Charles Lennox (2. książę Richmond): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
LaaknorBot (dyskusja | edycje)
Linia 54: Linia 54:
[[de:Charles Lennox, 2. Duke of Richmond]]
[[de:Charles Lennox, 2. Duke of Richmond]]
[[en:Charles Lennox, 2nd Duke of Richmond]]
[[en:Charles Lennox, 2nd Duke of Richmond]]
[[sv:Charles Lennox, 2:e hertig av Richmond]]

Wersja z 21:12, 26 lip 2009

Jego Łaskawość Książę Richmond, Gordon i Lennox

Charles Lennox (18 maja 1701 w Goodwood w Sussex – 8 sierpnia 1750 w Godalming), brytyjski arystokrata i polityk, jedyny syn Charlesa Lennoksa, 1. księcia Richmond i Lennox (nieślubnego syna Karola II Stuarta) i Anne Brudenell, córki Francisa Brudenalla, lorda Brudenell.

Książę interesował się krykietem i popierał rozwój tej dyscypliny sportu. Urodzony w Sussex, tam mieszkał i tam został pochowany. To właśnie w Sussex Richmond założył własną drużynę krykietową, której był kapitanem. Zebrał w niej wielu świetnych graczy i profesjonalnych zawodników, m.in. Thomasa Waymarka, najsłynniejszego krykiecistę pierwszej połowy XVIII wieku.

W 1722 r. został członkiem Izby Gmin z okręgu Chichester. Zasiadał tam do 1724 r. Od 1727 r. był Lordem Bedchamberem króla Jerzego II. W 1735 r. otrzymał urząd Koniuszego Królewskiego. Po śmierci ojca w 1750 r. został 2. księciem Richmond i Lennox oraz zasiadł w Izbie Lordów. Został odznaczonym Krzyżem Kawalerskim Orderu Łaźni. Od 1726 r. był kawalerem Orderu Podwiązki.

Podobnie jak ojciec, tak i 2. książę miał związki z masonerią i wolnomularstwem. W 1724 r., niedługo po powstaniu Wielkiej Loży, został wielkim mistrzem loży masońskiej.

Richmond był jednym z fundatorów londyńskiego Founding Hospital, który miał zajmować się porzuconymi dziećmi. Książę wraz z małżonką aktywnie działał w komitecie fundacyjnym i w marcu 1741 r. uczestniczyli w chrzcie i nadaniu imienia pierwszego dziecka przyjętego do szpitala.

Był zwolennikiem dynastii hanowerskiej. Podczas jakobickiego powstania w Szkocji w 1746 r. na rzecz „Młodszego Pretendenta” przyłączył się jako generał-porucznik do tłumiących powstanie wojsk księcia Cumberland i brał udział w bitwie pod Culloden.

4 grudnia 1719 r. w Hadze, poślubił lady Sarah Cadogan (18 września 170625 sierpnia 1751), córkę Williama Cadogana, 1. hrabiego Cadogan i Margaretty Munsters, córki Jacoba Munstersa. Charles i Sarah mieli razem czterech synów i sześć córek:

W Public Register of All Arms and Bearings in Scotland jest zapisane, że książę miał ze związku z Sarah Howkins nieślubnego syna, Williama, urodzonego w 1747 r.

Książę Richmond zmarł w wieku 49 lat i został pochowany w katedrze w Chichester.

Poprzednik
Charles Lennox, 1. książę Richmond
Książę Richmond
Książę Lennox

17231750
Następca
Charles Lennox, 3. książę Richmond
Poprzednik
Richard Lumley, 2. hrabia Scarbrough
Koniuszy Królewski
17351750
Następca
William Cavendish, markiz Hartington

Szablon:Pierwszy gabinet Henry'ego Pelhama