Enrico Caruso: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne techniczne |
WP:SK, drobne redakcyjne |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|wielkość_zdjęcia = 250 |
|wielkość_zdjęcia = 250 |
||
|tło = |
|tło = |
||
|opis_zdjęcia = |
|opis_zdjęcia = |
||
|imię_nazwisko = Enrico Caruso |
|imię_nazwisko = Enrico Caruso |
||
|pseudonim = |
|pseudonim = |
||
|data_urodzenia = 25/27 lutego [[1873]] |
|data_urodzenia = 25/27 lutego [[1873]] |
||
|miejsce_urodzenia = [[Neapol]] |
|miejsce_urodzenia = [[Neapol]] |
||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
|data_śmierci = [[2 sierpnia]] [[1921]] |
|data_śmierci = [[2 sierpnia]] [[1921]] |
||
|miejsce_śmierci = [[Neapol]] |
|miejsce_śmierci = [[Neapol]] |
||
|instrument = |
|instrument = |
||
|typ_głosu = [[tenor]] |
|typ_głosu = [[tenor]] |
||
|gatunek = [[muzyka poważna]] |
|gatunek = [[muzyka poważna]] |
||
|zawód = |
|zawód = |
||
|aktywność = |
|aktywność = |
||
|wytwórnia = |
|wytwórnia = |
||
|powiązania = |
|powiązania = |
||
|współpracownicy = |
|współpracownicy = |
||
|wyróżniony_instrument = |
|wyróżniony_instrument = |
||
|zespół = |
|zespół = |
||
|commons = |
|commons = |
||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Enrico Caruso''' (ur. [[25 lutego|25]] lub [[27 lutego]] [[1873]] w [[Neapol]]u, zm. [[2 sierpnia]] [[1921]] w Neapolu), [[Włochy|włoski]] śpiewak, "król [[tenor |
'''Enrico Caruso''' (ur. [[25 lutego|25]] lub [[27 lutego]] [[1873]] w [[Neapol]]u, zm. [[2 sierpnia]] [[1921]] w Neapolu<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=LaGumina|imię=Salvatore John |tytuł=The Italian American experience: an encyclopedia|wydawca=Taylor & Francis|data=2000|strony=100|isbn=9780815307136}}</ref>), [[Włochy|włoski]] śpiewak, "król [[tenor]]ów" w pierwszym 20-leciu [[XX wiek]]u. |
||
Obdarzony pięknym głosem śpiewał już w dzieciństwie w kościołach. Studia śpiewu podjął w 1891, zadebiutował w 1894 w [[Neapol]]u. |
Obdarzony pięknym głosem śpiewał już w dzieciństwie w kościołach. Studia śpiewu podjął w 1891, zadebiutował w 1894 w [[Neapol]]u. |
||
W 1897 został zaangażowany do Teatro Lirico w Mediolanie, śpiewając repertuar [[weryzm|werystyczny]]. Olbrzymi sukces odniósł w 1898 w partii Lorisa podczas prapremiery ''Fedory'' Giordana. W latach 1898-1900 śpiewał w [[Teatr Maryjski|Teatrze Maryjskim]] w [[Sankt Petersburg|Petersburgu]]. Jego światowa kariera rozpoczęła się w 1902 od występu w ''Cyganerii'' [[Giacomo Puccini|Pucciniego]] w [[Monte Carlo]], później występował w [[La Scala|La Scali]] i [[Covent Garden]]. Od 1903 był pierwszym tenorem nowojorskiej [[Metropolitan Opera]], goszcząc w tym czasie również na wielkich scenach europejskich ( m.in. [[Rzym]], [[Mediolan]], [[Londyn]], [[Paryż]] ). W Metropolitan Opera upamiętnił się przede wszystkim jako Radames w ''Aidzie'' [[Giuseppe Verdi|Verdiego]], Książę Mantui w ''Rigoletto'' Verdiego, Eleazar w ''Żydówce'' J. F. Halévy'ego). W 1901 występował w Operze Warszawskiej. W grudniu 1920 dostał krwotoku podczas występu na scenie Metropolitan Opera; przewieziony do Neapolu, zmarł kilka miesięcy później. |
