Bogusław Nowak (żużlowiec): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
VanWiel (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
VanWiel (dyskusja | edycje)
m lit.
Linia 14: Linia 14:
* III m. w [[Memoriał im. Eugeniusza Nazimka|Memoriale im. Eugeniusza Nazimka]] ([[Rzeszów]] 1986).
* III m. w [[Memoriał im. Eugeniusza Nazimka|Memoriale im. Eugeniusza Nazimka]] ([[Rzeszów]] 1986).


Bogatą sportową karierę zakończył wypadek, jakiemu uległ w Rybniku 4 maja 1988 r. podczas finału Mistrzostw Polski Par Klubowych, a wyniku którego doznał m.in. złamania kręgosłupa (do dnia dzisiejszego porusza się za pomocą [[Wózek inwalidzki|wózka inwalidzkiego]]). Po długim okresie rehabilitacji powrócił do sportu, szkoląc w Tarnowie młodych adeptów żużla.
Bogatą sportową karierę zakończył wypadek, jakiemu uległ w Rybniku 4 maja 1988 r. podczas finału Mistrzostw Polski Par Klubowych, w wyniku którego doznał m.in. złamania kręgosłupa (do dnia dzisiejszego porusza się za pomocą [[Wózek inwalidzki|wózka inwalidzkiego]]). Po długim okresie rehabilitacji powrócił do sportu, szkoląc w Tarnowie młodych adeptów żużla.


Za swoją życiową postawę otrzymał wiele nagród, m.in. "Zwycięzca za metą", "Człowiek Roku Wśród Osób Niepełnosprawnych" oraz medal "Kalos Kagatos" (''piękny i dobry'').
Za swoją życiową postawę otrzymał wiele nagród, m.in. "Zwycięzca za metą", "Człowiek Roku Wśród Osób Niepełnosprawnych" oraz medal "Kalos Kagatos" (''piękny i dobry'').

Wersja z 05:30, 4 wrz 2009

Bogusław Nowak (ur. 29 stycznia 1952 w Gorzowie Wielkopolskim) – były polski żużlowiec, trener sportu żużlowego.

Licencję żużlową zdobył w 1969 roku. Do 1984 r. reprezentował barwy Stali Gorzów Wielkopolski, odnosząc szereg sukcesów w postaci zdobycia 12 medali Drużynowych Mistrzostw Polski (złote – 1973, 1975, 1976, 1977, 1978, 1983; srebrne – 1971, 1974, 1979, 1981, 1984 i brązowy – 1982) orz 5 medali Mistrzostw Polski Par Klubowych (złote – 1975, 1975; srebrny – 1984, brązowe – 1982, 1983). W latach 1985–1988 starował jako jeżdżący trener w Unii Tarnów.

W 1977 r. zdobył we Wrocławiu tytuł Drużynowego Wicemistrza Świata. Kilkukrotnie startował w eliminacjach Indywidualnych Mistrzostw Świata, dwukrotnie awansując do finałów kontynentalnych (Leningrad 1975 – XIII m., Togliatti 1977 – VIII m.).

Do największych indywidualnych sukcesów Bogusława Nowaka należało zdobycie:

Bogatą sportową karierę zakończył wypadek, jakiemu uległ w Rybniku 4 maja 1988 r. podczas finału Mistrzostw Polski Par Klubowych, w wyniku którego doznał m.in. złamania kręgosłupa (do dnia dzisiejszego porusza się za pomocą wózka inwalidzkiego). Po długim okresie rehabilitacji powrócił do sportu, szkoląc w Tarnowie młodych adeptów żużla.

Za swoją życiową postawę otrzymał wiele nagród, m.in. "Zwycięzca za metą", "Człowiek Roku Wśród Osób Niepełnosprawnych" oraz medal "Kalos Kagatos" (piękny i dobry).

Linki zewnętrzne