Todd Wiltshire

Todd Wiltshire - (ur. 26 września 1968 r. w Bunkstown blisko Sydney) - australijski żużlowiec.

Biały kewlar i dżentelmeńskie zachowanie na torze, a przede wszystkim przykład idealny, jak twardym człowiekiem powinien być żużlowiec. Todd, bo o nim mowa, pierwsze sukcesy zaczął odnosić już na początku dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku. Niestety, wspaniale zapowiadającą się karierę zatrzymała brutalnie groźna kontuzja kręgosłupa. Jednak Wiltshire nie poddał się, walczył o powrót do zdrowia, a później na żużlowe tory i udało mu się to, czym zasłużył bezspornie na olbrzymi szacunek.

Todd poważne ściganie na żużlu rozpoczął w roku 1986. Dwa lata później wzorem innym kolegom z australijskiej ziemi wybierał kierunek na Wyspy Brytyjskie, gdzie podpisał kontrakt w zespole Wimbledon Dons, a po dwóch latach został przeniesiony do Reading Racers.

Pierwsze sukcesy na międzynarodowych arenach przyszły w roku 1990. Jako 22-latek wystartował w finale IMŚ na torze Odsal w Bradford i był rewelacją turnieju. Zdobył 12 punktów, co dało mu trzecią pozycję. Przegrał z Szwedem Perem Jonssonem i Amerykaninem Shawnem Moranem, a w pokonanym polu zostawił między innymi Hansa Nielsena. Jeszcze w tym samym sezonie na torze Ellermühle w niemieckim Landshut wraz z Leighem Adamsem zdobył srebrny medal MŚP, przegrali tylko z Duńczykami.

W styczniu 1992 na torze w Adelajdzie Todd uległ groźnej kręgosłupa, która wydawałoby się przekreśliła karierę Australijczyka. Żmudna i długa rehabilitacja przyniosła efekty. Todd stanął na nogi i musiał podjąć decyzję czy wracać na żużlowy owal. Przyjechał do Europy i znalazł pracę jako menadżer i mechanik Marvyna Coksa. W końcu wsiadł na motocykl i zdecydował o powrocie w 1997 roku. Jeszcze w tym samym roku startując niemiecką licencją zdobył złoty medal indywidualnych mistrzostw tego kraju. Systematycznie zwiększał częstotliwość startów i w roku 1998 drugi raz okazał się najlepszy w Niemczech, by wrócić do Australii i w roku 1999 zostać mistrzem swojego kraju, powtórzył to w roku 2001.

Bardzo udany był dla niego sezon 1999, bo prócz wspomnianego wcześniej mistrzostwa Australii zdobył z reprezentacją złoty medal DMŚ w Pardubicach i wygrał w angielskim Poole Finał Interkontynentalny, wrócił do elity światowej do Grand Prix. W roku 2000 wystartował wśród najlepszych i jako debiutant zajął ósmą lokatą, na tej samem pozycji uplasował się rok później, w roku 2002 był piętnasty, a w roku 2003 zajął dalekie dziewiętnaste miejsce. Największe sukcesy po powrocie na tor święcił w narodowej drużynie na DPŚ wygrywał także w roku 2001 we Wrocławiu na stadionie olimpijskim oraz w roku 2002 w Peterborough.

W lidze polskiej pierwszy raz pojawił się w roku 1991 w barwach drugoligowego wtedy Włókniarza Częstochowa. W roku 1997, kiedy zdecydował się na powrót pokazał się także w Polsce, w barwach Wybrzeża Gdańsk, a w następnym roku jeździł w RKM Rybnik. W sezonie 2000 trafił do pierwszoligowej Polonii Bydgoszcz i reprezentował barwy tego klubu przez cztery kolejne sezony, przez ten czas nie schodził z podium. W 2000 i 2002 roku zdobywał złote medale drużynowych mistrzostw Polski, a w sezonach 2001 i 2003 brązowe krążki.

Starty w Grand Prix

Sezon Numer 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Msc. Pkt. 2000 21 CZE 16 SWE 18 POL 7 GBR 7 DNK 3 EUR 12 8 63 2001 8 DEU 14 GBR 14 DNK 14 CZE 6 POL 3 SWE 5 8 56 2002 8 NOR 11 POL 8 GBR 20 SVN 6 SWE 1 CZE 2 SCA 7 EUR 2 DNK 2 AUS 4 15 63 2003 15 EUR 2 SWE 5 GBR 5 DNK 2 SVN 1 SCA 6 CZE 3 POL 3 NOR 3 19 30

Statystyki Starty 31 Zwycięstwa 0 Miejsca na podium 2 Finalista 3 Punkty 212

Zobacz też

• Finaliści IMŚ na Żużlu w latach 1936-1994
• Uczestnicy Grand Prix na Żużlu
• Lista Australijczyków w polskiej lidze żużlowej
• Lista żużlowców Polonii Bydgoszcz