Zgromadzenie sióstr św. Marii Magdaleny od Pokuty

Szablon:KategoriaSzablon:Linki Zakon żeński, którego oficjalna nazwa brzmi: Siostry od Pokuty Św Marii Magdaleny ( potocznie znany jako pokutny) został zatwierdzony przez papieża Grzegorza IX. Za jego założyciela uważa się kanonika Rudolfa z Wormacji, który chciał zawrócić "kobiety lekich obyczajów" z drogi grzechu. Według niektórych podań św. Maria Magdalena miała żyć w Marsylii (Francja) w XII w. Z początku Magdalenki miały doktryny podobne do benedyktyńskich, z biegiem czasu zmieniły ją na augustyniańską, którą dodatkowo zmodyfikowały doktryną sióstr św Sykstusa. Magdalenki nosiły biały habit (dlatego też były zwane białymi paniami). Ich "Charyzmatem wspólnym była pokuta wynagradzająca za grzechy świata, a zwłaszcza kobiet moralnie zaniedbanych. Ta pokuta i ekspiacja przejawiały się w modlitwie, milczeniu, wykonywaniu prac, postach i różnych sposobach umartwiania się"¹. Zakon przejawiał rozwój w XIII na terenie Czech, Hiszpanii, Niemiec, Francji, Portugalii. Pierwszy zakon Magdalenek w Polsce znajduje się w Nowogrodźcu nad Kwisą, data powstania nie jest znana, prawdopodobnie pojawił się w 1227 r. (po zatwierdzeniu przez Stolicę Apostolską). Zakon ten został założony z inicjatywy św. Jadwigi która gromadziła wokół siebie biedaków wśród których były upadłe kobiety. Żeby zwiększyć znaczenie klasztoru, Henryk Brodaty nadał Nowogrodźcowi prawa miejskie.

¹ Ks. Józef Mandziuk "Historia Kościoła Katolickiego na Śląsku".

Bibliografia.

Ks. Józef Mandziuk "Historia Kościoła Katolickiego na Śląsku".