Sainkho]] ''Out of Tuva''
* 1994 Różni artyści ''Sonora 4'94'' (w tym nagranie do albumu ''Sahara Blue'' aczkolwiek pominięte, pt. "Realeza")
* 1994 Różni artyści ''Sonora 4'94'' (w tym nagranie do albumu ''Sahara Blue'' aczkolwiek pominięte, pt. "Realeza")
* 1994 ''Chansons des mers froides'' (''Pieśni z zimnych mórz'')
* 1994 ''Chansons des mers froides'' (''Pieśni z zimnych mórz'')
**Główni wokaliści: [[Björk]], [[John Cale]], [[Tokiko Kato]], [[Lioudmila Khandi]], [[Kilabuk & Nooveya]], [[Catherine-Ann MacPhee]], [[Värttina]], [[Suzanne Vega]], [[Wimme Saari]], [[Jane Siberry]], [[Siouxsie Sioux]], [[Lena Willemark]]
** Główni wokaliści: [[Björk]], [[John Cale]], [[Tokiko Kato]], [[Lioudmila Khandi]], [[Kilabuk & Nooveya]], [[Catherine-Ann MacPhee]], [[Värttina]], [[Suzanne Vega]], [[Wimme Saari]], [[Issa (piosenkarka)|Jane Siberry]], [[Siouxsie Sioux]], [[Lena Willemark]]
**Inni uczestnicy: Ainu Dancers of [[Hokkaidō]], [[Balanescu Quartet]], [[Tchotghtguerele Chalchin]], [[Brendan Perry]] z [[Dead Can Dance]], [[Budgie]], [[Barbara Gogan]], [[Mark Isham]], Lightwave, [[Sargo Maianagacheva]], [[Demnine Ngamtovsovo]], [[Marc Ribot]], [[Sakharine]] Percussion Group, [[Noriko Sanagi]], [[Sissimut]] Dance Drummers, Angelin Tytot
** Inni uczestnicy: Ainu Dancers of [[Hokkaido]], [[Balanescu Quartet]], [[Tchotghtguerele Chalchin]], [[Brendan Perry]] z [[Dead Can Dance]], [[Budgie]], [[Barbara Gogan]], [[Mark Isham]], Lightwave, [[Sargo Maianagacheva]], [[Demnine Ngamtovsovo]], [[Marc Ribot]], [[Sakharine]] Percussion Group, [[Noriko Sanagi]], [[Sissimut]] Dance Drummers, Angelin Tytot
* 1995 [[Harold Budd]]/Hector Zazou ''Glyph''
* 1995 [[Harold Budd]]/Hector Zazou ''Glyph''
* 1997 Barbara Gogan ''Made on Earth''
* 1997 Barbara Gogan ''Made on Earth''
Linia 96: Linia 96:
* 2003 [[Sevara Nazarxon]] ''Yol Bolsin''
* 2003 [[Sevara Nazarxon]] ''Yol Bolsin''
* 2003 ''Strong Currents''
* 2003 ''Strong Currents''
**Główne wokalistki: [[Laurie Anderson]], [[Jane Birkin]], [[Lori Carson]], [[Melanie Gabriel]], [[Lisa Germano]], [[Irene Grandi]], [[Nicola Hitchcock]], [[Nina Hynes]], [[Caroline Lavelle]], [[Sarah-Jane Morris]], [[Catherine Russell]], [[Emma Stow]]
** Główne wokalistki: [[Laurie Anderson]], [[Jane Birkin]], [[Lori Carson]], [[Melanie Gabriel]], [[Lisa Germano]], [[Irene Grandi]], [[Nicola Hitchcock]], [[Nina Hynes]], [[Caroline Lavelle]], [[Sarah-Jane Morris]], [[Catherine Russell]], [[Emma Stow]]
**Inni uczestnicy: [[Archaea Strings]], Carlos Nuñez, Ryuichi Sakamoto, [[Stefano Bollani]], [[Bill Rieflin]], Lone Kent, [[Dennis Rea]], [[Mathias Desmiers]], [[Pierre Chaze]], [[Renaud Pion]]
** Inni uczestnicy: [[Archaea Strings]], Carlos Nuñez, Ryuichi Sakamoto, [[Stefano Bollani]], [[Bill Rieflin]], Lone Kent, [[Dennis Rea]], [[Mathias Desmiers]], [[Pierre Chaze]], [[Renaud Pion]]
* 2004 ''L'absence''
* 2004 ''L'absence''
* 2006 Hector Zazou i [[Bernard Caillaud]] ''Quadri(+)Chromies''
* 2006 Hector Zazou i [[Bernard Caillaud]] ''Quadri(+)Chromies''
* 2008 ''Corps électriques''
* 2008 ''Corps électriques''
**Inni uczestnicy: [[KatieJane Garside]], Bill Rieflin, Lone Kent i [[Nils Petter Molvær]]
** Inni uczestnicy: [[KatieJane Garside]], Bill Rieflin, Lone Kent i [[Nils Petter Molvær]]
* 2008 ''In The House Of Mirrors'' (pośmiertnie, oczekiwany)
* 2008 ''In The House Of Mirrors'' (pośmiertnie, oczekiwany)


