Decymacja: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa przy pomocy AWB, zamiana dywizów na półpauzy, Replaced: - → – , książe → książę , |
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m robot dodaje: ro:Decimarea |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
[[no:Desimering]] |
[[no:Desimering]] |
||
[[pt:Decimatio]] |
[[pt:Decimatio]] |
||
[[ro:Decimarea]] |
|||
[[ru:Децимация (наказание)]] |
[[ru:Децимация (наказание)]] |
||
[[fi:Decimatio]] |
[[fi:Decimatio]] |
Wersja z 00:14, 23 gru 2009
Decymacja – (łac. dziesiątkowanie) kara stosowana w armiach starożytnych oraz w niektórych wojskach nowożytnych państw autorytarnych polegająca na zabiciu (ścięciu lub rozstrzelaniu) co dziesiątego żołnierza ukaranego oddziału.
W Imperium Rzymskim stosowano ją bardzo rzadko do pacyfikacji zbuntowanych legionów oraz w stosunku do oddziałów, które uciekły z pola walki lub porzuciły swe insygnia. Każdy z 10 żołnierzy ciągnął losy, życie tracił jeden niezależnie od rangi i zasług. Pozostałym przy życiu legionistom zamiast przydziałów pszenicy wydawano jęczmień i karano dodatkowo kwaterowaniem poza umocnionym obozem do czasu, aż zmazali swoje przewiny w walce. Ze względu na poważne osłabienie stanu osobowego stopniowo zaniechano stosowania decymacji.
W czasach nowożytnych decymację stosowało dowództwo bolszewickie w czasie wojny domowej, m.in. w stosunku do oddziałów odmawiających walki przeciwko powstaniu w Kronsztadzie. W sierpniu 1914 okupacyjne wojska niemieckie w Kaliszu dokonały decymacji 800 zatrzymanych, cywilnych mężczyzn na Wzgórzu Wiatracznym.
Decymacja w kulturze
W powieści Potop książę Janusz Radziwiłł nakazał zdziesiątkować jeńców z zbuntowanych przeciwko niemu chorągwi, resztę wcielając do podległych mu oddziałów (rozdział XVI).