Wikipedysta:Flack/brudnopis3

Santa María la Antigua del Darién była osada z siedzibą w 1510 przez Hiszpański odkrywca Vasco Núñez de Balboa na Karaiby wybrzeża, co jest teraz Darien między Panama i Kolumbia. Był jednym z pierwszych europejskich kolonii założył na kontynencie z Ameryka po szlakach z Christopher Columbus. Pierwotnie wieś główny Cémaco i jego ludzie, którzy byli napędzane przez Balboa. To był prawdopodobnie znajduje się w to, co jest teraz Darien Park Narodowy [1].

Po Pedrarias Dávila założona w 1519 Panama City, Santa María la Antigua del Darién zostało zaniechane w 1524 i została zaatakowana i spalona przez ludność indiańska.

Darien jest dziki region położony we wschodniej części kraju ekstremalnych graniczących z Kolumbia na wschód, Kuna Yala (San Blas) w północnej, części Oceanu Spokojnego na południe i na prowincji Panama w północno-zachodniej. Było również miejsce na Darién programu, szkocki projekt kolonizacji.

[Santa María la Antigua del Darién was a settlement established in 1510 by Spanish explorer Vasco Núñez de Balboa on the Caribbean coast of what is now Darien, between Panama and Colombia. It was one of the first European colonies founded on the mainland of the Americas after the voyages of Christopher Columbus. It was originally the village of the chief Cémaco and his people, who were driven out by Balboa. It was probably located in what is now Darien National Park.[1]

After Pedrarias Dávila founded Panama City in 1519, Santa María la Antigua del Darién was abandoned and in 1524 was attacked and burned by the indigenous people.

Darien is a wild region located in the eastern extreme of the country bordering with Colombia on the east, Kuna Yala (San Blas) in the north, the Pacific Ocean on the south and the Province of Panama in the northwest. It was also the site of the Darién scheme, a Scottish colonisation project.]

---

Santa Maria la Antigua Darien była pierwszym miastem założonym w Tierra firmie, w Półkula Zachodnia, położona w Karaiby Morze w regionie Darien, obecnie między Panama i Kolumbia. Została założona przez Vasco Núñez de Balboa w 1510.

Założona została pod koniec 1510 jako kronikarza Fray Bartolomé de las Casas w 1509 lub jako opowieści z Oviedo i chroniclers Cieza de Leon.

Ponieważ nie mieli problemów w mieście San Sebastian de Uraba, założona przez Alonso de Hojeda, ponieważ ten obszar został wzniesiony bardzo wojowniczy i niezdrowe, Nunez de Balboa orzekł, że Martin Fernandez de Enciso, podporządkowane Ojeda, przenieść wsi na zachód od Zatoki Uraba, gdzie było więcej ziemi urodzajnej i mniej niebezpieczne, i biorąc pod uwagę, że Nunez de Balboa wiedział, że przed terytorium.

Po przyjeździe w tym regionie stwierdzono, że z CEMAC i nie został naczelnikiem oporu ze strony ludności. W Hiszpanów oferowane do Virgen de la Antigua, czczona w Sewilla, którzy pojawiły triumfującego w bitwie, dałoby jego nazwisko do ludności. CEMAC i została odrzucona we wrześniu 1510, spełniając obietnicę został powołany Santa Maria de la Antigua Darien. Kościół (również po raz pierwszy kontynent) stanął na CEMAC mieszkaniowej.

To komunalnych utworzyła rząd i było prowadzone w radzie miasta po raz pierwszy otwarty na kontynencie, mianowania dwóch burmistrzów: Martin Samudio i Vasco Núñez de Balboa, ale potem Nunez de Balboa będzie rozpoznawana jako jeden burmistrz.

Była to również pierwsza siedziba Episkopatu na kontynencie, a kilka lat był stolicą terytorium Kastylii Złoto i punktem wyjścia do powstania wielu miastach w pozostałej części kontynentu w ciągu dekady z 1510 i odkrycie na Oceanie Spokojnym w 1513.

Gdy Pedrarias Davila założona w 1519 Panama City, miasta udał się do spadku, ponieważ, przez tego samego celu Pedrarias, przewidziane na przeniesienie stolicy Castilla de Oro do Panama, i ludzi, zwierząt gospodarskich i amunicji nowe miasto. Kilka lat Najświętszej Marii Panny został opuszczony, aw 1524 miasto zostało zaatakowane i spalone przez Indian.

[Santa María la Antigua del Darién fue la primera ciudad fundada en Tierra Firme, en el continente americano, situada en el Mar Caribe; en la región del Darién, actualmente entre Panamá y Colombia. Fue fundada por Vasco Núñez de Balboa en 1510.

Fue fundada a finales de 1510 según el cronista Fray Bartolomé de las Casas o en 1509 según los relatos de los cronistas Oviedo y Cieza de León.

Debido a que había problemas dentro del poblado de San Sebastián de Urabá, fundado por Alonso de Ojeda, y ya que esa zona donde se erigió era muy belicosa y malsana, Núñez de Balboa dispusó que Martín Fernández de Enciso, subordinado de Ojeda, trasladara el poblado al oeste del Golfo de Urabá, donde las tierras eran más fértiles y menos peligrosas, y dado que Núñez de Balboa conocía dicho territorio con anterioridad.

Al llegar a esa región se encontraron con el cacique Cémaco y hubo resistencia de parte de los indígenas. Los españoles ofrecieron a la Virgen de la Antigua, venerada en Sevilla, que de salir triunfantes en la batalla, darían su nombre a una población. Cémaco fue vencido y en septiembre de 1510, cumpliendo con la promesa fue llamado Santa María de la Antigua del Darién. La iglesia (también la primera de tierra firme) se ubicó sobre la vivienda de Cémaco.