Linia 119: Linia 119:
== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.takticmusic.com/artistes/zazou/zazou_frames.html Twórczość i sylwetka Hectora Zazou w serwisie zgrupowania ''Taktic Music''] {{lang|fr}}
* [http://www.takticmusic.com/artistes/zazou/zazou_frames.html Twórczość i sylwetka Hectora Zazou w serwisie zgrupowania ''Taktic Music''] {{lang|fr}}
* [http://www.musicoperator.com/ Najnowsze prace Hectora Zazou w witrynie/instalacji multimedialnej ''Music Operator''] {{lang|en}} {{lang|fr}}
* [http://www.musicoperator.com/ Najnowsze prace Hectora Zazou w witrynie/instalacji multimedialnej ''Music Operator''] {{multilang|en|fr}}
* [http://www.allmusic.com/cg/amg.dll?p=amg&sql=Bowozefwk7gf8 Biografia Hectora Zazou w servisie ''All Music''] {{lang|en}}
* [http://www.allmusic.com/cg/amg.dll?p=amg&sql=Bowozefwk7gf8 Biografia Hectora Zazou w servisie ''All Music''] {{lang|en}}


[[Kategoria:Francuscy producenci muzyczni|Zazou, Hector]]
{{DEFAULTSORT:Zazou, Hector}}
[[Kategoria:Francuscy muzycy|Zazou, Hector]]
[[Kategoria:Francuscy producenci muzyczni]]
[[Kategoria:Francuscy kompozytorzy|Zazou, Hector]]
[[Kategoria:Francuscy muzycy]]
[[Kategoria:Muzycy awangardowi|Zazou, Hector]]
[[Kategoria:Francuscy kompozytorzy]]
[[Kategoria:Algierczycy|Zazou, Hector]]
[[Kategoria:Muzycy awangardowi]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1948|Zazou, Hector]]
[[Kategoria:Algierczycy]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1948]]
[[kategoria:Zmarli w 2008|Zazou, Hector]]
[[Kategoria:Zmarli w 2008]]


[[en:Hector Zazou]]
[[en:Hector Zazou]]

Wersja z 19:04, 6 cze 2009

{{{nazwa}}}
ilustracja
Miejsce urodzenia

Sidi Bu-l-Abbas

Pochodzenie

Francja (Paryż)

Instrumenty

klawisze, komputer

Gatunki

electronica, muzyka poważna, world music, ambient, art rock, folk, rock progresywny, rock alternatywny, pop, muzyka awangardowa

Zawód

producent muzyczny, kompozytor, muzyk, multiinstrumentalista (wszelkie instrumenty klawiszowe, gitary, instrumenty perkusyjne, komputer)

Aktywność

od 1976 - obecnie

Powiązania

Carl Théodor Dreyer, Peter Gabriel, Arthur Rimbaud, muzycy etniczni

Współpracownicy
Laurie Anderson, Jane Birkin, Björk, Peter Buck, Harold Budd, John Cale, Bernard Caillaud, Dead Can Dance, Gérard Depardieu, Manu Dibango, Sandy Dillon, Anneli Drecker, Brian Eno, Robert Fripp, KatieJane Garside, Lisa Germano, Lisa Gerrard, Mimi Goese, Barbara Gogan, Nicola Hitchcock, Mark Isham, Lone Kent, Khaled, Bill Laswell, Caroline Lavelle, Christian Lechevretel, Nils Petter Molvær, Sevara Nazarxon, Carlos Nuñez, Papa Wemba, PGR, Renaud Pion, Anne Grete Preux, Laurence Revey, Marc Ribot, Bill Rieflin, Sainkho, Ryūichi Sakamoto, Jane Siberry, Guy Sigsworth, Emma Stow, Archaea Strings, David Sylvian, Värttina, Suzanne Vega, Daniel Yvinec
Zespoły
Slow Music
Strona internetowa

