Bazylika św. Agnieszki za Murami: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nowa strona: thumb|150px|Wnętrze bazyliki świętej Agnieszki za Murami [[Plik:Sant'agnese fu... |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
{{Commons|Category:Sant'Agnese fuori le mura (Rome)}} |
{{Commons|Category:Sant'Agnese fuori le mura (Rome)}} |
||
[[Kategoria:Bazyliki Rzymu| |
[[Kategoria:Bazyliki Rzymu|Agnieszki za Murami]] |
||
[[it:Basilica di Sant'Agnese fuori le mura]] |
[[it:Basilica di Sant'Agnese fuori le mura]] |
Wersja z 19:08, 1 sty 2010
Bazylika świętej Agnieszki za Murami (wł. Basilica di Sant'Agnese fuori le mura) - rzymskokatolicka bazylika w Rzymie. Obecny kościół zbudowano w VII w. na polecenie papieża Honoriusza I w miejsce zniszczonej bazyliki z czasów Konstantyna Wielkiego (IV wiek). Bazylika znajduje się nad grobem św. Agnieszki.
Bazylike wzbagacali papieże Hadrian I i Leon III. W 1479 kardynał Giuliano della Rovere (późniejszy papież Juliusz II) zbudował wieże. Prace konserwatorskie przeprowadzone w XVII w. zainicjował kardynał Alessandro Ottaviano de' Medici (późniejszy papież Leon XI). W dniu 14 czerwca 1615 relikwie św. Agnieszki oraz innych męczenników złożono pod ołtarzem głównym w srebnym relikwiarzu ofiarowanym przez papieża Pawła V. Wtedy też powstało zadaszenie nad ołtarzem.
Bazylika świętej Agnieszki za Murami jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-prezbiterom. Tytuł ten ustanowił papież Innocenty X w dniu 5 października 1654. Obecnie kardynałem prezbiterem św. Agnieszki za Murami jest Camillo Ruini emerytowany wikariusz generalny Rzymu.
Opis
Kościół ma trzy nawy z trzema kaplicami w każdej z nich. W prawej nawie znajdują są kaplice: św. Augustyna, świętych Stefana i Wawrzyńca oraz świętej Emerenziany. W środkowej kaplicy można podziwiać marmurowe rzeźby ze szkoły Andrea Bregno (XV w.) przedstawiające dwóch świętych Stefana i Wawrzyńca, a także marmurową głowe Chrystusa, będącą XVII-wieczną kopią dzieła Michała Anioła.
Kaplice lewej nawy: Bractwa Najświętszego Serca Pana Jezusa, Matki Bożej Pompejańskiej, i Pobożnego Związku Córek Maryi. W centralnej kaplicy można zobaczyć freski z XV wieku, a po bokach dwa freski Giuseppiego Chiari.
Ołtarz główny pochodzi z czasów papieża Pawła V. Umieszczone są w nim m.in. relikwie św. Agnieszki i św. Emerenziany.
W absydzie znajduje się najcenniejsze i najstarsze dzieło w bazylice - mozaika przedstawiające św. Agnieszkę i papieży św. Symmachusa i Honoriusza I. Powstała ona pomiędzy 625 a 638. Jest przykładem wpływów bizantyjskich.
Pod bazyliką znajdują się katakumby ponownie odkryte przypadkowo w latach 1865 - 1866 i odkopywane od 1869. Łączna długość ich korytarzy wynosi 5 km.[1]
Linki zewnętrzne