Se constituyó un gobierno municipal, y se realizó en ella el primer cabildo abierto en el continente, designando a dos alcaldes: Martín Samudio y Vasco Núñez de Balboa, aunque posteriormente Núñez de Balboa iba a ser reconocido como único alcalde.

También fue la primera sede episcopal en el continente; y a los pocos años fue la capital del territorio de Castilla de Oro y punto de partida para la fundación de muchas ciudades en el resto del continente durante la década de 1510 y del descubrimiento del Océano Pacífico en 1513.

Cuando Pedrarias Dávila fundó la ciudad de Panamá en 1519, la ciudad entró en decadencia, debido a que, por orden del mismo Pedrarias, se dispuso el traslado de la capital de Castilla de Oro a Panamá, y de las personas, ganado y municiones a la nueva ciudad. A los pocos años Santa María fue abandonada, y en 1524 la ciudad fue asaltada y quemada por los indígenas.]

Trójprzymierze, zwane również trójprzymierzem azteckim, było sojuszem trzech azteckich miasta-państw: Tenochtitlanu, Texcoco i Tlacopanu. Te miasta-państwa rządziły terenem Doliny Meksyku od 1428 roku, do momentu kiedy zostały pokonane przez hiszpańskich konkwistadorów i ich indiańskich sojuszników pod komendą Hernana Cortesa w 1521 roku.

Trójprzymierze zostało zawarte przez Itzcoatla, władcę Tenochtitlanu oraz Nezahualcoyotla, władcę Texcoco w 1428 roku. W późniejszym czasie do trójprzymierza dołączyło także nieco mniejsze miasto-państwo – Tlacopan. Pomimo swej nazwy, to Tenochtitlan był dominującym miastem, zaś Tlacopan najsłabszym, o małym znaczeniu politycznym. Tenochtitlan i Texcoco otrzymywały po 2/5 wszystkich w wpływów z trybutów, a Tlacopan jedynie 1/5. Kiedy przybyli Hiszpanie, w 1520 roku, Tlacopan prawie odłączyło się od trójprzymierza, a ziemie sojuszu były rządzone przez Tenochtitlan.

W szczytowym okresie trójprzymierze kontrolowało większą część centralnego Meksyku, od wybrzeża do wybrzeża, za wyłączeniem małych, niepodległych terenów znajdujących się na południowy-wschód od Tenochtitlanu. Tereny te należały do Królestwa Tlaxcallan. Miało ono wielkość zbliżoną do dzisiejszego meksykańskiego stanu Tlaxcala. To właśnie Tlaxcalanie stanęli po stronie Cortesa w 1521 roku i niemało przyczynili się do upadku trójprzymierza.

---

Funkcje Trójprzymierze pełniło głównie rolę gospodarczą (a tym samym podziału i dystrybucji trybutów pobranych od podbitych miast-państw), prawną (nazwa, pod którą narodów Anahuac została wyrażona excan tlatoloyan (trzy razy, a nie sądy) i militarną (dla zwiększenia potęgi i pokonania silnych wrogów.

[Funcionamiento La conformación tenía una función esencialmente económica (con la consiguiente repartición y distribución de los tributos obtenidos de otros pueblos, que en el caso de la última Triple Alianza correspondía a 3/6 partes para México-Tenochtitlan, 2/6 para Texcoco y 1/6 para Tlacopan); jurídica (el nombre con el que los pueblos del Anáhuac se expresaban era excan tlatoloyan (el triple lugar de los tribunales) y militar (para unir tropas y derrotar a enemigos poderosos.]

---

Budowa To był Tlacaelel, syn Huitzilihuitl którzy udało się Mexicas nie ugięły się do zasilania większości ludzi Tepanec konsensusu w ten sposób orzeczenie klasy i wojskowo-politycznych i religijnych narodów poprzez podporządkowanie Tepanec postanowił strony, a następnie Tenochtitlan, i Tlacopán Texcoco stanowiły Triple Alliance, każdy naród kierowany przez ich przywódców Itzcoatl, Tlacaelel Montezuma i jego brata, księcia Nezahualcoyotl z Texcoco. Wspólnie udało się zadać ciężkie straty Tepanec spadła do twierdzy w Azcapotzalco w roku 1428. Od tego czasu Sojusz Triple przejmuje Dolina Meksyk i wygrał przez prawie 100 lat na inne regiony daniny do nich twierdziło, że w wojnie z terytorialną i polityczną pretekst, gdy nie zostały one, wynalazł pojęcie wojny bardzo często kwiecisty, gdzie więźniowie mieli zostać ubite w Mexicas bóstw.

[Conformación Fue Tlacaelel, hijo de Huitzilihuitl quien logró que los mexicas no se doblegarán más ante el poder del pueblo tepaneca, así pues en consenso los gobernantes y clase político-militar y religiosa de los pueblos sojuzgados por los tepanecas decidieron aliarse y entonces Tenochtitlan, Tlacopan y Texcoco formaron la Triple Alianza, cada nación dirigida por sus líderes Itzcoatl, Tlacaelel y su hermano Moctezuma, y el príncipe Nezahualcoyotl de Texcoco. Juntos lograron infligir graves derrotas a los tepanecas hasta que cayó la plaza fuerte de Azcapotzalco en el año 1428. A partir de entonces la Triple Alianza se adueñó del Valle de México y por casi 100 años conquistó otras regiones a las que les cobró tributo, les hacía la guerra con pretextos político-territoriales y cuando no los había, se inventaban el concepto de las guerras floridas donde muy frecuentemente se hacían prisioneros para sacrificarlos a las deidades mexicas.]

---