Hector Zazou (ur. 11 lipca 1948 w Algierii, zm. 8 września 2008 w Paryżu) – francuski kompozytor pochodzenia hiszpańsko-francuskiego, muzyk i producent muzyczny, który współpracował od 1976 roku z wieloma artystami o międzynarodowej renomie reprezentujących rozmaite kultury świata, m.in. Laurie Anderson, Björk, John Cale, Dead Can Dance, Gérard Depardieu, Manu Dibango, Sandy Dillon, Brian Eno, Robert Fripp, Mimi Goese, Barbara Gogan, Mark Isham, Bill Laswell, Mad Professor, Sevara Nazarxon, Carlos Nuñez, włoski zespół PGR, Anne Grete Preux, Marc Ribot, Laurence Revey, Sainkho, Jane Siberry, Värttina, Suzanne Vega i Papa Wemba.

Zazou szczególnie często nagrywał też w studio z gitarzystą Lonem Kentem, wiolonczelistką i śpiewaczką Caroline Lavelle, trębaczem Christianem Lechevretelem, klarnecistą i flecistą Renuardem Pionem, obecnym perkusistą R.E.M. Billem Rieflinem i japońskim muzykiem i kompozytorem Ryūichim Sakamoto.

Jean-François Bizot rzekł o nim: «Les anglais ont Peter Gabriel, les américains David Byrne, les français Hector Zazou.»[1] ("Anglicy mają Petera Gabriela, Amerykanie Davida Byrne, Francuzi Hectora Zazou").

Rys muzyczny

Dyskografia tego kompozytora i producenta odzwierciedla ogromny kosmopolityzm w podejmowaniu prac muzycznych wespół z muzykami reprezentującymi wielorakie środowiska muzyczne i tradycje narodowe, przy użyciu nowoczesnej techniki nagrywania, jak i różnorodnych treści dźwiękowych, przeważnie jako reinterpretacji tradycyjnego repertuaru pochodzącego z różnych zakątków świata. Natchniony albumem Petera Gabriela Passion (muzyka z filmu Ostatnie kuszenie Chrystusa reżyserii Martina Scorsese), Zazou opracował swe własne zestawienie muzycznych przeciwieństw (tradycyjnych i nowoczesnych, akustycznych i elektronicznych) na płycie pt. Les Nouvelles Polyphonies Corses.

Hector Zazou uważał swoją pracę w latach 80. za swoiste czeladnictwo w studiu muzycznym. Przykładowo, jego album Reivax au Bongo z 1986 zawiera eksperyment ze śpiewem muzyki poważnej wykonanym przy elektronicznej oprawie instrumentalnej. Za to, Géologies, jego album wydany w 1989, połączył kwartet smyczkowy z muzyką elektroniczną.

Jego płyty pochodzące z lat 90. i później, wydane pod własnym imieniem i nazwiskiem, to przeważnie albumy koncepcyjne oparte na motywach literackich czy folklorystycznych o określonej tematyce. Każde z tych zestawień to istna parada muzyków reprezentujących pop, folk, world music, muzykę awangardową i europejską muzykę poważną.

Jego album z 1992 pt. Sahara Blue oparty był na pomyśle Jacques'a Pasquiera o uczczeniu setnej rocznicy śmierci poety Arthura Rimbauda przez oprawę jego poezji w nowej muzyce Hectora Zazou. Toteż album zawiera recytacje typu spoken word w wykonaniu Gérarda Depardieu, i muzykę Brendana Perry'ego i Lisy Gerrard – członków zespołu Dead Can Dance, jak i Tima Semeona, oraz Davida Sylviana. Zazou nawet wykorzystał tradycyjną etiopską pieśń ludową.

W 1994 wydał z kolei album pt. Chansons des mers froides (zatytułowanego dosłownie Songs from the Cold Seas dla potrzeb rynku anglojęzycznego, a co po polsku można ująć jako Pieśni z zimnych mórz). Album ten zawiera tradycyjne pieśni i piosenki ludowe z morskimi powiązaniami pochodzące z krajów północy, w tym Kanady, Finlandii, Isandii i Japonii. Nagranie zawiera wykonania przez takich znanych artystów rocku i muzyki pop jak Björk, Suzanne Vega, John Cale, Värttinä, Jane Siberry, czy Siouxsie Sioux, jak i nagrania szamanicznego skandowania i kołysanek takich ludów jak Ajnów, Nanajnów, Inuitów i Jakutów w wykonaniu rodowitych śpiewaków. Wśród instrumentalistów udział wzięli Mark Isham, Brendan Perry i Balanescu Quartet. Zazou wraz z kamerzystą odwiedził Alaskę, Kanadę, Grenlandię, Japonię, Skandynawię i Syberię. Singel "The Long Voyage" stanowił jedyny utwór kompozycji Zazou. A napisał go w podziękowaniu przedsiębiorstwu Sony, z wdzięczności za uzyskanie zupełnej swobody artystycznej w tworzeniu i wdrażaniu swojego planu działania co do tych Pieśni. Singel ten, w wykonaniu Suzanne Vega i Johna Cale, wydano w 1995, w zestawieniu z remiksami autorstwa producenta muzycznego Mad Professora jak i samego Zazou.

