Władysław Patycki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ver-bot (dyskusja | edycje)
→‎Życiorys: standaryzacja nazw rozgrywek piłkarskich, Replaced: [[I liga polska w piłce nożnej (nowa) → [[I liga polska w piłce nożnej, using AWB
Harry 125 (dyskusja | edycje)
Linia 34: Linia 34:
[[Kategoria:Polscy hokeiści]]
[[Kategoria:Polscy hokeiści]]
[[Kategoria:Polscy trenerzy piłkarscy]]
[[Kategoria:Polscy trenerzy piłkarscy]]
[[Kategoria:Posłowie na Sejm PRL]]
[[Kategoria:Posłowie z okręgu Rzeszów (PRL)]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1937]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1937]]
[[Kategoria:Zmarli w 2008]]
[[Kategoria:Zmarli w 2008]]

Wersja z 12:45, 3 wrz 2009

Władysław Patycki
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1937
Ciemierzyńce

Data i miejsce śmierci

23 czerwca 2008
Rzeszów

Poseł IX kadencji Sejmu PRL
Okres

od 13 października 1985
do 3 czerwca 1989

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Władysław Patycki (ur. 14 stycznia 1937, zm. 23 czerwca 2008 w Rzeszowie) – polski piłkarz, trener, poseł na Sejm PRL IX kadencji, starszy mistrz w WSK Rzeszów.

Życiorys

Kariera sportowa i działalność trenerska

Był wychowankiem Stali Rzeszów. Grając w II lidze wystąpił w 20 meczach, strzelając 2 bramki. Po awansie Stali do I ligi, wystąpił w jej rozgrywkach w dwóch spotkaniach. Występował na pozycji prawoskrzydłowego. Grał także w Stali Łańcut, Resovii Rzeszów, Grunwaldzie Rzeszów i Sokołowiance. Oprócz tego w Stali Rzeszów był również hokeistą.

Po zakończeniu kariery sportowej, jako trener prowadził m.in. Piasta Nowa Wieś, Crasnovię Krasne, a także drużynę juniorów Stali Rzeszów, z którą zdobył brązowy medal mistrzostw Polski. Jego wychowankiem był m.in. Dariusz Marciniak.

Działalność polityczna

Był zastępcą członka Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Rzeszowie[1]. W 1985, reprezentując okręg rzeszowski, uzyskał mandat posła na Sejm PRL IX kadencji. Zasiadał w Komisji Transportu, Łączności i Żeglugi.

Źródła