W 1897 został zaangażowany do Teatro Lirico w Mediolanie, śpiewając repertuar [[weryzm|werystyczny]]. Olbrzymi sukces odniósł w 1898 w partii Lorisa podczas prapremiery ''Fedory'' Giordana. W latach 1898-1900 śpiewał w [[Teatr Maryjski|Teatrze Maryjskim]] w [[Sankt Petersburg|Petersburgu]]. Jego światowa kariera rozpoczęła się w 1902 od występu w ''Cyganerii'' [[Giacomo Puccini|Pucciniego]] w [[Monte Carlo]], później występował w [[La Scala|La Scali]] i [[Covent Garden]]. Od 1903 był pierwszym tenorem nowojorskiej [[Metropolitan Opera]], goszcząc w tym czasie również na wielkich scenach europejskich ( m.in. [[Rzym]], [[Mediolan]], [[Londyn]], [[Paryż]] ). W Metropolitan Opera upamiętnił się przede wszystkim jako Radames w ''Aidzie'' [[Giuseppe Verdi|Verdiego]], Książę Mantui w ''Rigoletto'' Verdiego, Eleazar w ''Żydówce'' J. F. Halévy'ego). W 1901 występował w Operze Warszawskiej. W grudniu 1920 dostał krwotoku podczas występu na scenie Metropolitan Opera; przewieziony do Neapolu, zmarł kilka miesięcy później. |
||
[[Grafika:Enrico Caruso XVI.png|thumb|250px|left|Caruso słuchający swego nagrania]] |
|||
W młodzieńczym okresie głos Caruso odznaczał się lekkością i jasnym brzmieniem; później, po przejściowej niedyspozycji (1908–09), nabrał ciemnej, barytonowej barwy i odtąd zrezygnował zupełnie z lirycznego repertuaru. Miał w repertuarze około 70 partii operowych; był pierwszym tenorem, który zaczął nagrywać swe kreacje na płytach gramofonowych. |
W młodzieńczym okresie głos Caruso odznaczał się lekkością i jasnym brzmieniem; później, po przejściowej niedyspozycji (1908–09), nabrał ciemnej, barytonowej barwy i odtąd zrezygnował zupełnie z lirycznego repertuaru. Miał w repertuarze około 70 partii operowych; był pierwszym tenorem, który zaczął nagrywać swe kreacje na płytach gramofonowych. |
||
{{przypisy}} |
|||
{{commons|Enrico Caruso}} |
{{commons|Enrico Caruso}} |
||
{{DEFAULTSORT:Caruso, Enrico}} |
|||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Włoscy muzycy]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Urodzeni w 1873]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Zmarli w 1921]] |
||
[[Kategoria:Tenorzy]] |
|||
{{ |
{{link FA|hu}} |
||
[[bs:Enrico Caruso]] |
[[bs:Enrico Caruso]] |
||
Wersja z 06:50, 25 paź 2009
| |
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Gatunki | |
Enrico Caruso (ur. 25 lub 27 lutego 1873 w Neapolu, zm. 2 sierpnia 1921 w Neapolu[1]), włoski śpiewak, "król tenorów" w pierwszym 20-leciu XX wieku.
Obdarzony pięknym głosem śpiewał już w dzieciństwie w kościołach. Studia śpiewu podjął w 1891, zadebiutował w 1894 w Neapolu.
W 1897 został zaangażowany do Teatro Lirico w Mediolanie, śpiewając repertuar werystyczny. Olbrzymi sukces odniósł w 1898 w partii Lorisa podczas prapremiery Fedory Giordana. W latach 1898-1900 śpiewał w Teatrze Maryjskim w Petersburgu. Jego światowa kariera rozpoczęła się w 1902 od występu w Cyganerii Pucciniego w Monte Carlo, później występował w La Scali i Covent Garden. Od 1903 był pierwszym tenorem nowojorskiej Metropolitan Opera, goszcząc w tym czasie również na wielkich scenach europejskich ( m.in. Rzym, Mediolan, Londyn, Paryż ). W Metropolitan Opera upamiętnił się przede wszystkim jako Radames w Aidzie Verdiego, Książę Mantui w Rigoletto Verdiego, Eleazar w Żydówce J. F. Halévy'ego). W 1901 występował w Operze Warszawskiej. W grudniu 1920 dostał krwotoku podczas występu na scenie Metropolitan Opera; przewieziony do Neapolu, zmarł kilka miesięcy później.
W młodzieńczym okresie głos Caruso odznaczał się lekkością i jasnym brzmieniem; później, po przejściowej niedyspozycji (1908–09), nabrał ciemnej, barytonowej barwy i odtąd zrezygnował zupełnie z lirycznego repertuaru. Miał w repertuarze około 70 partii operowych; był pierwszym tenorem, który zaczął nagrywać swe kreacje na płytach gramofonowych.
- ↑ Salvatore John LaGumina: The Italian American experience: an encyclopedia. Taylor & Francis, 2000, s. 100. ISBN 978-0-8153-0713-6.