Lights in the Dark, album z 1989, przedstawił domniemaną starożytną, tradycyjną muzykę celtycką w interpretacji irlandzkich śpiewaków.

Nie wszystkie jego przedsięwzięcia spotkały się z przychylnym odbiorem. Np. jego owoc współpracy Sandy Dillon z 2000, album pt. 12 (Las Vegas is Cursed) jest postrzegany jako niepowodzenie finansowe i recenzyjne. W tekście książki pt. Sonora Portraits , dołączonej do późniejszego albumu pt. Strong Currents, Zazou napisze, że 12 (Las Vegas is Cursed) stanowił jego najambitniejsze wydanie muzyczne dotychczas, że jest to praca przesiąknięta wisielczym humorem, a instrumentalny utwór o tytule "Sombre" zawarty tamże, Zazou uważa za swoją najlepszą kompozycję.

Wydany w 2003 album pt. Strong Currents ma wokale wyłącznie kobiece, zaśpiewane przez m.in. Laurie Anderson, Melanie Gabriel, Lori Carson, Lisa Germano, Irene Grandi, Jane Birkin i Caroline Lavelle. Udział wzięli również instrumentaliści Ryūichi Sakamoto, Dennis Rea, Bill Rieflin i Archaea Strings. Praca nad tym nagraniem trwała aż 6 lat.

W 2004 Zazou wydał album-uzupełnienie, pt. L'absence, zawierający partie instrumentalne jak i szereg tych samych wokalistek, które stanowiły oprawę głosową Strong Currents, i dodatkowo wokal w wykonaniu francuskiego śpiewaka, Edo.

Ostatnimi laty Hector Zazou udzielał się w zespole Slow Music wraz z takimi muzykami jak gitarzyści Robert Fripp i Peter Buck, basista Fred Chalenor, perkusista Matt Chamberlain i obsługujący instrumenty klawiszowe i perkusyjne Bill Rieflin. Udział Zazou w tym gronie to zasadniczo wsparcie muzyką elektroniczną, co także cechowało jego ostatnią ścieżkę dźwiękową do filmu niemego w reżyserji Carla Théodora Dreyera pt. La Passion de Jeanne d’Arc i spektakl multimedialny z udziałem różnych osób, także wydany jako album pt. Quadri+Chromies, gdzie Zazou stworzył obraz dźwiękowy za pomocą komputerów.

Obecnie, w 2008, nowa instalacja/witryna multimedialna Music Operator zawiera szereg najnowszych prac Hectora Zazou, m.in. graficznie, interaktywnie wskazując jego aktualne powiązania przy tle muzycznym jego autorstwa[2], a w styczniu ukazał się najnowszy album Hectora Zazou pt. Corps électriques z udziałem "jednej z pierwotnych riot grrrls" (w słowach Courtney Love), wokalistki KatieJane Garside, Billa Rieflina, Lone'a Kenta i norweskiego trębacza jazzowego Nilsa Pettera Molværa[3]. Jest to jak sama nazwa wskazuje, pejzaż elektroniczny.

Hector Zazou zmarł 9 września 2008 w Paryżu po przewlekłej chorobie. Jego ostatni album, nad którym ukończono pracę, In The House Of Mirrors ukaże się pośmiertnie jesienią 2008.

Dyskografia

Albumy

Single

Przypisy i źródła

  1. ↑ O Hectorze Zazou na oficjalnej francuskiej stronie Björk, www.bjork.fr. Link sprawdzony 2008-04-12. (fr.)
  2. ↑ Najnowsze prace Hectora Zazou w witrynie/instalacji multimedialnej Music Operator. Link sprawdzony 2008-04-12. Szablon:Multilang
  3. ↑ Corps électriques, Hector Zazou, CD, Radio France. Link sprawdzony 2008-04-12. (fr.)

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hector_Zazou&oldid=17325003”